Η μεταμόσχευση αυτόνομης τεχνητής καρδίας είναι μια πρόσφατη πολύ σημαντική εξέλιξη, η οποία εάν τελικά αποδειχθεί ότι πραγματικά επιτυγχάνει αυτά που υπόσχεται, τότε θα σώζονται πολλές δεκάδες χιλιάδες ασθενών κάθε χρόνο.

Η πρώτη μεταμόσχευση αυτόνομης τεχνητής καρδίας έγινε τον Ιούλιο του 2001. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει ήδη 4 και η τελευταία έχει γίνει την περασμένη εβδομάδα.

Η τεχνητή καρδία που χρησιμοποιείται ονομάζεται Abiocor τοποθετείται στη θέση της καρδίας του ασθενούς όταν αυτή πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Για να αποφασιστεί ότι πράγματι είναι αναγκαίο να γίνει αφαίρεση της πάσχουσας καρδίας και αντικατάστασή της από την τεχνητή, θα πρέπει ο ασθενής να έχει λίγες ελπίδες επιβίωσης, λιγότερες από 30%, για τις 30 επόμενες μέρες.

Εκείνο που κάνει την Abiocor πρωτοποριακή σε σχέση με τις προηγούμενες τεχνητές καρδίες που κατασκευάστηκαν μέχρι σήμερα είναι ότι αυτή μπορεί να τοποθετηθεί εξ' ολοκλήρου μέσα στο σώμα του ασθενούς, στη θέση της φυσικής καρδίας.

Είναι σχεδόν αθόρυβη, ελαφριά, και δεν χρειάζεται να είναι ενωμένη με εξωτερικό άλλο μηχάνημα επιτρέποντας έτσι στον ασθενή πλήρη ελευθερία κινήσεων που τον αφήνει να έχει μια φυσιολογική ζωή.

Είναι εξοπλισμένη με εσωτερική ενσωματωμένη  μπαταρία λιθίου, η οποία επαναφορτίζεται συνεχώς με διαδερμικό τρόπο από μια εξωτερική φορητή μπαταρία. Η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται δια μέσου του δέρματος χωρίς να χρειάζεται σωλήνες ή καλώδια που να τρυπούν τον ασθενή.

Το σύστημα αυτό είναι πολύ βολικό για τον ασθενή, και δίνει αυτονομία του συστήματος των μπαταριών για τουλάχιστο 7 ώρες.

Η λειτουργία της τεχνητής καρδίας σαν κεντρική αντλία που ρυθμίζει την αποστολή του αίματος στον οργανισμό, ελέγχεται από ένα ενσωματωμένο ηλεκτρονικό σύστημα που ανταποκρίνεται σύμφωνα με τις ανάγκες του οργανισμού του ασθενούς.

Γενικά οι λόγοι της καρδιακής ανεπάρκειας μπορεί να ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Μπορεί να είναι προβλήματα του ηλεκτρικού κυτταρικού συστήματος της φυσιολογικής καρδίας ή μπορεί να είναι σε σχέση με τον μύ της καρδίας , το μυοκάρδιο, ο οποίος εξασθενεί και δεν μπορεί πλέον να λειτουργεί σαν αντλία.

Η τεχνητή καρδία χρησιμοποιείται στα τελικά στάδια της καρδιακής ανεπάρκειας όταν πλέον το μυοκάρδιο εξασθενεί τόσο που δεν επιτρέπει μια κανονική κυκλοφορία του αίματος.

Οι πρώτες έρευνες για τεχνητή καρδιά άρχισαν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η χειρουργική της καρδιάς είχε τότε βελτιωθεί σημαντικά λόγω των επεμβάσεων που γινόντουσαν για να αφαιρούνται τα βλήματα οβίδων ή άλλων όπλων από την καρδία.

Διάφορες άλλες εξελίξεις, η μεταμόσχευση ανθρώπινης καρδίας, οι μηχανές "καρδία- πνεύμονα"  που επιτρέπουν την εξωσωματική κυκλοφορία και οξυγόνωση του αίματος, τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως επίσης και οι διάφορες περισσότερο πρωτόγονες και ογκώδεις τεχνητές καρδίες που κατασκευάστηκαν,  δημιούργησαν τις προϋποθέσεις και την απαραίτητη τεχνογνωσία για να γίνουν σήμερα οι επιτυχείς μεταμοσχεύσεις της αυτόνομης τεχνητής καρδίας.

Οι μεταμοσχεύσεις αυτές αποτελούν ένα σημαντικό οριακό σημείο. Θα αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον την μακροπρόθεσμη εξέλιξη των πρώτων ασθενών που έχουν υποβληθεί στην διαδικασία αυτή.

Προς το παρόν φαίνονται να είναι καλά αλλά εάν επιτευχθεί μακρόχρονη επιβίωση με καλή ποιότητα ζωής για τους ασθενείς αυτούς τότε είναι σίγουρο ότι έχουμε πλέον εισέλθει σ' ένα νέο λαμπρό στάδιο της ιατρικής όπου η αυτόνομη τεχνητή καρδία θα σώζει ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων καθημερινά.