Μια
νέα μορφή θεραπείας μπορεί να αυξάνει την επιβίωση ασθενών που πάσχουν
από το συχνότερο και πλέον επικίνδυνο τύπο καρκίνου του εγκεφάλου.
Η νέα αυτή θεραπεία περιλαμβάνει το φάρμακο Avastin
(bavacizumab, μπεβασιζουμάμπη) το οποίο είναι σε θέση να
καταστρέφει καρκινικούς όγκους διότι κόβει την τροφοδοσία τους σε
αίμα. Εμποδίζει τη δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων που είναι
απαραίτητα για την ανάπτυξη και επέκταση του καρκίνου.
Αρκετοί καρκίνοι έχουν μεγάλη συγκέντρωση μιας πρωτεΐνης που
ονομάζεται αγγειακός ενδοθηλιακός παράγοντας ανάπτυξης (VEGF,
vascular endothelial growth factor). Ο παράγοντας αυτός, προάγει
τη δημιουργία και ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων που χρειάζεται ο
καρκίνος για να αναπτυχθεί και να επεκταθεί. Ο μηχανισμός αυτός
ονομάζεται νεοαγγειογένεση.
Οι γιατροί και ερευνητές, ενδιαφέρθηκαν κατά τις τελευταίες
δεκαετίες να βρουν τρόπους για να καταστέλλουν τη νεοαγγειογένεση.
Το φάρμακο Avastin δημιουργήθηκε ακριβώς για
να καταστέλλει το φαινόμενο αυτό και ανήκει στην κατηγορία των φαρμάκων
αντι-αγγειογένεσης. Καταστρέφοντας τα αιμοφόρα αγγεία του όγκου, το
φάρμακο καταστέλλει τον όγκο.
Το Avastin χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με
χημειοθεραπεία για πρώτη φορά σε ασθενείς με γλοίωμα
εγκεφάλου σταδίου IV οι οποίοι
παρουσίαζαν υποτροπή της νόσου τους.
Το γλοίωμα
εγκεφάλου σταδίου
IV, είναι από τις πλέον επιθετικές μορφές
καρκίνου. Το προσδόκιμο επιβίωσης μετά τη διάγνωση κυμαίνεται από 8 έως
15 μήνες. Οι ασθενείς με στάδιο ΙΙΙ της νόσου που είναι λίγο λιγότερο
επιθετικό, επιβιώνουν κατά μέσο όρο 16 έως 24 μήνες.
Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία
και χημειοθεραπεία. Όταν ο όγκος υποτροπιάζει, δηλαδή επανεμφανίζεται
μετά την αρχική θεραπεία, η πρόγνωση είναι ακόμη χειρότερη με με
προσδόκιμο επιβίωσης 3 έως 9 μηνών.
Η θεραπεία των γλοιωμάτων είναι δύσκολη διότι αυξάνονται γρήγορα και
αναπτύσσονται στον εγκέφαλο που προστατεύεται από τον αιματοεγκεφαλικό
φραγμό. Ο φραγμός αυτός, προστατεύει τον εγκέφαλο από ουσίες που
κυκλοφορούν στο αίμα να εισέρχονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα δηλαδή
στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό.
Οι δυσκολίες ολικής χειρουργικής αφαίρεσης ενός όγκου που αυξάνεται
γρήγορα και τα προβλήματα εισδοχής των ενεργών φαρμάκων στο κεντρικό
νευρικό σύστημα για καταπολέμηση γλοιωμάτων, συμβάλλουν στη φτωχή
πρόγνωση των ασθενών που προσβάλλονται από τους εν λόγω και άλλους
καρκίνους του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
Γιατροί από το πανεπιστήμιο Duke της
Βόρειας Καρολίνας, χορήγησαν σε 32 ασθενείς γλοίωμα σταδίου
III ή IV που
υποτροπίασαν, θεραπεία με το φάρμακο αντι-αγγειογένεσης
Avastin και το χημειοθεραπευτικό φάρμακο
ιρινοτεκάνη (θεραπευτική δοκιμή φάσης ΙΙ).
Τα αποτελέσματα της νέας αυτής θεραπείας έδειξαν:
- Σε 63% των ασθενών παρατηρήθηκε μείωση τουλάχιστον 50% κατά
τις πρώτες 12 εβδομάδες
- Σε 38% των ασθενών δεν σημειώθηκε περαιτέρω επέκταση του
όγκου στους 6 μήνες, γεγονός που μαρτυρούσε ότι οι καρκίνοι
τους σταμάτησαν να μεγαλώνουν
- Ο συνδυασμός μπεβασιζουμάμπης και ιρινοτεκάνης που
χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στους επιθετικούς αυτούς
εγκεφαλικούς όγκους, πέτυχε 2 φορές μεγαλύτερης χρονικής
διάρκειας διακοπή της
ανάπτυξης των καρκίνων από ότι άλλες ανάλογες θεραπείες
- Ο νέος αυτός θεραπευτικός συνδυασμός για γλοιώματα σταδίου
III ή IV που
υποτροπίασαν, είναι δραστικός και η τοξικότητα που καταγράφηκε
βρίσκεται σε αποδεκτά όρια
|
Τα ευρήματα αυτά δίνουν ελπίδες για καλύτερη θεραπεία ασθενών με τις
συχνότερες και επιθετικότερες μορφές καρκίνου του εγκεφάλου. Ίσως αυτό
που κάνει τους καρκίνους αυτούς ιδιαίτερα θανατηφόρους, δηλαδή η
ικανότητα ταχείας ανάπτυξης εξαιτίας των νέων αγγείων που δημιουργούν
για να στηρίζουν την επέκταση τους, μπορεί να είναι αυτό που τους κάνει
πιο ευάλωτους στις νέες θεραπείες αντι-αγγειογένεσης.
Διεξάγεται τώρα, μεγαλύτερη έρευνα με την ίδια θεραπευτική μέθοδο για
να επιβεβαιωθούν ή όχι και να φανούν καλύτερα οι επιδράσεις της. Επίσης
προγραμματίζεται η δοκιμή της μεθόδου στην αρχική φάση θεραπείας ασθενών
με γλοιώματα σταδίου IV.
Σημειώνεται ότι
θεραπείες που βασίζονται στον παράγοντα αντι-αγγειογένεσης
Avastin, χρησιμοποιούνται και διερευνώνται και
σε καρκίνους του πνεύμονα και του παχέος εντέρου.
Ευχή όλων, είναι οι προσπάθειες αυτές να αποδώσουν και να έχουμε
επιτέλους ένα πραγματικά αποτελεσματικό όπλο, στο πολύ περιορισμένο
οπλοστάσιο που διαθέτουμε σήμερα για του επικίνδυνους αυτούς καρκίνους.