Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μια κλινική θεραπευτική δοκιμή που έγινε σε 556 ασθενείς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ασθενείς έπασχαν όλοι από από καρκίνο του στομαχιού ή της περιοχής της ένωσης του οισοφάγου με το στομάχι ο οποίος όμως μπορούσε χειρουργικά ν' αφαιρεθεί.

Από τους ασθενείς αυτούς το 85% είχε μεταστάσεις στους λεμφαδένες των εντέρων. Ο καρκίνος αυτός συνήθως κάνει αρχικά μεταστάσεις στους λεμφαδένες του εντέρου.

Αφού υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση οι ασθενείς κατανεμήθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Στη μια ομάδα των ασθενών δεν έγινε άλλη θεραπεία εκτός από την αρχική χειρουργική επέμβαση.

Στη άλλη ομάδα δόθηκε χημειοθεραπεία με τα φάρμακα fluorouracil και leucovorin και μετά ακτινοθεραπεία για 5 εβδομάδες.

Επίσης στην πρώτη ομάδα είχαν συμβεί και λιγότερες υποτροπές της ασθένειας.

Οι ασθενείς με τον καρκίνο του στομαχιού οι οποίοι υποβάλλονται μόνο σε χειρουργική επέμβαση παρουσιάζουν ένα πολύ ψηλό ποσοστό υποτροπών, της τάξης του 65%. Γι' αυτό και βάσει των δεδομένων που παρουσιάζουμε σήμερα φαίνεται ότι είναι πολύ σημαντικό να δίνεται μετά από την αρχική χειρουργική επέμβαση και συμπληρωματική χημειοθεραπεία με ακτινοθεραπεία.

Βάσει και συμπερασμάτων που προκύπτουν και από άλλες έρευνες φαίνεται ότι αυτό που μειώνει το ποσοστό των υποτροπών και παρατείνει την επιβίωση είναι ο συνδυασμός της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας και όχι μόνο το ένα από τα δύο.

Συνολικά η συνδυασμένη συμπληρωματική θεραπεία παρέτεινε την επιβίωση των ασθενών κατά 9 μήνες. Αυτό βασικά σημαίνει δύο πράγματα. Κατ΄ αρχή χρειάζεται να βρεθούν καλύτερες και αποτελεσματικότερες θεραπείες για την σοβαρή αυτή ασθένεια. Το δεύτερο είναι ότι πρέπει ο καρκίνος αυτός να αναγνωρίζεται σε πιο πρώιμα στάδια.

Χαρακτηριστικά οι στατιστικές δείχνουν ότι στους ασθενείς στους οποίους η διάγνωση γίνεται σε ένα αρχικό στάδιο το ποσοστό επιβίωσης στα 10 χρόνια είναι της τάξης του 65%.

Στους ασθενείς στους οποίους η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένα στάδια, η επιβίωση στα 10 χρόνια είναι της τάξης του 3 έως 42% και αυτό εξαρτάται από το πόσο προχωρημένη είναι η ασθένεια.

Το συμπέρασμα της μεγάλης αυτής κλινικής έρευνας είναι ότι για τους ασθενείς που παρουσιάζονται με καρκίνο του στομαχιού σε προχωρημένα στάδια πρέπει να χορηγείται μετά από τη χειρουργική επέμβαση χημειοθεραπεία με τα φάρμακα fluorouracil και leucovorin και μετά ακτινοθεραπεία.

Είναι επίσης αναγκαίο να βρεθούν νέοι τρόποι αντιμετώπισης με νέα φάρμακα που ίσως θα πρέπει να χορηγούνται και πριν από τη χειρουργική επέμβαση για να βελτιωθεί η άσχημη πρόγνωση που υπάρχει τώρα για τους ασθενείς που παρουσιάζονται με προχωρημένα στάδια του καρκίνου του στομάχου.