Η καταστροφική δράση των ναρκωτικών στον εγκέφαλο επηρεάζει πολλές βασικές λειτουργίες.

Η μνήμη, η προσοχή, η συγκέντρωση και η ικανότητα ενός ατόμου να διεξάγει μια συνομιλία εξασθενούν και αδυνατίζουν σε σημείο που να παρουσιάζουν σοβαρές μειονεξίες και ανεπάρκειες.

Ναρκωτικά όπως η κάνναβις και το χάπι έκσταση (μεθαμφεταμίνη) φαίνεται ότι έχουν τα πρωτεία στην πρόκληση βλάβης στη μνήμη και στη συγκέντρωση.

Δυστυχώς τα δύο αυτά ναρκωτικά είναι ευρέως διαδεδομένα και η χρήση τους αυξάνεται και εξαπλώνεται ανησυχητικά στους νέους σε πολλές χώρες του κόσμου.

Οι ιατρικές και επιδημιολογικές έρευνες κατά τα τελευταία χρόνια τεκμηριώνουν πλέον με ένα ταχύ ρυθμό τις νοσηρές καταστροφικές δράσεις που έχουν τα διάφορα ναρκωτικά πάνω στον ανθρώπινο εγκέφαλο και τις μόνιμες αναπηρίες που προκαλούν.

Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό Journal of the American Medical Association, έδειξε ότι οι χρήστες καννάβεως παρουσιάζουν εξασθένηση της μνήμης και της προσοχής τους με χειροτέρευση των γνωστικών τους ικανοτήτων.

Οι ανεπάρκειες και οι μειονεξίες που παρατηρήθηκαν στους χρήστες καννάβεως στην πιο πάνω έρευνα, επιδεινώνονταν με την πάροδο του χρόνου. Η αύξηση του χρόνου και της συνολικής ποσότητας καννάβεως που χρησιμοποιούσε ένας χρήστης, συσχετιζόταν με περισσότερες βλάβες στις διανοητικές ικανότητες του χρήστη.

Άλλες πρόσφατες ανάλογες έρευνες που έγιναν για το ναρκωτικό έκσταση, του οποίου δυστυχώς η χρήση αυξάνεται ραγδαία μεταξύ των νέων, έδειξαν και άλλης μορφής βλάβες στον εγκέφαλο.

Εκτός από τη μείωση της μακροπρόθεσμης μνήμης το έκσταση αποδείχθηκε ότι επηρεάζει την ικανότητα του χρήστη να μπορεί να διεξάγει μια κανονική συνομιλία.

Στη μέση μιας φράσης χάνουν τη ροή της σκέψης τους, διακόπτουν και επαναλαμβάνουν πράγματα που ήδη έχουν πει αρκετές φορές. Παρουσιάζουν κενά μνήμης που έχουν σχέση με απλά πράγματα της καθημερινής ζωής.

Φαίνεται ότι και με το έκσταση όπως και με την κάνναβις, τα προβλήματα επιδεινώνονται με την αύξηση του χρόνου και της ποσότητας που καταναλώνει ο ναρκομανής.

Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Psychiatry ασχολήθηκε με ένα ιδιαίτερα τοξικό και ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του ναρκωτικού έκσταση.

Το έκσταση έχει την ιδιότητα να αδρανοποιεί την ικανότητα του χρήστη να λέγει όχι στο ναρκωτικό.

Η μεθαμφεταμίνη που είναι η χημική ουσία που περιέχει το έκσταση, είναι ένα πολύ ισχυρό διεγερτικό της έκκρισης ντοπαμίνης από τον εγκέφαλο. Η ντοπαμίνη ερεθίζει τους υποδοχείς στον εγκέφαλο που έχουν σχέση με δραστηριότητες που προκαλούν ευχαρίστηση.

Μετά από τη λήψη της μεθαμφεταμίνης και της μαζικής έκκρισης ντοπαμίνης ακολουθεί μια πολύ έντονη κατάσταση υπερδιέγερσης στον οργανισμό που μπορεί να διαρκέσει ασταμάτητα για χρονικό διάστημα που ποικίλει από μερικές ώρες μέχρι δύο μέρες.

Ο χρήστης νιώθει ευφορία, έχει υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του, μιλά πολύ, βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς ετοιμότητας και δεν νιώθει την κούραση.

Όμως η κατάσταση αυτή που δημιουργείται προκαλεί βλάβη στις καταλήξεις των νευρώνων του εγκεφάλου. Επιπρόσθετα, το έκσταση καθίσταται η μόνη ουσία που μπορεί πλέον να απελευθερώνει στον εγκέφαλο τη ντοπαμίνη, γεγονός που καθιστά τον χρήστη εξαρτώμενο του ναρκωτικού και του αφαιρεί την ικανότητα να λέγει όχι στο ναρκωτικό.

Tο θλιβερό αποτέλεσμα είναι ένας σταδιακός εκφυλισμός του εγκεφάλου του χρήστη. Παρατηρείται έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, μείωση της μνήμης, εγκατάσταση μιας μόνιμης κακής ψυχικής διάθεσης και προβλήματα στην κινητική δύναμη.

Οι βλάβες που προκαλούνται και εγκαθίστανται από το έκσταση, μπορούν εκτός από τα πιο πάνω να προκαλέσουν και νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως για παράδειγμα την ασθένεια του Parkinson.

Θα τελειώσουμε επισημαίνοντας το γεγονός ότι οι σύγχρονες επιδημιολογικές, απεικονιστικές και βιοχημικές έρευνες δείχνουν πλέον με περισσότερη ευκρίνεια τις καταστροφικές επιδράσεις που έχουν τα διάφορα είδη ναρκωτικών στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Οι χημικές δράσεις των ναρκωτικών δημιουργούν βλάβες στον εγκέφαλο που εξηγούν τα παροδικά εφήμερα αισθήματα ευφορίας, την εξάρτηση που δημιουργείται και τέλος τις πολλές φορές ανεπανόρθωτες μόνιμες αναπηρίες που προκαλούν στον ψυχικό, πνευματικό και διανοητικό κόσμο του χρήστη.