Η κατάθλιψη μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δουλειά μας.
Είναι σημαντικό να είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε πότε έχουμε συμπτώματα κατάθλιψης και να λαμβάνουμε μέτρα αντιμετώπισης.
Περνούμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας στη δουλειά μας. Η επαγγελματική μας απασχόληση, οι καθημερινές εμπειρίες που βιώνουμε στο χώρο εργασίας, οι επιτυχίες ή αποτυχίες μας έχουν καθοριστικό ρόλο στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή.
Η κατάθλιψη μπορεί να δημιουργεί προβλήματα στις ικανότητες μας να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εργαζομένων όλων των βαθμίδων που μπορεί να είναι σωματικά παρόντες στο χώρο εργασίας τους αλλά λόγω ψυχολογικής καταπόνησης και κατάθλιψης στην ουσία δεν είναι παρόντες.
Το να είναι ένας εργαζόμενος σωματικά παρών αλλά ψυχικά απών από τη δουλειά του, αποδεικνύεται στην εποχή μας μεγάλο πρόβλημα. Επηρεάζει την αποδοτικότητα ενός οργανισμού ή μίας εταιρείας και βλάπτει τον ίδιο τον εργαζόμενο.
Μερικοί χρησιμοποιούν τον όρο "αδικαιολογήτως παρών" για να χαρακτηρίσουν την κατάσταση ενός εργαζομένου ο οποίος παρουσιάζεται στην εργασία του ενώ σωματικά ή ψυχικά η κατάσταση του δεν το επιτρέπει. Είναι πιο δύσκολο να εκτιμηθεί τόσο γενικά όσο και από τους ίδιους τους εργαζόμενους, το πρόβλημα των αδικαιολογήτως παρόντων λόγω κατάθλιψης.
Για τη βελτίωση της υγείας, της ποιότητας ζωής και της επαγγελματικής εξέλιξης των εργαζόμενων, επιβάλλεται να γίνεται ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση για το σοβαρό πρόβλημα των αδικαιολογήτως παρόντων. Χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή για τις ψυχολογικές αιτίες που οδηγούν σε αδικαιολογήτως παρόντες.
Οι λόγοι για τους οποίους ένας εργαζόμενος πηγαίνει στη δουλειά του παρά το γεγονός ότι είναι σωματικά άρρωστος ή υποφέρει από κατάθλιψη είναι πολλοί:
- Μπορεί να υπάρχει η φοβία απώλειας της εργοδότησης
- Μπορεί ο εργαζόμενος να νιώθει την ανάγκη να μην αλλάζει την καθημερινή του ρουτίνα και να έχει μια οργανωμένη δραστηριότητα κάθε μέρα
- Υπάρχουν οικονομικές ανάγκες που αναγκάζουν τον εργαζόμενο να δουλεύει κάθε μέρα για να έχει τα προς το ζην, για αυτόν και για την οικογένεια του
- Ο εργοδότης δεν προσφέρει στους υπαλλήλους του πληρωμένη άδεια ασθένειας
- Ο εργαζόμενος ενώ είναι σωματικά ή ψυχικά άρρωστος συνεχίζει να πηγαίνει στην δουλειά του διότι είναι ευσυνείδητος και νιώθει υποχρέωση καθήκοντος προς τον εργοδότη, τους συναδέλφους ή τους πελάτες του
Ο στόχος της ενημέρωσης των εργαζομένων για το πρόβλημα των αδικαιολογήτως παρόντων δεν είναι για να κριθούν διότι πηγαίνουν ή δεν πηγαίνουν στη δουλειά τους όταν δεν είναι καλά. Ο στόχος είναι να δοθεί η πληροφόρηση που θα επιτρέπει τη διαπαιδαγώγηση για καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Οι ασθενείς που υποφέρουν από κατάθλιψη μπορούν να διαχειρίζονται το πρόβλημα με τρόπο τέτοιο που να ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες στη δουλειά τους.
Αρχικά πρέπει να συμμορφώνονται με τις οδηγίες του γιατρού τους. Πρέπει να το βλέπουν στην συχνότητα που αυτός καθορίζει, να παίρνουν τα φάρμακα με συνέπεια ακριβώς όπως τους το εισηγήθηκε και να ακολουθούν τα υπόλοιπα μέτρα θεραπείας που τους σύστησε. Σε περίπτωση αποριών δεν πρέπει να διστάζουν να επικοινωνούν μαζί του.
Στη δουλειά τους πρέπει να παραμένουν δραστήριοι και να δέχονται να λαμβάνουν μέρος στις καθημερινές προκλήσεις που εκδηλώνονται. Για αυτό είναι απαραίτητο να έχουν ξεκάθαρη εικόνα των καθηκόντων τους και του τι περιμένει ο εργοδότης από αυτούς.
Είναι καλό να ζητούν τη βοήθεια του εργοδότη τους σε περίπτωση που αισθάνονται την ανάγκη. Σε αρκετούς επαγγελματικούς χώρους υπάρχουν σήμερα διάφορες πηγές για βοήθεια όπως τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού ή τα προγράμματα βοήθειας προς τους εργαζόμενους.
Η σημασία της κατάλληλης αντιμετώπισης της κατάθλιψης στο χώρο εργασίας είναι πολύ μεγάλη. Βοηθά τον εργαζόμενο που υποφέρει από κατάθλιψη να βιώνει καλύτερα τη δύσκολη περίοδο που περνά, αυξάνει την αυτοεκτίμηση του και του επιτρέπει να να φτάνει σε επιτυχίες.
