Οι φτωχοί κινδυνεύουν περισσότερο από τους πλούσιους να προσβληθούν και να πεθάνουν από καρκίνο.

Η διαφορά αυτή ενώ ήταν γνωστή από παλαιότερα φαίνεται, ότι δεν μικραίνει αλλά αντίθετα μεγαλώνει. Οι φτωχοί δεν επωφελούνται όσο οι πλούσιοι από τις βελτιώσεις που επιτυγχάνονται χάρις στην καλύτερη ανίχνευση, έγκαιρη διάγνωση και συνεχή αναβάθμιση των θεραπειών που προσφέρονται για την αντιμετώπιση των διαφόρων τύπων καρκίνου.

Το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών αναφορικά με την επιβίωση από καρκίνο, παρατηρείται όχι μόνο μεταξύ των κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων ανεπτυγμένων χωρών αλλά και μεταξύ διαφόρων κρατών.

Το παράδειγμα του παιδικού καρκίνου είναι ενδεικτικό: Στις ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες για κάθε τρία παιδιά που εκδηλώνουν καρκίνο, τα δύο θα αποθεραπευτούν. Αυτό δεν συμβαίνει σε φτωχές χώρες όπου τα περισσότερα παιδιά πεθαίνουν αβοήθητα και μάλιστα χωρίς κατάλληλη θεραπεία εναντίον του πόνου.

Τα υπόλοιπα πεθαίνουν ενώ θα έπρεπε εάν υπήρχαν τα μέσα να επιβιώνουν τουλάχιστο ακόμη 100.000 παιδιά. Η φτώχεια που επικρατεί σε πολλές χώρες του κόσμου συμβάλλει στους θανάτους αυτούς

Όμως τα φτωχά στρώματα στις κοινωνίες πλούσιων χωρών παρουσιάζουν ψηλότερα ποσοστά θανάτων λόγω καρκίνου σε σύγκριση με τους εύπορους.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μεγάλες έρευνες, που έγιναν στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι λόγοι για το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο είναι πολλοί. Οι εύποροι αναζητούν μια όσο το δυνατό καλύτερη φροντίδα απαιτώντας πολύ περισσότερα από τους γιατρούς. Αναζητούν συνεχώς νέες πληροφορίες για την πάθησή τους, κάνουν ευρεία χρήση του διαδικτύου για να ενημερωθούν για την πάθηση τους και για να μάθουν για το τι γίνεται αλλού.

Παράλληλα οι άνθρωποι που έχουν οικονομικά προβλήματα, επειδή φοβούνται να χάσουν τη δουλειά τους, δεν διαθέτουν τόσο χρόνο και προσοχή όσο πιθανόν να χρειάζεται η κατάσταση της υγείας τους. Στο δύσκολο περιβάλλον των νοσοκομείων και στις επαφές τους με τους γιατρούς δυσκολεύονται περισσότερο.

Αντίθετα οι πλούσιοι νιώθουν πιο σίγουροι και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις επαφές τους με τα νοσοκομεία και με τους γιατρούς, μπορούν να κινηθούν πιο άνετα προς την αναζήτηση καλύτερης θεραπείας για την περίπτωσή τους.

Η πρόσβαση των φτωχών σε ανιχνευτικά προγράμματα όπως η μαστογραφία είναι χαμηλότερη. Επιπρόσθετα τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα είναι περισσότερο ευάλωτα στις διαφημιστικές εκστρατείες των καπνοβιομηχανιών. Το αποτέλεσμα είναι η υγεία τους να εκτίθεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Οι διαπιστώσεις αυτές είναι ανησυχητικές. Σε μια εποχή όπου καταγράφεται βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών που πάσχουν από καρκίνο δεν είναι αποδεκτό το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Η πρόοδος που συνεχώς επιτυγχάνεται στην πρόληψη, ανίχνευση και αντιμετώπιση του καρκίνου πρέπει να προσφέρεται σε όλους.

Είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα καταπολέμησης της ανομοιότητας αυτής που παρατηρείται τόσο μεταξύ διαφόρων στρωμάτων μιας κοινωνίας αλλά και μεταξύ ανεπτυγμένων και λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών.