Όλοι αισθανόμαστε θυμό κάποτε. Ο θυμός είναι μια φυσιολογική αντίδραση όταν νιώθουμε ότι έχουμε προσβληθεί, αδικηθεί, πληγωθεί ή όταν μας έχουν συμπεριφερθεί με άσχημο τρόπο.
Ο θυμός είναι δυνατόν να έχει ένα εποικοδομητικό ρόλο όταν ξέρουμε πως να το χειριστούμε ορθά. Μας επιτρέπει να αμυνόμαστε, να προστατεύουμε τον εαυτό μας, να καταπολεμούμε τις αδικίες και να αντιλαμβανόμαστε όταν είναι αναγκαίο να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας.
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν να χειρίζονται σωστά το θυμό τους. Αντίθετα αφήνουν το θυμό να τους κυριεύει.
Σε μερικούς ανθρώπους η έκφραση του θυμού μπορεί να είναι η επιθετικότητα και η βία. Όταν οι άνθρωποι αυτοί δρουν σε κατάσταση θυμού, δεν σκέπτονται πάντοτε λογικά για αυτά που κάνουν ή τις συνέπειες τους. Δεν σταματούν να σκεφτούν για το τι κάνουν όταν είναι σε κατάσταση θυμού. Αργότερα λυπούνται και μετανιώνουν για το τι έχουν κάνει.
Όταν χάνουμε τον αυτοέλεγχο μας σε κατάσταση θυμού, είναι δυνατόν να καταστραφούν σχέσεις, να πληγωθούν άνθρωποι ή ακόμη να χαθούν ζωές.
Μερικοί άνθρωποι καταστέλλουν τα αισθήματα θυμού συγκρατώντας τα από μέσα τους ή ακόμη αρνούμενοι την ύπαρξη του θυμού. Ο θυμός που δεν εκφράζεται μπορεί να έχει ψυχολογικές και σωματικές αρνητικές συνέπειες.
Στις περιπτώσεις αυτές ο θυμός μπορεί να εκφράζεται με σαρκαστικά, κυνικά ή κριτικά σχόλια. Επίσης μπορεί να υπάρχει εναλλαγή επιθετικής και παθητικής συμπεριφοράς.
Η άρνηση της ύπαρξης θυμού, μπορεί να μην μας αφήνει να νιώθουμε την ανάγκη ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τα δίκαια μας, να αλλάξουμε κάποιες καταστάσεις και να λάβουμε θέσεις για κάποια ζητήματα.
Μεταξύ των δύο ακραίων καταστάσεων σχετικά με το θυμό, δηλαδή της ανεξέλεγκτης έκρηξης από τη μια και καταστολής και άρνησης από την άλλη, η πιο καλή προσέγγιση είναι να μάθουμε να χειριζόμαστε εποικοδομητικά και ήρεμα το θυμό μας.
Οι άνθρωποι που είναι θυμωμένοι ή επιθετικοί, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, έχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα υγείας.
Ο χρόνιος θυμός μειώνει τις δυνατότητες του ανοσολογικού συστήματος που είναι η βάση της άμυνας του οργανισμού μας. Ο θυμός αυξάνει στο αίμα τις ορμόνες του στρες. Η χρόνια συνεχής αύξηση των εν λόγω ορμονών μπορεί να αδυνατίζει το αμυντικό μας σύστημα.
Παράλληλα ο χρόνιος θυμός μπορεί να είναι αιτία έναρξης και διατήρησης κακών συνηθειών, όπως το κάπνισμα και ο αλκοολισμός.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι άνδρες με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν λόγω θυμού και επιθετικότητας.
Γυναίκες σε εμμηνόπαυση, που χαρακτηρίζονται από θυμό και επιθετικότητα, έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν μια δεύτερη καρδιακή προσβολή.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα έρευνα έδειξε, ότι 40% των ασθενών με ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, κατά τις 2 ώρες που προηγήθηκαν του επεισοδίου τους, είχαν θυμώσει ή βίωσαν επεισόδιο που τους είχε αναστατώσει.
Ο θυμός μπορεί να είναι μια δύναμη για δράση, αλλαγή και πρόοδο. Το ζητούμενο είναι να τον καταλαβαίνουμε καλά και το χειριζόμαστε σωστά
Όσο καλύτερα καταλαβαίνουμε το θυμό που μας κυριεύει τόσο καλύτερα θα είμαστε σε θέση να το χειριζόμαστε εποικοδομητικά και να το χρησιμοποιούμε, ως σύμμαχο για νέες επιτυχίες.
Αντίθετα, ο ανεξέλεγκτος θυμός και επιθετικότητα, μπορούν να έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην ψυχική και σωματική μας υγεία.
