Οι πολλές ώρες εργασίας και οι λίγες ώρες ύπνου μπορούν μαζί να συμβάλλουν σε αυξημένα περιστατικά καρδιακών προσβολών με έμφραγμα μυοκαρδίου.

Στη σύγχρονη κοινωνία με το ξέφρενο ρυθμό που ακολουθούμε, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ατόμων που υποβάλλονται σε χρόνια υπερκόπωση και στέρηση ύπνου.

Στην Ιαπωνία παρατηρήθηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες πολλά περιστατικά ξαφνικών θανάτων.

Λόγω του γεγονότος ότι στη χώρα αυτή οι πολλές ώρες εργασίας και οι λίγες ώρες ύπνου προκαλούν εξουθένωση στους εργαζομένους, πολλοί επιστήμονες προσπάθησαν να βρουν τις αιτίες του φαινομένου αυτού.

Εξέτασαν τις περιπτώσεις 260 ανδρών ηλικίας από 40 έως 79 ετών οι οποίοι είχαν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου για χρονική περίοδο περίπου 3 ετών. Στη συνέχεια σύγκριναν τα δεδομένα αυτά με εκείνα μιας άλλης ομάδας 445 ανδρών με παρόμοια ηλικία οι οποίοι όμως δεν είχαν υποστεί καρδιακό επεισόδιο.

Τα ευρήματά τους έδειξαν:

1. Οι άνδρες που εργάζονταν 61 ώρες ή περισσότερες κατά τον χρόνο που προηγήθηκε του επεισοδίου, είχαν διπλάσιο κίνδυνο να παρουσιάσουν έμφραγμα του μυοκαρδίου σε σύγκριση με αυτούς που εργάζονταν 40 ώρες ή λιγότερες κάθε εβδομάδα
    
2. Οι άνδρες που κοιμόντουσαν 5 ώρες ή λιγότερες κάθε ημέρα εργασίας είχαν διπλάσιο κίνδυνο να υποστούν καρδιακό επεισόδιο σε σύγκριση με αυτούς που κοιμόντουσαν περισσότερες από 5 ώρες κάθε νύχτα
    
3. Επιπρόσθετα βρήκαν ότι η στέρηση ύπνου κατά την εβδομάδα που προηγήθηκε του επεισοδίου και ή έλλειψη ξεκούρασης λόγω απουσίας περισσότερων από 2 ημερών ανάπαυσης κατά το μήνα που προηγήθηκε, δημιουργούσαν ψηλότερο κίνδυνο για έμφραγμα. Αυτό το εύρημα τεκμηριώνει το ότι η υπερκόπωση δημιουργεί όχι μόνο μακροπρόθεσμους κινδύνους αλλά και βραχυπρόθεσμους.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η χρόνια υπερκόπωση, οι πολλές ώρες εργασίας και η έλλειψη ύπνου αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση. Οι αλλοιώσεις αυτές μπορούν να συντείνουν σε υπερφόρτωση της καρδίας με κίνδυνο αρρυθμιών που μπορούν να οδηγήσουν σε καρδιακές προσβολές.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών αποδεικνύουν ότι υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των πολλών ωρών εργασίας, της στέρησης ύπνου και του κινδύνου για έμφραγμα.

Η έρευνα δεν αποδεικνύει μια αιτιολογική σχέση μεταξύ πολλών ωρών εργασίας και λίγων ωρών ύπνου από τη μια και εμφράγματος από την άλλη. Παρά το γεγονός αυτό, ο συσχετισμός που τεκμηριώνεται πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά.

Μέχρι που να διευκρινισθεί καλύτερα το ζήτημα θα ήταν καλό να περιορισθεί ο χρόνος εργασίας στις 40 ώρες και όχι περισσότερες.

Παράλληλα αυτοί που εργάζονται πολλές ώρες θα πρέπει να μεριμνούν να κοιμούνται ικανοποιητικά και επιπρόσθετα να παίρνουν τουλάχιστο 2 μέρες ανάπαυσης κάθε μήνα.