Είναι γεγονός ότι ο αριθμός των εμβολίων που συστήνονται και γίνονται στα παιδιά έχει αυξηθεί σημαντικά. Με τα σημερινά δεδομένα, τα παιδιά εμβολιάζονται τουλάχιστο 20 φορές μέχρι την ηλικία των 2 ετών, για ένα σύνολο 11 εμβολίων που πρέπει να γίνονται συστηματικά.

Οι φόβοι αυτοί είναι κατανοητοί και μάλιστα φαίνεται ότι για μερικούς γονείς η σκέψη και θέα των πολλαπλών ενέσεων στις οποίες θα υποβληθεί το παιδί τους για να εμβολιασθεί, αποτελούν μεγαλύτερη απειλή παρά τα αόρατα παθολογικά μικρόβια από τα οποία προστατεύουν τα εμβόλια.

Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές, Αμερικανοί ερευνητές από το νοσοκομείο για τα παιδιά της Φιλαδέλφεια, έκαναν μια εκτεταμένη μελέτη και ανασκόπηση των μέχρι τώρα επιστημονικών δεδομένων για να δουν ποια είναι η κατάσταση σχετικά με το θέμα.

Το ανοσολογικό σύστημα του παιδιού αρχίζει να δημιουργείται ήδη από την 14η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.

Τα λεμφοκύτταρα τύπου Β και Τ που είναι ουσιαστικοί παράγοντες του συστήματος άμυνας του παιδιού, αρχίζουν να λειτουργούν πολύ νωρίς και ήδη πριν από τη γέννηση, το ανοσολογικό σύστημα είναι έτοιμο να αντιδράσει στους αντιγονικούς ερεθισμούς των εμβολίων.

Το ανοσολογικό σύστημα του βρέφους βρέθηκε ότι έχει τη θεωρητική ικανότητα να ανταποκρίνεται μέχρι και σε 10.000 εμβόλια.

Υπολογίσθηκε από τους ερευνητές ότι έστω και εάν το παιδί ελάμβανε ταυτόχρονα όλα τα 11 εμβόλια, αυτό θα χρησιμοποιούσε μόνο το 0,1% των δυνατοτήτων του ανοσολογικού συστήματος του βρέφους.

Επιπρόσθετα είναι εσφαλμένη η εντύπωση ότι τα εμβόλια κατακρατούν ή ότι ακόμη φθείρουν ένα μέρος του ανοσολογικού συστήματος διότι η φυσιολογία μας δείχνει ότι τα λεμφοκύτταρα τύπου Β και Τ ανανεώνονται συνεχώς.

Ασθένειες ελαφριάς ή μέτριας σοβαρότητας, δεν επηρεάζουν την ικανότητα του παιδιού να δημιουργήσει αντισώματα μετά από ένα εμβόλιο.

Οι ασθένειες αυτές δεν προκαλούν ανοσοκαταστολή που να επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Οι μεγάλες δυνατότητες του ανοσοποιητικού συστήματος του παιδιού, του επιτρέπουν να χειρίζεται ταυτόχρονα διάφορους αντιγονικούς συνδυασμούς, που δημιουργούνται από τα πολυδύναμα σύγχρονα εμβόλια, με αποτέλεσμα να δημιουργούν προστατευτικά αντισώματα.

Τα παιδιά που εμβολιάζονται κανονικά δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν με παθογόνα μικρόβια του περιβάλλοντος σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται.

Τουναντίον, η χορήγηση των εμβολίων ενδυναμώνοντας τον οργανισμό, αποτρέπει την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος του παιδιού που θα το καθιστούσε περισσότερο επιρρεπές σε λοιμώξεις από άλλα μικρόβια.

Το εύρημα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τα παιδιά σήμερα, δεν υποβάλλονται σε περισσότερους αντιγονικούς ερεθισμούς σε σύγκριση με το τι γινόταν πριν 40 ή ακόμα πριν από 100 χρόνια.

Για παράδειγμα πριν 100 χρόνια ένα εμβόλιο εναντίον της ευλογιάς περιείχε 200 αντιγονικές πρωτείνες που προκαλούσαν το ανοσολογικό σύστημα να δημιουργήσει αντισώματα.

Σήμερα, χάρις στην εξέλιξη και πρόοδο της επιστήμης και τα 11 εμβόλια που χορηγούνται στα παιδιά περιέχουν συνολικά 130 πρωτείνες μόνο.

Συμπερασματικά θα τονίσουμε ότι τα ευρήματα της μελέτης που σας παρουσιάζουμε, δείχνουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους και του παιδιού, έχει την ικανότητα να αντεπεξέλθει και να δημιουργήσει την απαιτούμενη προστασία εναντίον των μικροβίων μετά από τη χορήγηση των σύγχρονων εμβολίων.