Τα παροδικά ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια χαρακτηρίζονται από το γεγονός, ότι όλα τα κλινικά συμπτώματα που προκαλούν, εξαφανίζονται μέσα σε 24 ώρες.

Η εξέλιξη αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με τα συνήθη εγκεφαλικά επεισόδια, τα οποία προκαλούν σοβαρές βλάβες της εγκεφαλικής λειτουργίας, προκαλούν μόνιμες αναπηρίες και απειλούν τη ζωή.

Πολλοί γιατροί και το πλατύ κοινό θεωρούν ότι τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια, είναι λιγότερο σοβαρά και ότι δεν προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο.

Η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη και θα πρέπει τόσο το κοινό όσο και η ιατρική κοινότητα να κατανοήσουν καλύτερα τη σημασία και τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν τα παροδικά επεισόδια.

Παρά το γεγονός αυτό και παρά τη σοβαρότητα που αυτό συνεπάγεται, δεν τυγχάνουν της αναγκαίας διερεύνησης και αντιμετώπισης.   

Τα παροδικά επεισόδια δεν αναγνωρίζονται στο βαθμό που θα έπρεπε. Έτσι δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τη συχνότητά τους και δεν είναι γνωστό στο βαθμό που θα έπρεπε, πόσα από αυτά εξελίσσονται γρήγορα, σε μόνιμα εγκεφαλικά επεισόδια.

Σύμφωνα με τον κλασσικό ορισμό που εφαρμόζεται σήμερα, τα παροδικά ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια χαρακτηρίζονται από απώλεια κινητικότητας ή αίσθησης που δεν διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες.

Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ξαφνικά αδυναμία, ζαλάδα, προβλήματα στην όραση και στην ομιλία, μπορεί να εμφανιστεί παραλυσία στο πρόσωπο και να έχει μουδιάσματα ή παραλυσία στα πόδια ή στα χέρια.

Στην πραγματικότητα τα περισσότερα παροδικά εγκεφαλικά διαρκούν από μερικά λεπτά μέχρι μία ώρα. Οι ασθενείς με περιστατικά που διαρκούν περισσότερο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να υποστούν μόνιμες βλάβες.

Επίσης πολλοί ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο δηλώνουν ότι είχαν περάσει πρωτύτερα επεισόδια με παροδικά μουδιάσματα και αδυναμίες. Επειδή τα σημεία αυτά ήταν περαστικά, οι ασθενείς δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία.

Είναι σε αυτό το σημείο που οι ειδικοί ζητούν να εστιαστεί η προσοχή. Στις 24 με 48 ώρες μετά από ένα παροδικό επεισόδιο, υπάρχουν για τους ασθενείς αυτούς οι μεγαλύτερες πιθανότητες να εκδηλώσουν ένα μόνιμο εγκεφαλικό επεισόδιο.

Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι, τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι κίνδυνοι που προαναγγέλλονται από τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια;

Αρχικά θα πρέπει να γίνει διαφώτιση στο πλατύ κοινό και στους ασθενείς με ψηλό κίνδυνο, για τα χαρακτηριστικά σημεία και συμπτώματα που εκδηλώνονται. Επιπρόσθετα θα πρέπει να γίνει και ενημέρωση των γιατρών για τις ιδιομορφίες του προβλήματος.

Παράλληλα ο μέχρι σήμερα αποδεκτός ορισμός της πάθησης, είναι αναγκαίο να διαφοροποιηθεί.

Το κριτήριο των 24 ωρών είναι ακατάλληλο και ένας νέος ορισμός είναι προτιμότερο να τονίζει ότι το παροδικό εγκεφαλικό επεισόδιο, είναι σύντομο και διαρκεί λιγότερο από μια ώρα, χωρίς να παραμένουν μόνιμα σημεία εγκεφαλικής ισχαιμίας.

Ο ορισμός αυτός θα είναι περισσότερο κοντά στην πραγματικότητα. Ένας ασθενής που θα νιώθει για παράδειγμα, ξαφνικά μουδιάσματα, παραλυσίες ή άλλα σχετικά σημεία που αναφέρονται πιο πάνω, θα πρέπει άμεσα να ζητά βοήθεια από το γιατρό του ή από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.

Συμπερασματικά εμείς θα συμφωνήσουμε ότι υπάρχει ανάγκη διαφώτισης και εκπαίδευσης τόσο του κοινού αλλά και των γιατρών για την καλύτερη αναγνώριση και αντιμετώπιση των παροδικών ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων.

Οποιαδήποτε επένδυση χρόνου και χρήματος προς την κατεύθυνση αυτή, θα είναι σίγουρα πολύ αποδοτική για τη διάσωση ανθρωπίνων ζωών και αποφυγή μόνιμων αναπηριών σε πολλούς συνανθρώπους μας.