Η μικρή διάρκεια ύπνου μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην κατάθλιψη και αυτοκτονία.

Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί δια μέσου των οποίων η χρόνια μερική στέρηση ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και ιδέες αυτοκτονίας.

Η έλλειψη ικανοποιητικού ύπνου μπορεί να επηρεάζει τη συναισθηματική αντίδραση και αντιμετώπιση από τον εγκέφαλο των δύσκολων καταστάσεων που συναντά το άτομο στη ζωή του. Οι διακυμάνσεις στην ψυχική διάθεση που προκαλεί η στέρηση επαρκούς ύπνου παρεμποδίζει την ικανότητα διαχείρισης του καθημερινού στρες.

Επιπρόσθετα στους έφήβους, η έλλειψη ύπνου βλάπτει τις σχέσεις με τους συνομήλικους τους και τους ενήλικες, μειώνει τις ικανότητες κρίσης και συγκέντρωσης. Επίσης μειώνει τη δυνατότητα που έχουν να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους.

Η ώρα στην οποία πρέπει ένας έφηβος να πηγαίνει στο κρεβάτι τη νύχτα για ύπνο καθορίζεται συχνά από τους γονείς. Παρά το γεγονός ότι οι έφηβοι δεν υπακούουν εύκολα στο τι τους ζητούν οι γονείς τους, εντούτοις η ώρα που καθορίζουν οι γονείς για ύπνο επηρεάζει τον αριθμό ωρών που τελικά κοιμούνται κάθε βράδυ.

Η καθορισμένη από τους γονείς ώρα για ύπνο, η διάρκεια του ύπνου και η κατάθλιψη στους έφηβους εξετάστηκαν σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα από γιατρούς και άλλους επιστήμονες πανεπιστημιακών κέντρων της Νέας Υόρκης.

Στην έρευνα συμπεριλήφθηκαν 15.659 έφηβοι και οι γονείς τους. Από αυτούς 7% (1.050) βρέθηκαν να έχουν κατάθλιψη. Ένα ποσοστό 13% (2.038) των εφήβων δήλωσαν ότι είχαν σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο να αυτοκτονήσουν στους 12 μήνες που είχαν προηγηθεί.

Με βάση τα στοιχεία που συλλέχθηκαν διαφάνηκε ότι:

1. Η κατάθλιψη και οι ιδέες για αυτοκτονίας σχετίζονταν με αργότερη ώρα καθορισμένη από τους γονείς για ύπνο, μικρότερη διάρκεια του ύπνου, προσωπικό αίσθημα του έφηβου ότι δεν κοιμάται αρκετά, γυναικείο φύλο, μεγαλύτερη ηλικία και προσωπικό αίσθημα του έφηβου ότι νοιάζονται λιγότερο για αυτόν οι γονείς του
    
2. Από τους γονείς, 54% δήλωσαν ότι οι έφηβοι τους πήγαιναν για ύπνο το αργότερο έως τις 10 το βράδυ ή νωρίτερα, 21% δήλωσαν ότι καθόριζαν ως ώρα που τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία πρέπει να πηγαίνουν για ύπνο ήταν 11 το βράδυ και 25% δήλωσαν ότι η ώρα που καθόριζαν για ύπνο στους έφηβους τους ήταν μεσάνυχτα ή περισσότερο
    
3. Σχεδόν 70% των εφήβων δήλωσαν ότι συμμορφώνονταν με την καθορισμένη από τους γονείς τους ώρα για ύπνο τις καθημερινές και ανέφεραν ότι πήγαιναν περίπου 5 λεπτά κατά μέσο όρο αργότερα από την ώρα που είχαν καθορίσει οι γονείς τους
    
4. Ο μέσος όρος ωρών ύπνου όπως δηλώθηκε από τους έφηβους ήταν 7 ώρες και 53 λεπτά. Επισημαίνεται ότι οι ώρες αυτές είναι πολύ λιγότερες από τις 9 ή περισσότερες ώρες που συστήνονται από τους ειδικούς για τους έφηβους
    
5. Οι έφηβοι που είχαν από τους γονείς τους νωρίτερη καθορισμένη ώρα για ύπνο, κοιμόντουσαν περισσότερο χρόνο από τους έφηβους που είχαν αργότερη γονικά καθορισμένη ώρα ύπνου

Τα συμπεράσματα των Νεοϋορκέζων ερευνητών είναι:

1. Οι έφηβοι των οποίων οι γονείς καθορίζουν μια νωρίτερη ώρα για ύπνο κάθε νύχτα διατρέχουν σημαντικά λιγότερο κίνδυνο για κατάθλιψη και αυτοκτονία
    
2. Τονίζουν ότι τα ευρήματα τους ενδυναμώνουν τη θέση ότι η μικρή διάρκεια ύπνου παίζει ρόλο στην γένεση της κατάθλιψης
    
3. Η νωρίτερη καθορισμένη ώρα για ύπνο από τους γονείς για τα παιδιά τους εφηβικής ηλικίας, μπορεί να τα προστατεύει από την κατάθλιψη και ιδέες αυτοκτονίας 

Θα συγκρατήσουμε ότι είναι σημαντικό να επιμορφώνονται οι γονείς και τα παιδιά για το πόσο μεγάλο ρόλο μπορεί να έχει η έλλειψη ύπνου στη ζωή τους.

Η διαπαιδαγώγηση των γονιών και των παιδιών για τις καλές συνήθειες ύπνου βοηθά ως πρόληψη εναντίον της κατάθλιψης και της αυτοκτονίας ενώ ταυτόχρονα είναι καθοριστικός παράγοντας για καλύτερες σχέσεις στην οικογένεια, με φίλους και ψηλότερες ακαδημαϊκές ή άλλες αποδόσεις των παιδιών.