Ο διαβήτης παρουσιάζει αύξηση σε πολλές χώρες του κόσμου. Σε πολλούς ασθενείς δεν γίνεται σωστή αντιμετώπιση και έλεγχος της νόσου.
Δυστυχώς η άσχημη αυτή κατάσταση είναι αιτία οι διαβητικοί, να χάνουν κατά μέσο όρο 8 χρόνια από τη διάρκεια ζωής που θα μπορούσαν να έχουν.
Είναι θλιβερό να διαπιστώνονται ένας τόσο μεγάλος αριθμός πρόωρων θανάτων και απώλεια τεράστιου αριθμού πολύτιμων χρόνων ζωής για μια ασθένεια που θα μπορούσε να προληφθεί και να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά.
Οι κίνδυνοι που συνοδεύουν το διαβήτη πρέπει να προβληματίσει ακόμη περισσότερο τόσο τους ασθενείς, τους γιατρούς όσο και τους αρμόδιους οργανισμούς για τη δημόσια υγεία. Οι προσπάθειες για πρόληψη και ορθή θεραπεία πρέπει να εντατικοποιηθούν.
Οι εν λόγω προβληματισμοί και επισημάνσεις, γίνονται ακόμη πιο επίκαιροι από τα συμπεράσματα πρόσφατων ερευνών για τις αρνητικές συνέπειες του διαβήτη στη διάρκεια ζωής των ανθρώπων.
Μια ενδιαφέρουσα εργασία από το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα του Καναδά, εξέτασε τη συχνότητα εκδήλωσης εγκεφαλικών επεισοδίων σε 12.272 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε συχνότητα αιτία θανάτων στους ανθρώπους στην εποχή μας. Οι διαβητικοί είναι γνωστό ότι κινδυνεύουν περισσότερο από εγκεφαλικό. Όμως μέχρι σήμερα, ο κίνδυνος αυτός θεωρείτο μακροπρόθεσμος.
Ίσως η αντίληψη αυτή, να είναι βασική αιτία της κακής αντιμετώπισης των παραγόντων που αυξάνουν ουσιαστικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων στους διαβητικούς από τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση του διαβήτη (παχυσαρκία, ψηλή πίεση, κάπνισμα, ψηλή χοληστερόλη, απουσία σωματικής άσκησης).
Οι Καναδοί γιατροί ανακάλυψαν, ότι ο κίνδυνος για εγκεφαλικό επεισόδιο στους διαβητικούς είναι διπλάσιος κατά τα 5 χρόνια, που ακολουθούν τη διάγνωση σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό. Μάλιστα βρέθηκε ότι οι νεότεροι σε ηλικία διαβητικοί, κινδυνεύουν περισσότερο από εγκεφαλικό σε σύγκριση με τους πιο ηλικιωμένους διαβητικούς στα πρώτα 5 χρόνια μετά τη διάγνωση διαβήτη.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι καρδιαγγειακοί κίνδυνοι, δεν είναι μόνο μακροπρόθεσμοι, 10 χρόνια μετά από τη διάγνωση του διαβήτη. Η πραγματικότητα είναι ότι απειλούν τους διαβητικούς πιο νωρίς, κατά τα πρώτα 5 χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου.
Σε μια δεύτερη ενδιαφέρουσα εργασία, γιατροί από την Ολλανδία, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησαν 5.200 άνδρες και γυναίκες μέχρι τη χρονική στιγμή που παρουσίασαν καρδιακή πάθηση ή αποβίωσαν. Η εξέλιξη τους συσχετίστηκε με το κατά πόσο είχαν ή όχι διαβήτη.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 2, είχαν διάρκεια ζωής 8 χρόνια λιγότερη κατά μέσο όρο σε σύγκριση με άτομα χωρίς διαβήτη. Οι κυριότεροι λόγοι θανάτων στους διαβητικούς ήταν καρδιαγγειακοί, όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμική καρδιοπάθεια και εγκεφαλικά επεισόδια.
Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2, παρουσιάζουν παχυσαρκία. Η παχυσαρκία είναι αιτία διαβήτη και πολλών άλλων δεινών στο άνθρωπο. Η πρόληψη της θα μπορούσε να συμβάλλει ουσιαστικά στην πρόληψη του διαβήτη τύπου 2. Έτσι πολλοί άνθρωποι θα ήταν δυνατό να ζούσαν περισσότερο και καλύτερα.
Ο διαβήτης και οι επιπλοκές του, ευθύνονται για τουλάχιστον 10% των δαπανών υγείας σε πολλές χώρες του κόσμου.
Η πρόληψη του διαβήτη και ο έλεγχος του διαμέσου της ορθής θεραπευτικής αγωγής, μπορεί όχι μόνο να αυξάνει τη διάρκεια ζωής λόγω μείωσης του κινδύνου θανάτου από καρδιαγγειακά προβλήματα αλλά ταυτόχρονα θα μείωνε δραστικά τις συνεχώς αυξανόμενες δαπάνες για την υγεία.