Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ένας από τους πλέον επικίνδυνους καρκίνους παγκοσμίως. Μόνο 20% των ασθενών επιβιώνουν ένα χρόνο μετά από τη διάγνωση. Παρά το γεγονός ότι η συχνότητά του είναι χαμηλότερη από άλλους καρκίνους εντούτοις αποτελεί την πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτων λόγω καρκίνου στις ανεπτυγμένες χώρες.

Δυστυχώς η πρόληψη για αυτή τη μορφή του καρκίνου είναι πολύ περιορισμένη διότι πολύ λίγοι παράγοντες έχουν συσχετισθεί με τη γένεση του.

Το βακτηρίδιο Helicobacter pylori (Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού του στομάχου) έχει συσχετισθεί με γαστρίτιδες και έλκος του πεπτικού συστήματος. Η μόλυνση με το βακτηρίδιο αυτό έχει επίσης συσχετισθεί και με τον καρκίνο του στομάχου.

Το βακτηρίδιο μεταφέρεται από ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού. Όμως λίγοι άνθρωποι εκδηλώνουν ασθένειες που προκαλούνται από αυτό.

Ορισμένοι τύποι της οικογένειας των βακτηριδίων αυτών, όπως αυτά του τύπου CagA+ μεταφέρουν μια ειδική τοξίνη η οποία είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την πρόκληση έλκους και καρκίνου του στομάχου.

Έχει υπολογιστεί ότι από την μεγάλη μάζα των ανθρώπων που μεταφέρουν το βακτηρίδιο μόνο 2 έως 20% θα εκδηλώσουν έλκος στομάχου και λιγότεροι από το 1% θα αναπτύξουν καρκίνο του στομάχου.

Οι γιατροί γνωρίζουν πολύ λίγα για τις αιτίες του καρκίνου του παγκρέατος. Συνήθως η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένα στάδια, η νόσος διηθεί με μεταστάσεις άλλα όργανα με αποτέλεσμα η πρόγνωση να είναι φτωχή.

Μεταξύ των παραγόντων που έχουν ενοχοποιηθεί για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι το κάπνισμα. Επίσης οι υποψίες είχαν στραφεί και εναντίον του Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού επειδή άτομα τα οποία υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για έλκος στο στομάχι, χρόνια μετά, παρουσίασαν καρκίνο του παγκρέατος.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, Αμερικανοί και Φιλανδοί γιατροί μελέτησαν σε 29.133 άνδρες ηλικίας από 50 -69 ετών που ήσαν καπνιστές, τη σχέση που υπήρχε μεταξύ καρκίνου του παγκρέατος και μόλυνσης από τα βακτηρίδια της οικογένειας του Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, για μια χρονική περίοδο 10 ετών.

Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι αυτοί οι οποίοι είχαν μολυνθεί από τα Ελικοβακτηρίδια του πυλωρού της υπο-ομάδας CagA+ είχαν στατιστικώς σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος.

Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί τα βακτηρίδια αυτά να υποβοηθούν την ανάπτυξη καρκίνου. Φαίνεται ότι προκαλούν μια χρόνια επίμονη  φλεγμονή και είναι γνωστό ότι και άλλες ασθένειες του παγκρέατος που συνοδεύονται από μια ανάλογη φλεγμονή μπορεί να καταλήξουν στον καρκίνο του παγκρέατος.

Παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτά είναι τα πρώτα στο είδος τους και σίγουρα χρειάζονται και άλλες μελέτες για να διευκρινισθεί ο ακριβής ρόλος των Ελικοβακτηριδίων του πυλωρού στη γένεση του καρκίνου του παγκρέατος, εντούτοις είναι σημαντικά διότι επιτρέπουν τη συνέχιση της έρευνας προς μια κατεύθυνση για την οποία ήδη υπήρχαν πρωτύτερα υποψίες.

Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, τότε θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πρόληψη τουλάχιστο για ένα σημαντικό μέρος των περιστατικών καρκίνου του παγκρέατος, με  μια αποτελεσματική θεραπεία της μόλυνσης και της φλεγμονής από ορισμένους τύπους των Ελικοβακτηριδίων του πυλωρού.