Τα περισσότερα παιδιά αποκτούν τον έλεγχο της ούρησης γύρω στην ηλικία των τριών ετών. Μερικά παιδιά αποβάλλουν χωρίς τη θέλησή τους ούρα κατά τη διάρκεια της νύκτας μετά από την ηλικία αυτή. Η νυχτερινή ενούρηση όπως ονομάζεται, προκαλεί ανησυχίες στους γονείς.

Οι γιατροί τονίζουν ότι η ενούρηση δεν είναι μια ασθένεια αλλά ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα. Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία σχετικά με την ενούρηση που είναι καλό οι γονείς να γνωρίζουν:

1. Περίπου 15% των παιδιών "βρέχουν" το κρεβάτι τους μετά από την ηλικία των 3 ετών

2. Το πρόβλημα παρουσιάζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια παρά στα κορίτσια

3. 
   Η νυχτερινή ενούρηση έχει συχνά οικογενειακό χαρακτήρα (οικογενειακή προδιάθεση)

4. Συνήθως η νυχτερινή ενούρηση σταματά με την εφηβεία

5. Τα περισσότερα παιδιά που έχουν το πρόβλημα δεν έχουν οποιαδήποτε συναισθηματικά προβλήματα

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η ύπαρξη ενούρησης σε παιδιά πέραν των 3 ή 4 ετών δεν σημαίνει ότι έχουν ένα πρόβλημα νεφρών ή της κύστης. 

Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι υπάρχει μια περισσότερο αργοπορημένη ωρίμανση των μυϊκών μηχανισμών ελέγχου της κύστης. Σε μερικές περιπτώσεις η ενούρηση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ορισμένων καταστάσεων έντασης και αισθημάτων του παιδιού που χρειάζονται προσοχή. 

Υπάρχουν μερικοί λόγοι συναισθηματικής φύσης που μπορεί να προκαλέσουν ενούρηση. Για παράδειγμα όταν ένα μικρό παιδί αρχίζει ξανά να βρέχει το κρεβάτι του μετά από μερικούς μήνες ή χρόνια που είχε σταματήσει, αυτό μπορεί να σχετίζεται με νέους φόβους και ανασφάλειες που μπορεί τώρα να νιώθει το παιδί.

Ορισμένες καταστάσεις ή γεγονότα μπορούν να προκαλέσουν στο παιδί ανασφάλειες: οι μετακομίσεις σ' ένα καινούργιο περιβάλλον, ή απώλεια κάποιου μέλους της οικογένειας ή κάποιου αγαπημένου προσώπου, ή γέννηση ενός νέου παιδιού ή ο ερχομός ενός νέου παιδιού στο σπίτι. 

Είναι σημαντικό οι γονείς ν' αντιληφθούν ότι σπάνια τα παιδιά ουρούν στο κρεβάτι τους τη νύκτα θεληματικά. Μάλιστα τα παιδιά νιώθουν ντροπή για το γεγονός αυτό. Οι γονείς δεν πρέπει να κάνουν το παιδί να ντρέπεται ή να το κάνουν να νιώθει ότι έκανε κάτι κακό. Απεναντίας πρέπει να το ενθαρρύνουν να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να του δείξουν εμπιστοσύνη ότι σύντομα θα ξεπεράσει το πρόβλημα.

Οι γονείς μπορούν να κάνουν ορισμένα πράγματα για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μειώσουν την νυχτερινή ενούρηση:

• να περιορίζουν τα υγρά που πίνουν τα παιδιά πριν να κοιμηθούν
  
• να λέγουν στο παιδί τους να πηγαίνει στο αποχωρητήριο πριν να πάνε στο κρεβάτι για ύπνο
  
• να επαινούν το παιδί όταν μένει στεγνό το πρωί
  
• να αποφεύγουν οποιαδήποτε τιμωριτική συμπεριφορά
  
• να ξυπνούν το παιδί τους κατά τη διάρκεια της νύκτας για να ουρήσει.

Σε σπάνιες περιπτώσεις το πρόβλημα της νυχτερινής ενούρησης δεν μπορεί να λυθεί από τους γονείς, τον οικογενειακό γιατρό ή τον παιδίατρο. Σε μερικές περιπτώσεις το παιδί μπορεί να δείχνει σημεία συναισθηματικών προβλημάτων όπως για παράδειγμα επίμονη λύπη ή ερεθιστικότητα, αλλαγές στις συνήθεις φαγητού και ύπνου. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι χρήσιμο οι γονείς να συζητήσουν το θέμα με ειδικό ψυχίατρο για το παιδί και τον έφηβο. Αυτός θα θα αξιολογήσει τη σωματική και συναισθηματική συνιστώσα των προβλημάτων που προκαλούν την ενούρηση. Ακολούθως θα εργαστεί με το παιδί και τους γονείς του για να λύσει τα προβλήματα αυτά.

Οι θεραπείες για τη νυχτερινή ενούρηση περιλαμβάνουν ορισμένα φάρμακα όπως η αντιδιουρητική ορμόνη και κάποτε εάν υπάρχει ένδειξη το αντικαταθλιπτικό φάρμακο ιμιπραμίνη. Επίσης ορισμένες μέθοδοι όπως το ξύπνημα του παιδιού τη νύκτα (ξυπνητήρι) για να ουρήσει μπορούν να βοηθήσουν.

Εκείνο που είναι σημαντικό να συγκρατήσουν οι γονείς είναι ότι η ενούρηση είναι αρκετά συχνή στα παιδιά, συμβαίνει περισσότερο στα αγόρια, υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση, τα αίτια είναι συνήθως λειτουργικά και σπάνια συνδέονται με σοβαρή οργανική ανωμαλία ή ασθένεια, κάποτε μπορεί να έχουν σχέση με ψυχολογικούς παράγοντες και ότι με την εφηβεία το πρόβλημα φεύγει.