Η
επιθετική θεραπεία για το έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά τις
πρώτες 24 ώρες από την εκδήλωση του καρδιακού επεισοδίου, η οποία
περιλαμβάνει πρώτα τη θρομβόλυση και μετά την αγγειοπλαστική με μπαλονάκι,
έχει σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα παρά η συντηρητική αντιμετώπιση.
Η θρομβόλυση βασίζεται στη χορήγηση ειδικών φαρμάκων που μπορούν να
διαλύσουν το θρόμβο που σχηματίζεται και αποφράσσει ένα στεφανιαίο αγγείο.
Η απόφραξη λόγω θρόμβου ενός ή περισσοτέρων στεφανιαίων αγγείων, στερεί
από το μυοκάρδιο το απαραίτητο οξυγόνο που του μεταφέρει το αίμα
προκαλώντας έτσι ισχαιμία και νέκρωση.
Η αγγειοπλαστική είναι μια αναίμακτη τεχνική της επεμβατικής
καρδιολογίας που στόχο έχει τη διάταση της στενωμένης στεφανιαίας αρτηρίας
με τη βοήθεια ειδικού μπαλονιού. Σε περιπτώσεις που η διάνοιξη της
στενωμένης αρτηρίας δεν είναι ικανοποιητική, τότε μπορεί να τοποθετηθεί
μια ενδοαυλική πρόθεση (μεταλλικό stent).
Σήμερα η χρήση των stent, που είναι ένα είδος
συρμάτινου νάρθηκα, έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό. Πρόκειται για προθέσεις
που κρατούν τον αυλό του στενωμένου αγγείου ανοικτό.
Χάρις στην αγγειοπλαστική με μπαλονάκι και την εφαρμογή των
stent, ο αριθμός των ασθενών που υποβάλλονται σε
ανοικτή χειρουργική επέμβαση για αορτοστεφανιαία παράκαμψη, έχει μειωθεί
σημαντικά. Οι ανοικτές επεμβάσεις γίνονται κυρίως σε αυτούς που έχουν
στενώσεις σε πολλές στεφανιαίες αρτηρίες.
Συνήθως σήμερα, σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου, η
αντιμετώπιση βασίζεται στη θρομβόλυση με φάρμακα. Η συντηρητική αυτή
προσέγγιση, συμπληρώνεται αργότερα με την αγγειοπλαστική όταν το
επιβάλλει η κλινική εικόνα του ασθενούς.
Η επιθετική προσέγγιση με θρομβόλυση και αγγειοπλαστική κατά τις
πρώτες 24 ώρες από την εκδήλωση του καρδιακού επεισοδίου, εξετάστηκε από
Ισπανούς γιατρούς σε 500 ασθενείς από την Ισπανία και Πορτογαλία που είχαν
υποστεί καρδιακή προσβολή.
Οι ασθενείς κατά την εκδήλωση της νόσου και πριν από την έναρξη της
θεραπείας τους, κατανεμήθηκαν με τυχαιοποιημένο τρόπο στο να ακολουθήσουν
είτε την επιθετική προσέγγιση (θρομβόλυση και αγγειοπλαστική εντός 24
ωρών) είτε τη συντηρητική θεραπεία (θρομβόλυση και αγγειοπλαστική ανάλογα
με την κλινική εικόνα του ασθενούς).
Τα ευρήματα των Ισπανών γιατρών είναι πράγματι
ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά:
- Η επιθετική προσέγγιση σώζει περισσότερες ζωές. Ένα χρόνο
μετά από την έναρξη της κλινικής έρευνας, μόνο 9% από τους ασθενείς
που ακολούθησαν την επιθετική θεραπεία είχαν αποβιώσει ή έπαθαν
δεύτερη καρδιακή προσβολή ή παρουσίασαν επαναστένωση της στεφανιαίας
τους αρτηρίας
Αντίθετα από τους ασθενείς που ακολούθησαν τη συντηρητική
θεραπεία, 21% είχαν είτε αποβιώσει είτε παρουσιάσει δεύτερο έμφραγμα
είτε επαναστένωση
- Οι ασθενείς που ακολούθησαν την επιθετική θεραπεία, έμειναν
λιγότερες μέρες στο νοσοκομείο παρά οι ασθενείς που ακολούθησαν τη
συντηρητική θεραπεία
- Η επιθετική θεραπεία είναι ασφαλής για τους ασθενείς, δεν
προκαλεί περισσότερες αιμορραγίες ή αγγειακές επιπλοκές και είναι
αποτελεσματική
|
Βλέπουμε λοιπόν ότι η επιθετική προσέγγιση φαίνεται να είναι καλύτερη
από τη συντηρητική θεραπεία όπως δείχνει η εξέλιξη των ασθενών ένα χρόνο
μετά από το αρχικό επεισόδιο.
Πρόκειται για μια από τις πρώτες έρευνες που δείχνουν τις σημαντικές
διαφορές μεταξύ των 2 προσεγγίσεων. Είναι όμως μια μικρή
κλινική δοκιμή που συμπεριέλαβε 500 ασθενείς και που μας δίνει
αποτελέσματα για μόνο 1 χρόνο μετά.
Θα χρειαστούν κλινικές έρευνες με μεγαλύτερο αριθμό ασθενών και
μεγαλύτερη χρονική διάρκεια για να φανούν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα
και οι διαφορές στη συνολική επιβίωση μεταξύ των δύο θεραπειών.
Εκείνο που βλέπουμε ως πρόβλημα, είναι δυστυχώς το γεγονός ότι δεν
υπάρχουν οι δυνατότητες να προσφέρεται η αγγειοπλαστική άμεσα εντός των
πρώτων 24 ωρών, σε όλους τους ασθενείς με καρδιακή προσβολή.
Θέλουμε να τονίσουμε την αναγκαιότητα να γίνεται η θρομβόλυση το
ταχύτερο από τη στιγμή της εκδήλωσης του εμφράγματος του μυοκαρδίου και
ακόμη όταν ο ασθενής είναι στο ασθενοφόρο.
Επιπρόσθετα θα πρέπει όλοι οι ασθενείς με έμφραγμα να μπορούν να
έχουν εύκολη και γρήγορη πρόσβαση σε νοσοκομεία όπου μπορεί να τους
προσφερθεί η αγγειοπλαστική.