Στις περιπτώσεις που βρισκόταν ότι υπάρχει πρόβλημα, τότε θα ήταν δυνατό έγκαιρα, να λαμβάνουμε μέτρα πρόληψης για αποφυγή μιας περαιτέρω επιδείνωσης ή ακόμη εάν το πρόβλημα είναι σοβαρό να δίνεται θεραπεία για αντιμετώπισή του.

Φαίνεται ότι η ιδέα αυτή, γίνεται πλέον πραγματικότητα προσφέροντας ένα νέο πολύτιμο εργαλείο στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η λειτουργική κατάσταση των αρτηριών μας, μπορεί να αξιολογηθεί με το τεστ της αντιδραστικής υπεραιμίας των περιφερικών αρτηριών. Στο τεστ αυτό (RH-PAT, reactive hyperemia peripheral arterial tonometry), μετριέται η πίεση και ο παλμικός όγκος αίματος που διέρχεται από αρτηρίες των δακτύλων.

Κατά το τεστ γίνονται αρχικές μετρήσεις του όγκου αίματος που διέρχεται από τις αρτηρίες αυτές. Στη συνέχεια γίνεται σύσφιξη των αρτηριών με τη βοήθεια περιβραχιονίου πιεσόμετρου και κατά τα λεπτά που ακολουθούν μετά από την αφαίρεση της σύσφιξης, μετρείται η ταχύτητα πλήρωσης των αγγείων με αίμα.

Το τεστ αντιδραστικής υπεραιμίας RH-PAT, προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση των αρτηριών μας. Οι ενδοθηλιακές δυσλειτουργίες, που αναγνωρίζονται με τη βοήθεια του τεστ, είναι τα πρώτα σημάδια της αθηρωμάτωσης.

Στην αθηρωμάτωση, δημιουργούνται πλάκες που περιέχουν μεταξύ άλλων χοληστερόλη, οι οποίες στενεύουν τον αυλό των αγγείων. Οι πλάκες αυτές, στα αρχικά στάδια εμποδίζουν το ενδοθήλιο των αγγείων να εκτελεί το ρόλο του για την προστασία των αγγείων από βλάβες, για τη διατήρηση μιας κανονικής ροής αίματος και για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Σε πιο προχωρημένα στάδια οι αθηρωματικές πλάκες στενεύουν και σκληρύνουν τις αρτηρίες. Μπορούν έτσι να αποφράξουν τις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδίας, τις καρωτίδες και εγκεφαλικές αρτηρίες. Η ισχαιμία που προκαλείται είναι η σημαντικότερη αιτία θνησιμότητας και νοσηρότητας.

Γιατροί από το Mayo Clinic, χρησιμοποίησαν το τεστ αντιδραστικής υπεραιμίας RH-PAT σε 94 ασθενείς που δεν είχαν αποφρακτική νόσο των στεφανιαίων αγγείων της καρδίας. Η μελέτη της ενδοθηλιακής λειτουργίας των στεφανιαίων αγγείων είχε προηγηθεί στους εν λόγω ασθενείς. Σε 39 δεν υπήρχε μικροαγγειακή ενδοθηλιακή δυσλειτουργία των στεφανιαίων αγγείων ενώ σε 55 υπήρχε.

Βλέπουμε λοιπόν ότι στην πρωτότυπη αυτή κλινική έρευνα, κατέστη δυνατή η αναγνώριση των πρώτων σημαδιών μιας από τις σοβαρότερες παθήσεις που πλήττουν τον άνθρωπο, δηλαδή της αθηρωμάτωσης. 

Βέβαια η έρευνα συμπεριέλαβε ένα μικρό αριθμό ασθενών. Αλλά τα ενθαρρυντικά πρώτα αποτελέσματα, δίνουν το έναυσμα για μεγαλύτερες εργασίες με στόχο την επιβεβαίωση τους.

Σίγουρα το να μπορούμε με ένα απλό και αξιόπιστο τρόπο, να αναγνωρίζουμε τα πρώτα σημεία της αθηρωμάτωσης, αποτελεί μια εξαιρετική πρόοδο. Θα μπορούσε να συμβάλει τα μέγιστα στην πρόληψη των εγκεφαλικών και καρδιακών επεισοδίων μειώνοντας ουσιαστικά τους θανάτους και τις μόνιμες αναπηρίες που προκύπτουν από τις εν λόγω μάστιγες.