Το σημαντικό αυτό συμπέρασμα προκύπτει από έρευνα σε ένα εκατομμύριο γυναίκες που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ορμονική θεραπεία αντικατάστασης μετά την εμμηνόπαυση στις γυναίκες, βρέθηκε να αυξάνει κατά 20% τον κίνδυνο προσβολής και θανάτου από καρκίνο των ωοθηκών σε σύγκριση με γυναίκες που δεν πήραν ποτέ την εν λόγω θεραπεία.

Προηγούμενα αποτελέσματα από την ίδια διαχρονική ευρεία έρευνα που άρχισε το 1991, έδειξαν το 2003 ότι η συνδυασμένη ορμονική θεραπεία αντικατάστασης, διπλασιάζει και τον κίνδυνο προσβολής των γυναικών από καρκίνο του μαστού.

Συνολικά, οι ερευνητές βρήκαν μέχρι σήμερα ότι η θεραπεία αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο μαστού, ωοθήκης και μήτρας (ενδομήτριο). 

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι καρκίνοι ωοθήκης, μαστού και μήτρας, αντιπροσωπεύουν το 40% όλων των καρκίνων που παρουσιάζονται στις γυναίκες. Σε αυτές που λαμβάνουν ορμονικές θεραπείες, η συνολική συχνότητα για τους 3 αυτούς καρκίνους είναι 63% ψηλότερη.

Σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, ο καρκίνος της ωοθήκης είναι ο τέταρτος συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κάθε χρόνο εμφανίζονται 6700 νέα περιστατικά. Αποβιώνουν από τη νόσο 4600 γυναίκες ετησίως. Από το 1991, η χρήση της ορμονικής θεραπείας προκάλεσε στη χώρα αυτή, 1300 επιπρόσθετους καρκίνους ωοθήκης και 1000 επιπρόσθετους θανάτους εξαιτίας της κακοήθους αυτής νόσου.

Οι γνώσεις για τη σχέση του καρκίνου ωοθήκης με την ορμονική θεραπεία αντικατάστασης ήταν περιορισμένες. Η έρευνα σε ένα εκατομμύριο γυναίκες γνωστή με την ονομασία The UK Million Women Study, προσφέρει μεγάλη βοήθεια στην κατανόηση της επίδρασης της εν λόγω σχέσης όπως επίσης και για την πρόκληση άλλων καρκίνων στις γυναίκες.     

Οι οδηγίες μέχρι σήμερα με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν, ήταν η χορήγηση της ορμονικής θεραπείας αντικατάστασης, να γίνεται για όσο το δυνατό μικρότερα χρονικά διαστήματα. Τώρα, τα νέα αυτά στοιχεία αυξάνουν σημαντικά τις ανησυχίες για τις καρκινογόνες δράσεις της ορμονικής θεραπεία αντικατάστασης.

Στις γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση, οι ορμονικές θεραπείες χορηγούνται για την απάμβλυνση των συμπτωμάτων. Ωστόσο η απόφαση για τη χορήγηση της θεραπείας, λαμβάνει υπόψη το όφελος έναντι των κινδύνων.

Επισημαίνεται ότι σε πολλές χώρες, ο αριθμός των γυναικών που λαμβάνουν τις ορμονικές θεραπείες αντικατάστασης μειώθηκε σημαντικά εξαιτίας των αποτελεσμάτων ερευνών που δείχνουν τη σχέση με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.

Μετά τη διακοπή της θεραπείας, για να επανέλθει ο κίνδυνος μιας γυναίκας που την έπαιρνε, στα ίδια επίπεδα με γυναίκες που δεν την πήραν ποτέ, χρειάζονται μερικά χρόνια. 

Πρέπει οι γυναίκες μαζί με τους γιατρούς τους, να αναλογίζονται με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή τα υπέρ και τα κατά των ορμονικών θεραπειών για αντιμετώπιση προβλημάτων που έχουν μετά την εμμηνόπαυση.