Η γρίπη μπορεί να πυροδοτήσει επεισόδιο καρδιακής προσβολής και να προκαλέσει το θάνατο.

Το εμβόλιο εναντίον της γρίπης είναι σε θέση να προσφέρει προστασία εναντίον αυτού του κινδύνου σε καρδιοπαθείς και διαβητικούς ασθενείς.

Για τους λόγους αυτούς χρειάζονται περισσότερες συλλογικές προσπάθειες για να εμβολιάζονται περισσότεροι καρδιοπαθείς ασθενείς με το εμβόλιο εναντίον της γρίπης. Το ίδιο πρέπει να γίνεται και για τους ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη. Οι διαβητικοί ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η εποχιακή γρίπη και η νέα γρίπη Η1Ν1 γνωστή επίσης με την ονομασία γρίπη των χοίρων, καθιστούν τον εμβολιασμό των καρδιοπαθών και διαβητικών ασθενών ακόμη πιο επιτακτικό. Με την αναμενόμενη έξαρση του αριθμού των νέων περιπτώσεων εποχιακής γρίπης και γρίπης των χοίρων λόγω φθινόπωρου και χειμώνα, η απειλή για έμφραγμα του μυοκαρδίου που πυροδοτείται από τη γρίπη γίνεται μεγαλύτερη στις εν λόγω ομάδες ασθενών.

Το ποσοστό των διαβητικών και καρδιοπαθών ασθενών που είναι εμβολιασμένοι κατά της γρίπης δεν είναι ικανοποιητικό. Χρειάζεται διαφώτιση και ευαισθητοποίηση για να εμβολιάζονται και να προστατεύονται περισσότεροι ασθενείς των ευάλωτων αυτών ομάδων.

Είναι γνωστό ότι η γρίπη μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές με παθήσεις της καρδίας, ιδιαίτερα μυοκαρδίτιδα. Όμως ο ρόλος του ιού της γρίπης ως πυροδότη ή ως αιτία έναρξης του εμφράγματος του μυοκαρδίου δεν είναι ξεκάθαρος.

Ωστόσο έχει προταθεί ότι επειδή ο ιός της γρίπης δημιουργεί οξεία και σοβαρή φλεγμονή στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι δυνατό σε ορισμένους ασθενείς να αποσταθεροποιεί τις αθηρωματικές πλάκες και να προκαλεί θρόμβους στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδίας οδηγώντας έτσι σε καρδιακή προσβολή.

Για να ρίξουν περισσότερο φως στο ζήτημα, γιατροί από το University College του Λονδίνου, διεξήγαγαν μια συστηματική ανασκόπηση των αποδείξεων που υπάρχουν για τη σχέση γρίπης και καρδιακής προσβολής ή θανάτου λόγω καρδιαγγειακής πάθησης όπως επίσης και για τις προστατευτικές για την καρδία επιδράσεις του εμβολίου κατά της γρίπης. Συνολικά οι Άγγλοι ερευνητές μελέτησαν 42 δημοσιεύσεις σχετικά με 39 έρευνες που έγιναν για το ζήτημα από το 1932 έως το 2008.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των ερευνών έδειξε:

1. Όλες οι πληθυσμιακές έρευνες έδειξαν ότι σε εποχές που υπάρχει αύξηση της κυκλοφορίας του ιού στους ανθρώπους καταγράφεται ταυτόχρονα αύξηση των θανάτων λόγω καρδιακών παθήσεων ή αυξημένου αριθμού καρδιακών προσβολών. Πράγματι βρέθηκε ότι το επιπρόσθετο ποσοστό των θανάτων λόγω γρίπης που οφειλόταν σε καρδιακές παθήσεις ήταν κατά μέσο όρο 35%
    
2. Τα ευρήματα από διάφορες παρατηρητικές μελέτες που έγιναν σε διαφορετικές συνθήκες, έδειχναν σταθερό συσχετισμό μεταξύ γρίπης και καρδιακής προσβολής. Όσον αφορά στο συσχετισμό γρίπης και θανάτων λόγω καρδιαγγειακών παθήσεων, ο συσχετισμός που καταγραφόταν ήταν πιο αδύναμος
    
3. Οι 4 από τις 8 παρατηρητικές έρευνες έδειξαν ότι το εμβόλιο κατά της γρίπης έχει δράση που προστατεύει από καρδιακή προσβολή ή από θάνατο λόγω καρδιαγγειακών παθήσεων
    
4. Επιπλέον, 2 μικρές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές έδειξαν ότι ο εμβολιασμός κατά της γρίπης μειώνει τον κίνδυνο θανάτου λόγω καρδιαγγειακών ασθενειών και τον κίνδυνο μερικών καρδιακών επεισοδίων

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο ιός της γρίπης είναι ο μόνος μεταξύ των κύριων ένοχων για αναπνευστικές παθήσεις για τον οποίο υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο. Ωστόσο το ποσοστό των ασθενών με χρόνιες παθήσεις, ιδιαίτερα οι καρδιοπαθείς και οι διαβητικοί που θα έπρεπε να εμβολιάζονται, είναι χαμηλότερο από το ιδανικό.

Χαρακτηριστικά αναφέρουν την περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου όπου στην ομάδα των ασθενών με χρόνιες παθήσεις, μόνο το 47,2% έχει πάρει το εμβόλιο κατά της γρίπης.

Για το ζήτημα της αποτελεσματικότητας του εμβολίου κατά της γρίπης στη μείωση των καρδιακών επεισοδίων σε άτομα χωρίς διάγνωση καρδιαγγειακής νόσου, χρειάζονται να γίνουν περισσότερες έρευνες για να έχουμε απαντήσεις που βρίσκονται πιο κοντά στην πραγματική κατάσταση.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο εμβολιασμός κατά της γρίπης πρέπει να προωθείται και να γίνεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών που το χρειάζονται, ιδιαίτερα σε καρδιοπαθείς και διαβητικούς ασθενείς.