Η στεφανιαία νόσος της καρδίας δημιουργείται όταν λόγω της αθηρωμάτωσης οι στεφανιαίες αρτηρίες της καρδίας παρουσιάζουν στενώσεις. Οι στενώσεις αυτές είναι επικίνδυνες διότι μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη αρτηριών.

Η απόφραξη ζωτικών στεφανιαίων αγγείων προκαλεί ισχαιμία στο μυοκάρδιο. Η ισχαιμία μυοκαρδίου ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της ευθύνεται για στηθάγχη και καρδιακή προσβολή ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Οι γιατροί χορηγούν φάρμακα για την πρόληψη ή τον έλεγχο της στεφανιαίας νόσου της καρδίας. Ο στόχος είναι η πρόληψη ενός πρώτου ή ενός επαναλαμβανόμενου καρδιακού επεισοδίου.

Ωστόσο τα φάρμακα από μόνα τους δεν είναι αρκετά για την πρόληψη της στεφανιαίας ή ισχαιμικής νόσου της καρδίας. Απαιτούνται επιπρόσθετα προσαρμογές του τρόπου ζωής για να είναι η πρόληψη αποτελεσματικότερη.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ανήκουν σε πολλές οικογένειες θεραπευτικών παραγόντων. Ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς, της ασθένειας του και της ανταπόκρισης στα φάρμακα, ο γιατρός θα αποφασίσει ποια είναι η καταλληλότερη για αυτόν θεραπευτική αγωγή.

Ασπιρίνη

Η ασπιρίνη βοηθά στη μείωση του κίνδυνου για καρδιακή προσβολή σε ασθενείς που ήδη παρουσίασαν ένα πρώτο έμφραγμα του μυοκαρδίου. Επίσης βοηθά στο να παραμένουν οι στεφανιαίες αρτηρίες ανοικτές σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εγχείρηση αρτηριακής παράκαμψης ή σε άλλες επεμβατικές θεραπείες όπως η στεφανιαία αγγειοπλαστική.

Η ασπιρίνη δεν έχει εγκριθεί από όλα τα αρμόδια σώματα ιατρικής για να χορηγείται συστηματικά για την πρόληψη της καρδιακής προσβολής σε υγιή άτομα. Ο λόγος είναι ότι η χορήγηση της έχει κινδύνους και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αιμορραγίες στο γαστρεντερικό σύστημα.

Επειδή οι κίνδυνοι που δημιουργεί η ασπιρίνη είναι σημαντικοί για μερικά άτομα χωρίς καρδιακή πάθηση, η απόφαση χορήγησης της ασπιρίνης πρέπει να λαμβάνεται πολύ προσεκτικά από το γιατρό έτσι ώστε τα οφέλη της ασπιρίνης να είναι μεγαλύτερα από τους κίνδυνους που δημιουργεί.

Κανείς δεν πρέπει να παίρνει συστηματικά ασπιρίνη για πρόληψη της στεφανιαίας νόσου της καρδίας ή για άλλο λόγο χωρίς να ζητά συμβουλή από το γιατρό του.

Δακτυλίτιδα, διγιτοξίνη και διγοξίνη

Τα φάρμακα διγιτοξίνη και διγοξίνη ενδυναμώνουν τον καρδιακό μυ, το μυοκάρδιο τον κάνουν να συστέλλεται καλύτερα. Χρησιμοποιούνται όταν η δυνατότητα της καρδίας να αποστέλλει αίμα μειώνεται. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται επίσης για τη μείωση του καρδιακού ρυθμού που παρατηρείται σε μερικές αρρυθμίες που χαρακτηρίζονται από ταχυκαρδία.

Αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτασίνης

Τα φάρμακα αυτά σταματούν την παραγωγή μιας χημικής ουσίας στον οργανισμό η οποία κάνει τα αγγεία, τις αρτηρίες να στενεύουν. Χρησιμοποιούνται για ρύθμιση της ψηλής πίεσης και για περιπτώσεις που υπάρχει βλάβη στο μυοκάρδιο.

Χορηγούνται μετά από καρδιακή προσβολή για να βοηθούν το μυοκάρδιο να συστέλλεται καλύτερα και να αποστέλλει αποτελεσματικότερα το αίμα στην περιφέρεια. Χρησιμοποιούνται επίσης για άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια.

Στην καρδιακή ανεπάρκεια, η καρδία δεν μπορεί να εκτελεί σωστά το ρόλο της ως αντλία. Δεν μπορεί να στέλλει ικανοποιητικούς όγκους αίματος στην περιφέρεια για ικανοποίηση των αναγκών του σώματος.

Βήτα αναστολείς

Τα φάρμακα αυτά επιβραδύνουν το ρυθμό της καρδίας και κάνουν το μυοκάρδιο λειτουργεί με λιγότερη δύναμη συστολής. Με τον τρόπο αυτό η καρδία λειτουργεί λιγότερο σκληρά και η αρτηριακή πίεση μειώνεται.

Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψηλής πίεσης, της στηθάγχης και για την πρόληψη νέων καρδιακών επεισοδίων.

Νιτρικά συμπεριλαμβανομένης και της νιτρογλυκερίνης

Τα φάρμακα αυτά προκαλούν χαλάρωση και διάταση των αιμοφόρων αγγείων. Χρησιμοποιούνται για τη στηθάγχη και σταματούν τον πόνο.

Οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου

Τα φάρμακα αυτά χαλαρώνουν τα αιμοφόρα αγγεία και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψηλής πίεσης και της στηθάγχης.

Διουρητικά

Τα διουρητικά μειώνουν τα υγρά στο σώμα. Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψηλής πίεσης και για την καρδιακή ανεπάρκεια.

Φάρμακα για τη μείωση χοληστερόλης

Οι στατίνες είναι φάρμακα για τη μείωση της κακής χοληστερόλης LDL στο αίμα. Αποτρέπουν έτσι τη δημιουργία ή την επιδείνωση της αθηρωμάτωσης των αρτηριών.

Θρομβολυτικοί παράγοντες

Είναι φάρμακα που έχουν την ιδιότητα να διαλύουν θρόμβους στα αιμοφόρα αγγεία. Στην καρδιακή προσβολή χρησιμοποιούνται για να διαλύσουν ένα θρόμβο που δημιουργείται σε μια στεφανιαία αρτηρία εξαιτίας της αθηρωμάτωσης.

Μετά τη διάλυση του θρόμβου αποκαθίσταται η ροή του αίματος. Έτσι αποφεύγεται η νέκρωση του μυοκαρδίου που εξαρτάται από την εν λόγω αρτηρία και μειώνονται τα προβλήματα που δημιουργεί το έμφραγμα του μυοκαρδίου.