Το
πορτοκάλι, η μπανάνα και η χρυσόρριζα μπορούν να έχουν ρόλο στην πρόληψη
της λευχαιμίας.
Η χρυσόρριζα (κουρκούμη) είναι καρύκευμα που χρησιμοποιείται ευρέως,
ιδιαίτερα στην Ινδία και άλλες χώρες της Ασίας, για την προετοιμασία του
κάρι.
Παιδιά τα οποία κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους, είχαν στη
διατροφή τους μπανάνες ή πορτοκάλια ή έπιναν χυμό πορτοκαλιού από τέσσερις
έως έξη φορές την εβδομάδα, παρουσιάζουν κατά 50% χαμηλότερο κίνδυνο να
προσβληθούν από λευχαιμία.
Τα πορτοκάλια και οι μπανάνες είναι πλούσια σε βιταμίνη
C. Η βιταμίνη
C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες που
προστατεύουν το DNA από βλάβες που μπορούν να
οδηγήσουν στη γένεση λευχαιμικών κυττάρων.
Επίσης οι μπανάνες είναι πλούσιες σε κάλιο το οποίο σε έρευνες με
πειραματόζωα φάνηκε ότι μπορεί να σταθεροποιεί το DNA,
μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο μεταλλάξεων που είναι δυνατόν να
προκαλούν λευχαιμία.
Η λευχαιμία είναι η ασθένεια που σκοτώνει τα
περισσότερα παιδιά στις ανεπτυγμένες χώρες.
Η συχνότητα της λευχαιμίας και μερικών άλλων καρκίνων της παιδικής
ηλικίας, παρουσιάζει αύξηση που κυμαίνεται από 1% έως 3% ετησίως κατά
τα τελευταία 50 χρόνια. |
Στην Ασία, η συχνότητα της παιδικής λευχαιμίας είναι σημαντικά
χαμηλότερη παρά ότι στην Ευρώπη και στην Αμερική. Σύμφωνα με νέα
δεδομένα που προέκυψαν από εργαστηριακές έρευνες, η διαφορά αυτή μπορεί να
οφείλεται στην αυξημένη κατανάλωση χρυσόρριζας στις Ασιατικές χώρες.
Η χρυσόρριζα περιέχει την κουρκουμίνη. Είναι ένα από τα κύρια
συστατικά του κάρι το οποίο είναι αναπόσπαστο μέρος της διατροφής στην
Ινδία και άλλες Ασιατικές χώρες. Είναι η χρυσόρριζα που δίνει το
χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα στο κάρι. Στην Ινδία υπολογίζεται ότι η μέση
κατανάλωση κάρι ενός ενήλικα είναι ψηλή και κυμαίνεται μεταξύ τριών έως
πέντε γραμμαρίων ημερησίως.
Η κουρκουμίνη της χρυσόρριζας έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες οι
οποίες καταστέλλουν την καρκινογόνο δράση των πολυκυκλικών αρωματικών
υδρογονανθράκων. Σε πειραματόζωα, η κουρκουμίνη αποτρέπει το σχηματισμό
διαφόρων καρκίνων.
Οι έρευνες σχετικά με τις προληπτικές ιδιότητες του πορτοκαλιού, της
μπανάνας και της χρυσόρριζας εναντίον της λευχαιμίας, παρουσιάστηκαν στο
Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο για την Παιδική Λευχαιμία (International
Scientific Conference on Childhood Leukaemia) που έγινε στο
Λονδίνο από τις 5 έως 10 Σεπτεμβρίου 2004, με κύριο θέμα την πρόληψη της
λευχαιμίας στα παιδιά.
Επιστήμονες που παρουσίασαν τις εργασίες τους σχετικά
με τις δράσεις της κουρκουμίνης, διατυπώνουν την άποψη ότι η μειωμένη
συχνότητα λευχαιμίας που παρατηρείται στην Ασία, πιθανόν να οφείλεται
στην αυξημένη κατανάλωση χρυσόρριζας που χρησιμοποιείται για την
παρασκευή του κάρι. |
Οι επιδημιολόγοι από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας που βρήκαν ότι
μειώνεται ουσιαστικά ο κίνδυνος λευχαιμίας λόγω συχνής κατανάλωσης
πορτοκαλιών, μπανανών και χυμού πορτοκαλιών κατά τα πρώτα δύο χρόνια της
ζωής των παιδιών, πιστεύουν ότι χρειάζονται και άλλες εργασίες για να
επιβεβαιωθούν τα δικά τους αποτελέσματα.
Τονίζουν ότι τα περισσότερα περιστατικά παιδικής λευχαιμίας,
παρουσιάζονται στην ηλικία των 2 έως 8 ετών. Κατά τα πρώτα δύο χρόνια της
ζωής τους τα παιδιά υποβάλλονται σε πολλούς περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Επειδή τα παιδιά βρίσκονται σε μια πολύ ευαίσθητη περίοδο της
ανάπτυξης τους, είναι πολύ πιο ευάλωτα σε εξωγενείς παράγοντες που έχουν
τη δυνατότητα να συμβάλουν στη γένεση της λευχαιμίας.
Οι λόγοι για τους οποίους εμφανίζεται η λευχαιμία σε ένα παιδί, δεν
ανευρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Είναι πιθανόν ότι ενδογενείς
γενετικοί παράγοντες που είναι αιτία αυξημένης προδιάθεσης του παιδιού, να
συνεργούν με εξωγενείς παράγοντες για τη γένεση και εξέλιξη της νόσου.
Οι κυριότεροι εξωγενείς παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί μέχρι σήμερα
για την πρόκληση της λευχαιμίας περιλαμβάνουν την ιονίζουσα ακτινοβολία,
ορισμένα φάρμακα και χημικές ουσίες, μολύνσεις με ιούς και μικροβιοκτόνα.
Εμείς πιστεύουμε ότι είναι λυπηρό που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει
κατορθωτή η αναγνώριση των παραγόντων που οδηγούν στη γένεση της
λευχαιμίας. Η αποτυχία αυτή, καθιστά την πρόληψη αδύνατη.
Έρευνες όπως αυτές που σας παρουσιάζουμε πιο πάνω, ανοίγουν νέες
προοπτικές για την κατανόηση και αντιμετώπιση των λευχαιμιών στα παιδιά
αλλά και στους ενήλικες.