Η επιλογή της καλύτερης δυνατής θεραπείας μετά από τη
χειρουργική αφαίρεση μικρών, διηθητικών καρκίνων του μαστού, με διάμετρο
μικρότερη ή ίση με 1 εκατοστό, είναι δύσκολη.Οι γιατροί σήμερα
δεν έχουν αξιόπιστες μεθόδους που να τους επιτρέπουν να προβλέπουν με
ακρίβεια, ποιες γυναίκες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επανεμφάνισης του
καρκίνου τους μετά από την πρώτη χειρουργική αφαίρεση.
Υπάρχει επιπλέον αβεβαιότητα κατά πόσο η ακτινοθεραπεία μπορεί να βοηθά
σε περιπτώσεις γυναικών με μικρό, διηθητικό καρκίνο του μαστού, με
διάμετρο μικρότερη ή ίση του 1 εκατοστού.
Σε κλινική έρευνα που έγινε σε 1.009 γυναίκες, ηλικίας από 50 ετών και
πάνω, οι οποίες είχαν παρουσιάσει μικρούς καρκίνους του μαστού, διηθητικού
τύπου, με διάμετρο ίση ή μικρότερη από 1 εκατοστό, εξετάστηκε η
αποτελεσματικότητα διαφόρων συνδυασμών θεραπειών.
Η έρευνα διήρκεσε 8 χρόνια. Με βάση τυχαία κατανομή μετά από τη
χειρουργική αφαίρεση του όγκου, περίπου το ένα τρίτο των γυναικών
υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία και ταμοξιφαίνη, το άλλο τρίτο πήρε μόνο
ταμοξιφαίνη και οι υπόλοιπες έλαβαν ακτινοθεραπεία και ένα εικονικό
φάρμακο.
Τα αποτελέσματα ήσαν ενδεικτικά και έδειξαν:
- Μεταξύ των γυναικών που έλαβαν και τις δύο μορφές θεραπείας μετά
από τη χειρουργική επέμβαση (ακτινοθεραπεία και ταμοξιφαίνη),
παρουσίασαν υποτροπή στον ίδιο μαστό, μόνο το 2,8%
- Μεταξύ των γυναικών που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία και έλαβαν
το εικονικό φάρμακο, παρουσίασαν υποτροπή στον ίδιο μαστό, το 9,3%
- Από τις γυναίκες που έλαβαν μόνο την ταμοξιφαίνη, παρουσίασαν
υποτροπή το 16,5%
|
Το συμπέρασμα της μεγάλης αυτής κλινικής έρευνας, είναι ότι οι
γυναίκες που παρουσιάζουν πολύ μικρούς, διηθητικούς καρκίνους του μαστού
και οι οποίες μετά από τη χειρουργική αφαίρεση του όγκου, υποβάλλονται σε
ακτινοθεραπεία και το φάρμακο ταμοξιφαίνη, παρουσιάζουν λιγότερες
υποτροπές του καρκίνου τους σε σύγκριση με τις γυναίκες που λαμβάνουν μόνο
ακτινοθεραπεία ή ταμοξιφαίνη.
Βλέπουμε επιπρόσθετα ότι η χορήγηση ακτινοθεραπείας, βοηθά σημαντικά
στην πρόληψη των υποτροπών ακόμη και στις γυναίκες που έχουν πολύ μικρούς
όγκους.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η ταμοξιφαίνη είναι χρήσιμη στους καρκίνους
του μαστού, των οποίων τα κύτταρα είναι θετικά για την ύπαρξη πάνω σε αυτά,
των υποδοχέων για τα οιστρογόνα.
Η ταμοξιφαίνη είναι ένα φάρμακο που έχει δράση εναντίον των υποδοχέων
για τα οιστρογόνα, που υπάρχουν σε περίπου 70% των καρκίνων του μαστού. Τα
οιστρογόνα με τον τρόπο αυτό βοηθούν στην ανάπτυξη και εξάπλωση του
καρκίνου του μαστού.
Η δράση της ταμοξιφαίνης καταστέλλει τη δυνατότητα που έχουν τα
οιστρογόνα να ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου. Όμως στις περιπτώσεις
στις οποίες τα κύτταρα του καρκίνου του μαστού, δεν έχουν υποδοχείς των
οιστρογόνων, η ταμοξιφαίνη δεν έχει αποτελεσματικότητα.
Το πρόβλημα με την ταμοξιφαίνη είναι ότι έχει μερικές σπάνιες αλλά
σημαντικές παρενέργειες, που κάνουν μερικούς διστακτικούς στο να τη
χρησιμοποιήσουν. Οι παρενέργειες αυτές, είναι ο κίνδυνος για καρκίνο
της μήτρας, θρόμβωση με πνευμονική εμβολή και εγκεφαλικά επεισόδια.
Από την άλλη όμως το φάρμακο αυτό, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα στις
περιπτώσεις επιθετικού, διηθητικού καρκίνου του μαστού. Παράλληλα φαίνεται
ότι μπορεί να μειώνει και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο άλλο στήθος.
Σήμερα γίνονται κλινικές δοκιμές με άλλα φάρμακα, ανάλογα της ταμοξιφαίνης (όπως η ραλοξιφαίνη και το αναστροζόλ) με την ελπίδα ότι αυτά
θα έχουν λιγότερες ανεπιθύμητες δράσεις.
Πιστεύουμε ότι η κλινική έρευνα που σας παρουσιάζουμε σήμερα,
προσθέτει αξιόλογα δεδομένα τα οποία μπορεί να είναι χρήσιμα στην τελική
απόφαση που θα ληφθεί για την καλύτερη δυνατή θεραπεία γυναικών με
μικρούς, διηθητικούς καρκίνους του μαστού, διαμέτρου μικρότερης ή ίσης με
1 εκατοστό.