Τα συμπεράσματα αυτά δημοσιεύονται σε πρόσφατη έκδοση του έγκυρου ιατρικού περιοδικού "The New England Journal of Medicine" μετά από μελέτη που έγινε από επιστήμονες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης των Ασθενειών ( Centers for Disease Control and Prevention ) των Η.Π.Α.

Ο πνευμονόκοκκος είναι ένα βακτηρίδιο που μπορεί να προκαλέσει διάφορες λοιμώξεις σε παιδιά , σε ενήλικες αλλά και σε άτομα με μειωμένη άμυνα όπως οι ανοσοκατασταλμένοι και αυτοί οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε σπληνεκτομή ( χειρουργική αφαίρεση σπλήνας για διάφορους λόγους ).

Ένας ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας είναι το γεγονός ότι ο πνευμονόκοκκος μπορεί να προκαλέσει σηψαιμίες σε βρέφη ή ενήλικες και μηνιγγίτιδες σε παιδιά. Οι λοιμώξεις αυτές του αίματος και μηνίγγων του εγκεφάλου μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο. Ακόμη το μικρόβιο αυτό προκαλεί πνευμονία, ωτίτιδα και άλλες λοιμώξεις.

Η ανάπτυξη πολυανθεκτικών μικροβίων είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται με αυξανόμενους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Αυτό προκαλεί έντονη ανησυχία στην ιατρική και επιστημονική διεθνή κοινότητα.

Η μελέτη των Αμερικανών ερευνητών που έγινε μεταξύ 1995-1998 έδειξε ότι η ανθεκτικότητα του πνευμονόκοκκου ήταν συχνότερη ( 32%) σε παιδιά κάτω των 5 ετών παρά σε άτομα μεγαλύτερα των 5 ετών ( 21% ). Επίσης βρήκαν πιο ψηλά ποσοστά αντίστασης στους λευκούς ( 26% ) παρά στους μαύρους ( 22% ).

Το γεγονός της σημαντικής αύξησης της αντίστασης του μικροβίου αυτού στη πενικιλίνη, κεφοταξίμη, μεροπενέμη ερυθρομυκίνη και άλλων συνήθων αντιβιοτικών στα  μικρά παιδιά και βρέφη προκαλεί ιδιαίτερες ανησυχίες.

Στο κύριο άρθρο του "The New England Journal of Medicine" οι Wenzel και Edmond υποστηρίζουν ότι βάσει των μέχρι σήμερα δεδομένων εάν γίνεται συστηματικός εμβολιασμός των βρεφών με πολυδύναμα αντιπνευμονοκοκκικά εμβόλια τότε θ' αποφεύγονται στις Η.Π.Α. κάθε χρόνο 12000 μηνιγγίτιδες, 53000 πνευμονίες, και 110 θάνατοι. Επίσης οι ίδιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο εμβολιασμός και άλλων ευπαθών ομάδων όπως τα άτομα μεγάλης ηλικίας θα είναι χρήσιμος.

Η πολυφαρμακευτική ανθεκτικότητα που παρατηρείται αυξανόμενη κατά τα τα τελευταία χρόνια απειλεί την ικανότητα αποτελεσματικής  καταπολέμησης λοιμώξεων. 

Η αποφυγή αλόγιστης ή υπερβολικής χρήσης των αντιβιοτικών, η εφαρμογή των οδηγιών των γιατρών για την αντιβιοτική θεραπεία που πρέπει να δίνεται μόνο όταν πραγματικά χρειάζεται, ο εμβολιασμός ευπαθών ομάδων, η αποφυγή υπερβολικής χρήσης αντιβιοτικών στην αλυσίδα διατροφής,  περιλαμβάνονται μέσα στα μέτρα  που συστήνονται για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος.