Η ασπιρίνη θα μπορούσε να σώζει χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο, εάν η χορήγησή της γινόταν πιο συχνά σε ασθενείς που έχουν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια.

Η βαρυσήμαντη αυτή διαπίστωση προκύπτει από μια διαχρονική ανάλυση που έκαναν Βρετανοί ειδικοί γιατροί της ομάδας εργασίας των αντιθρομβωτικών θεραπειών, σε 135.000 ασθενείς που συμμετείχαν συνολικά σε περίπου 300 κλινικές μελέτες.

Είναι ήδη γνωστό και αποδεκτό το γεγονός ότι η αντιπηκτική θεραπεία που μειώνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων, είναι αποτελεσματική για τη βραχυπρόθεσμη θεραπεία των ασθενών με πιθανό οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και ασταθή στηθάγχη. Επίσης η ασπιρίνη είναι αποτελεσματική όταν χορηγείται πάνω σε μακροχρόνια βάση και για ασθενείς που έχουν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ή ακόμη παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η ανάλυση των ασθενών που έκαναν οι Βρετανοί ερευνητές, έδειξε ότι εκτός από τους πιο πάνω ασθενείς, υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός άλλων ασθενών στους οποίους τώρα δεν χορηγείται η ασπιρίνη ή άλλα ανάλογα φάρμακα με δράση εναντίον της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων, οι οποίοι όμως θα μπορούσαν επωφεληθούν από τα φάρμακα αυτά.

Ασθενείς που διατρέχουν ψηλό κίνδυνο απόφραξης των αγγείων τους, όπως για παράδειγμα οι διαβητικοί ή άλλοι που έχουν ασθένειες των περιφερικών αιμοφόρων αγγείων τους, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την ασπιρίνη και τα άλλα ανάλογα φάρμακα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές λιγότεροι από τους μισούς ασθενείς υψηλού κινδύνου για αποφρακτικά αγγειακά επεισόδια λαμβάνουν σήμερα θεραπεία με φάρμακα σαν την ασπιρίνη ή ανάλογά της.

Σίγουρα η ασπιρίνη δεν είναι κατάλληλο φάρμακο για όλους και είναι απόλυτα αναγκαίο οι ασθενείς να συμβουλεύονται το γιατρό τους για να μάθουν εάν στην περίπτωσή τους μπορεί να χορηγηθεί το φάρμακο αυτό.

Η ασπιρίνη είναι το φάρμακο που έχει περισσότερο μελετηθεί από τα φάρμακα που έχουν δράση εναντίον της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων.

Ημερήσιες δόσεις που μπορεί να κυμαίνονται από 75 έως 325 χλγ, είναι αποτελεσματικές. Στις δόσεις αυτές το φάρμακο παρεμποδίζει τα αιμοπετάλια από του να συγκολλούνται μεταξύ τους. Έτσι αποτρέπεται η απόφραξη των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα την καρδία ή τον εγκέφαλο. Υπάρχουν και άλλα φάρμακα με ανάλογη αποτελεσματικότητα όπως το clopidogrel και το dipyridamole. Σε ορισμένες περιπτώσεις η ταυτόχρονη χορήγηση ασπιρίνης μαζί με ένα άλλο από τα αντι-αιμοπεταλικά φάρμακα μπορεί να δίνει περισσότερη προστασία εναντίον των θρομβώσεων. Μια από τις βασικές ανησυχίες που σχετίζονται με τη χρήση της ασπιρίνης είναι ο κίνδυνος να προκαλέσει αιμορραγία. Όμως για τα άτομα που έχουν ψηλό κίνδυνο για καρδιακά ή εγκεφαλικά ισχαιμικά επεισόδια, η προστασία που προσφέρεται από τα φάρμακα που έχουν δράση εναντίον των αιμοπεταλίων, είναι πολύ πιο σημαντική, εκτός εάν υπάρχει άλλη αιμορραγική προδιάθεση.

Συμπερασματικά θα συγκρατήσουμε ότι η μεγάλη αυτή έρευνα επιβεβαίωσε την χρησιμότητα της χορήγησης της ασπιρίνης για ασθενείς με καρδιακά, εγκεφαλικά και αγγειακά προβλήματα όχι μόνο για βραχυπρόθεσμη αλλά και μακροπρόθεσμη θεραπεία.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται οι ασθενείς που μπορούν να επωφελούνται από μια θεραπεία με την ασπιρίνη ή άλλα ανάλογά φάρμακα διότι οι έρευνες δείχνουν μέχρι σήμερα διότι  σε ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δεν τυγχάνει μιας τέτοιας περίθαλψης.