Η έκθεση παιδιών κατά την εμβρυϊκή ζωή στη μήτρα της μητέρας τους σε μερικές πολύ κοινές περιβαλλοντικές ουσίες αυξάνουν τον κίνδυνο στο παιδί για ορισμένες μορφές καρκίνου.

Η διεθυλστιλβεστρόλη και η βισφενόλη Α εισέρχονται στον οργανισμό του παιδιού και επιδρούν στην ενδοκρινική λειτουργία. Αλλοιώνουν σε επιγενετικό επίπεδο ττην έκφραση των γονιδίων του DNA και δυνατόν να οδηγούν σε καρκίνο. Οι αλλοιώσεις αυτές είναι μόνιμες και μπορεί να είναι στη συνέχεια κληρονομικές.

Οι δύο αυτές ουσίες έχουν ανάλογη χημική σύνθεση. Ανήκουν στην οικογένεια των ενδοκρινών διασπαστών. Επηρεάζουν αρνητικά την κανονική λειτουργία των ορμονών στον  ανθρώπινο οργανισμό.

Οι ενδοκρινείς ορμονικοί διασπαστές όπως η διεθυλστιλβεστρόλη και η βισφενόλη Α βλάπτουν όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και άλλους οργανισμούς. Οι ανωμαλίες της κανονικής ενδοκρινούς λειτουργίας που προκαλούν οι εν λόγω διασπαστές οδηγούν σε αναπτυξιακές, αναπαραγωγικές, νευρολογικές και ανοσολογικές διαταραχές.

Η διεθυλστιλβεστρόλη είναι ένα ισχυρό οιστρογόνο ενώ η βισφενόλη Α είναι ένα αδύναμο οιστρογόνο. Όμως και οι δύο έχουν μία θεμελιώδη επίδραση στην έκφραση ορισμένων γονιδίων. Η αλλοιωμένη έκφραση του γονιδίου που οδηγεί σε καρκίνους και άλλες παθήσεις δεν είναι προσωρινή μετά από την έκθεση στους ορμονικούς διασπαστές αλλά διαρκεί για όλη τη ζωή.

Μια νέα έρευνα από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Yale έδειξε ότι η έκθεση του παιδιού όταν βρίσκεται στη μήτρα στους ορμονικούς διασπαστές διεθυλστιλβεστρόλη και βισφενόλη Α αυξάνει τον κίνδυνο να προσβληθεί αργότερα στη ζωή του από καρκίνο του μαστού.

Σε εργασίες με πειραματόζωα οι Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έκθεση των κυττάρων του μαστού στους εν λόγω ορμονικούς διασπαστές, αυξάνει τα επίπεδα της πρωτεΐνης EZH2 που ελέγχει την έκφραση όλων των γονιδίων. Η αύξηση των συγκεντρώσεων της πρωτεΐνης EZH2 σχετίζεται στον άνθρωπο με αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές τεκμηρίωσαν ένα μηχανισμό δια μέσου του οποίου οι χημικές περιβαλλοντικές ουσίες που διασπούν τις ενδοκρινείς λειτουργίες επηρεάζουν και ρυθμίζουν επιγενετικά το αναπτυξιακό πρόγραμμα των κυττάρων του μαστού.

Τα αποτελέσματα αυτά σύμφωνα με τους ερευνητές δείχνουν ότι όλα τα περιβαλλοντικά οιστρογόνα ακόμη και τα αδύναμα, είναι σε θέση να αλλοιώνουν την ανάπτυξη του μαστού και θέτουν τα παιδιά μας σε κίνδυνο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να δούμε τα αποτελέσματα των εκθέσεων αυτών στα παιδιά μας παρά μόνο στην ενήλικη ζωή όταν οι καρκίνοι μαστού αρχίζουν να εκδηλώνονται.

Οι αρνητικές επιδράσεις στη μήτρα των ορμονικών ενδοκρινών διασπαστών όπως η διεθυλστιλβεστρόλη και η βισφενόλη Α είναι ήδη γνωστές. Τώρα προστίθενται οι βλαπτικές δράσεις στο μαστό των χημικών περιβαλλοντικών αυτών ρυπαντών.

Οι διαρκείς αρνητικές επιδράσεις των ορμονικών διασπαστών που εγκαθίστανται από την προγεννητική περίοδο στη μήτρα και στο μαστό δημιουργούν σημαντικές ανησυχίες. Οι γυναίκες που εκτέθηκαν στους ενδοκρινείς διασπαστές διεθυλστιλβεστρόλη και βισφενόλη Α πρέπει να παρακολουθούνται για τυχόν προβλήματα στη μήτρα και στους μαστούς.

Η βισφενόλη Α είναι ένα μονομερές που χρησιμοποιείται συχνά στην παραγωγή πολυκαρβονικών πλαστικών και εποξυρητινών (ρητίνες επικάλυψης). Υπάρχει σε πολλά προϊόντα από πλαστικό και έτσι οι άνθρωποι εκτίθενται σε αυτό.

Τα έμβρυα και τα μικρά παιδιά εκτίθενται στη βισφενόλη Α λόγω μεταφοράς της ουσίας από την κυκλοφορία αίματος της μητέρας διαμέσου του πλακούντα προς το παιδί. Το ίδιο συμβαίνει όταν τα παιδιά πίνουν μητρικό ή άλλο γάλα από μπιμπερό από πλαστικό που περιέχει τη βισφενόλη Α.