Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού περιλαμβάνει τη χειρουργική επέμβαση με αορτοστεφανιαία παράκαμψη (το γνωστό by-pass) και την αγγειοπλαστική μέθοδο η οποία διανοίγει την αρτηρία με την τοποθέτηση εντός αυτής ενός ειδικού εξαρτήματος (stent).

Πρόσφατα αποδείχθηκε ότι η αγγειοπλαστική μέθοδος έχει πολύ καλά αποτελέσματα και ότι βελτιώνει τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη εξέλιξη των ασθενών.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: ποια είναι τελικά η καλύτερη θεραπεία για την στένωση ή το κλείσιμο των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας, η αορτοστεφανιαία παράκαμψη με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση που χρειάζεται για να γίνει ή η αγγειοπλαστική μέθοδος που δεν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και είναι πιο εύκολο να γίνει;

Το ερώτημα αυτό προσπάθησαν να απαντήσουν Ολλανδοί γιατροί μελετώντας 1205 ασθενείς. Έγινε τυχαία κατανομή στο να υποβληθούν είτε στη μία είτε στην άλλη θεραπεία. Η απόφαση λαμβανόταν από ένα καρδιοχειρούργο και ένα καρδιολόγο αφού λαμβάνονταν υπ' όψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς και μετά που συμφωνούσαν ότι και οι δύο μέθοδοι προσέφεραν τα ίδια θετικά αποτελέσματα όσον αφορά την διάνοιξη των κλειστών αγγείων. 

Τα αποτελέσματά τους ήταν τα εξής:

1. Στον ένα χρόνο δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων όσον αφορά τη συχνότητα θανάτων, την συχνότητα εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων.

2. Από τους ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αγγειοπλαστική το 16,8% χρειάστηκε νέα διάνοιξη αρτηρίας ενώ από αυτούς που υποβλήθηκαν σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη μόνο 3.5% παρουσίασαν το ίδιο πρόβλημα.

3. Η επιβίωση χωρίς πρόβλημα ήταν καλύτερη με  στατιστικώς σημαντική διαφορά γι' αυτούς που υποβλήθηκαν στην χειρουργική επέμβαση με αορτοστεφανιαία παράκαμψη παρά σ' αυτούς που υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική.

4. Το τελικό κόστος για τις δύο μορφές θεραπείας ήταν κατά σχεδόν 3000 δολάρια πιο ακριβό για την αορτοστεφανιαία παράκαμψη παρά για την αγγειοπλαστική.

Η μελέτη αυτή "Comparison of coronary-artery bypass surgery and stenting for the treatment of multivessel disease" δημοσιεύεται στο The New England Journal of Medicine, 2001; 344:1117-1124, Vol. 344, No. 15, στις 12 Απριλίου 2001.

Τα τελικά συμπεράσματα των ερευνητών είναι:

• Μετά από ένα χρόνο τα αποτελέσματα και των δύο θεραπευτικών μεθόδων είναι ανάλογα όσον αφορά την προστασία που προσφέρουν από το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα εγκεφαλικά επεισόδια και το θάνατο

• Η αγγειοπλαστική μέθοδος συνδυάζεται συχνότερα με υποτροπή της νόσου με αποτέλεσμα να χρειάζονται νέες επεμβάσεις διάνοιξης των αρτηριών

• Η αγγειοπλαστική μέθοδος έχει λιγότερο οικονομικό κόστος
  

Τα αποτελέσματα της σημαντικής αυτής μελέτης δημιουργούν σίγουρα δίλημμα στους γιατρούς και στους ασθενείς τους. Το σημαντικό είναι όμως ότι και οι δύο μέθοδοι είναι εξ' ίσου αποτελεσματικές.

Η γνώμη του γιατρού ο οποίος λαμβάνει υπ' όψη τα εξατομικευμένα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης και η άποψη του κάθε ασθενούς μετά από κατάλληλη πληροφόρηση είναι οι βασικοί συντελεστές που τελικά θα καθορίσουν την τελική επιλογή.