Για τα εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε τα προειδοποιητικά σημεία και συμπτώματα που παρουσιάζονται όταν αρχίζει εκδηλώνεται.
Τα λεπτά μετρούν στις περιπτώσεις αυτές. Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος στην έλλειψη οξυγόνου.
Όταν ένα αγγείο κλείσει και το αίμα δεν μπορεί πλέον να οξυγονώσει τον εγκεφαλικό ιστό, οι βλάβες εγκαθίστανται γρήγορα. Ο κίνδυνος θανάτου ή και μόνιμων αναπηριών είναι μεγάλος.
Πολλά από τα σημεία που συνοδεύουν τα εγκεφαλικά, μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλες ασθένειες και έτσι μπορούν να δημιουργήσουν σύγχυση.
Για παράδειγμα η ζαλάδα και ο ίλιγγος εμφανίζονται και σε άλλες ασθένειες. Η αδυναμία και τα μουδιάσματα στο πρόσωπο, μπορούν να προκληθούν από μια ιογενή λοίμωξη του νεύρου του προσώπου.
Παρ' όλα αυτά όμως είναι πολύ χρήσιμο κάποιος να γνωρίζει τα σημεία αυτά. Αναγνωρίζοντας τα, μπορεί τότε να ζητήσει είτε για τον εαυτό του είτε για κάποιο άτομο της οικογένειάς του ή του περιβάλλοντος του, άμεση ιατρική βοήθεια.
Σε μερικές περιπτώσεις, όταν συμβεί μια σχεδόν πλήρης απόφραξη ενός εγκεφαλικού αγγείου, το αγγειακό σύστημα μπορεί να αποκαταστήσει την κυκλοφορία αίματος. Πράγματι στα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια είναι δυνατόν, αυτόματα μέσα σε μερικά λεπτά ή μερικές ώρες, να αποκατασταθεί η ροή του αίματος μέσα στο αγγείο που είχε αρχικά πάθει απόφραξη.
Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι τα σημεία και συμπτώματα του εγκεφαλικού επεισοδίου υποχωρούν πλήρως μέσα σε περίπου 24 ώρες. Όμως προσοχή: Το 36% των ατόμων που παρουσιάζουν παροδικά ισχαιμικά επεισόδια, εκδηλώνουν στη συνέχεια ένα πλήρες εγκεφαλικό ισχαιμικό επεισόδιο.
Εάν παρατηρήσετε ένα από τα οποιαδήποτε πιο κάτω σημεία ή συμπτώματα στον εαυτό σας, σε ένα μέλος της οικογένειάς σας ή σε κάποιο άτομο του περιβάλλοντός σας, τότε είναι καλό να ζητήσετε αμέσως ιατρική συμβουλή:
- Μουδιάσματα ή αδυναμίες με μείωση της κινητικότητας στο πρόσωπο, στο χέρι, στο πόδι. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό εάν αυτό συμβαίνει μόνο στη μια μεριά του σώματος
- Σύγχυση ή λιποθυμία
- Ξαφνική εμφάνιση δυσκολιών στην ομιλία και στην κατανόηση
- Ξαφνική εμφάνιση προβλημάτων στην όραση με αίσθημα μείωσης της έντασης του φωτός, συσκότισης, ή πλήρης απώλεια της όρασης στο ένα ή και στα δύο μάτια
- Δυσκολίες στο περπάτημα, ή ζαλάδες ή ίλιγγος και απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και της ισορροπίας
- Έναρξη ενός ασυνήθιστα έντονου πονοκέφαλου, χωρίς να υπάρχει μια συγκεκριμένη αιτιολογία.
Εάν η διάγνωση ενός εγκεφαλικού ισχαιμικού επεισοδίου γίνει κατά στις πρώτες λίγες ώρες από τη στιγμή που δημιουργείται, τότε υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα οι γιατροί να καταφέρουν να διασώσουν την εγκεφαλική λειτουργία.
Με ειδικά φάρμακα που διαλύουν τους θρόμβους μπορούν να αποκαταστήσουν σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων τη ροή του αίματος στο αγγείο που έχει κλείσει.
Πολλά τμήματα επειγόντων περιστατικών διαθέτουν θρομβολυτικά φάρμακα όπως το t-PA (tissue plasminogen activator) τα οποία μπορούν να διαλύσουν ένα θρόμβο που έχει δημιουργηθεί μέσα σε ένα αγγείο και το αποφράσσει.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι προτού δοθεί μια τέτοια θεραπεία είναι αναγκαίο να διευκρινισθεί από τους γιατρούς κατά πόσο το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι ισχαιμικού τύπου (85% των περιπτώσεων) ή αιμορραγικού τύπου (15% των περιπτώσεων).
Η κλινική εξέταση του ασθενούς, το ιστορικό και οι απεικονιστικές εξετάσεις όπως η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία, επιτρέπουν τη διαφοροποίηση μεταξύ ισχαιμικού και αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου.
Σε περίπτωση αιμορραγικού επεισοδίου η θρομβολυτική θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση ενώ στο ισχαιμικό επεισόδιο η ίδια θεραπεία δυνατόν να είναι σωτήρια.
Η θεραπεία για το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να δίνεται το ταχύτερο δυνατό. Είναι για αυτούς τους λόγους που συστήνεται να γνωρίζουμε τα προειδοποιητικά σημεία και συμπτώματα των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Όπως και στα καρδιακά επεισόδια, που εκεί η απόφραξη απειλεί άμεσα την καρδία, έτσι και στα εγκεφαλικά κάθε λεπτό καθυστέρησης μετρά.
Τελειώνουμε υπενθυμίζοντας ότι τα εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου. Είναι επίσης από τους κυριότερους λόγους μόνιμης σοβαρής αναπηρίας.
