Η αποφρακτική άπνοια του ύπνου συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό, είναι αιτία δυσκολίας για την αναπνοή η οποία διακόπτεται συχνά και για μικρά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Η άπνοια του ύπνου που είναι μια συχνή πάθηση, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου.

Το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου οφείλεται σε ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια του ύπνου, των μηχανισμών που διατηρούν ανοικτούς τις άνω αναπνευστικές οδούς από τις οποίες περνά ο αέρας κατά την αναπνοή. Έτσι οι δίοδοι του αέρα στενεύουν και κλείνουν επανειλημμένα όταν ο ασθενής κοιμάται.

Οι ασθενείς με αποφρακτική άπνοια, όταν κοιμούνται δυσκολεύονται να αναπνεύσουν. Συχνά δεν αντιλαμβάνονται και έτσι δεν γνωρίζουν ότι υποφέρουν από την εν λόγω πάθηση. Το υπερβολικό βάρος σώματος και η παχυσαρκία, επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Το πολύ δυνατό ροχαλητό είναι χαρακτηριστικό των ασθενών με αποφρακτική άπνοια του ύπνου. Οι μικρές διακοπές της αναπνοής που συμβαίνουν λόγω παροδικού κλεισίματος ή στενώματος, τους ξυπνούν για ελάχιστο και στη συνέχεια αποκοιμούνται αμέσως ξανά. Την επομένη είναι εξαιρετικά κουρασμένοι.

Οι πολλές διακοπές της αναπνοής που παρατηρούνται στους ασθενείς με το σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου, οδηγούν σε απότομες αυξήσεις της πίεσης κατά τη διάρκεια του ύπνου που συνοδεύονται από μείωση του οξυγόνου στο αίμα.

Οι ασθενείς με αποφρακτική άπνοια του ύπνου που παραμένουν χωρίς θεραπεία, κινδυνεύουν περισσότερο να υποστούν καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικά επεισόδια (αποπληξία), ψηλή πίεση και διαβήτη. Επίσης λόγω του ότι δεν ξεκουράζονται κατά τον ύπνο τους, νιώθουν κουρασμένοι κατά τη διάρκεια της ημέρας, κινδυνεύουν περισσότερο να εμπλακούν σε ατυχήματα στην εργασία τους και σε τροχαία δυστυχήματα.

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε στο Κέντρο για την Ιατρική του Ύπνου του Yale, συμπεριέλαβε περισσότερους από 1.000 ασθενείς. 

Από τους ασθενείς που έλαβαν μέρος στην εν λόγω εργασία, περίπου τα δύο τρίτα, έπασχαν από αποφρακτική άπνοια ύπνου, ήταν άνω των 50 ετών. Η διάρκεια παρακολούθησης όλων των συμμετεχόντων, ήταν κατά μέσο όρο περίπου 3,5 χρόνια. Κατά την έναρξη της έρευνας δεν είχαν ιστορικό καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά της σοβαρότητας του προβλήματος:

1. Από τους ασθενείς με αποφρακτική άπνοια του ύπνου, 22 παρουσίασαν εγκεφαλικό επεισόδιο και 50 απεβίωσαν. Από τους ασθενείς χωρίς το σύνδρομο, 2 παρουσίασαν εγκεφαλικό και 14 απεβίωσαν
    
2. Η αποφρακτική άπνοια του ύπνου, βρέθηκε ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έλαβε υπόψη την ψηλή πίεση και τους άλλους παράγοντες που προκαλούν εγκεφαλικά επεισόδια
    
3. Εκτός από το ότι η αποφρακτική άπνοια του ύπνου βρέθηκε να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου, φάνηκε ότι όσο πιο σοβαρό είναι το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για εγκεφαλικό και θάνατο που μπορεί να είναι και ξαφνικός.

Η αποφρακτική άπνοια του ύπνου μπορεί να τύχει αποτελεσματικής αντιμετώπισης.

Η απώλεια βάρους σε ασθενείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους, οι αλλαγές της θέσης που παίρνει ο ασθενής όταν κοιμάται και η εφαρμογή μιας ειδικής μάσκας κατά τον ύπνο που προσφέρει μια συνεχή θετική πίεση στο άνω αναπνευστικό σύστημα, συμβάλλουν στη διατήρηση των διόδων του αέρα ανοικτών κατά τον ύπνο.

Ο ύπνος καταλαμβάνει το ένα τρίτο της ζωής μας. Οι συνέπειες του κακού ύπνου, μπορεί να είναι καταστροφικές.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να γίνεται η ορθή διάγνωση των διαταραχών του ύπνου (ροχαλητό, αϋπνία, αποφρακτική άπνοια και άλλες) για να είναι δυνατή η κατάλληλη θεραπεία.