Η γρίπη και το κρυολόγημα, όπως και τα φάρμακα που δίνονται για τις παθήσεις αυτές αυξάνουν τον κίνδυνο οδικών δυστυχημάτων.

Οι άνθρωποι, που πάσχουν από κρυολόγημα ή γρίπη παρουσιάζουν σημαντική μείωση των ικανοτήτων τους για οδήγηση. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη χειρότερο εάν οι ασθενείς με γρίπη ή κρυολόγημα είναι υπό τη επήρεια φαρμάκων, που λαμβάνουν για την πάθησή τους ή είναι κουρασμένοι ή έχουν πιει έστω και λίγη ποσότητα αλκοολούχου ποτού.

Οι οδηγοί με γρίπη ή κρυολόγημα είναι αιτία δεκάδων χιλιάδων οδικών δυστυχημάτων κάθε χρόνο. Υπολογίζεται ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά το 2008 συνέβησαν περισσότερα από 125.000 δυστυχήματα από αυτοκινητιστές, που είχαν γρίπη και κρυολόγημα.

Τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία προέκυψαν από έρευνα που διεξήγαγε ο γνωστός ασφαλιστικός οργανισμός Lloyds TSB στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην έρευνα 150 οδηγοί υποβλήθηκαν σε τεστ οδήγησης με εξομοιωτή.

Όλοι οι οδηγοί υποβλήθηκαν σε διάφορες δοκιμασίες με απρόβλεπτα γεγονότα στο οδικό δίκτυο κατά την οδήγηση σε συνθήκες εξομοίωσης. Καταγράφηκαν και συγκρίθηκαν οι αντιδράσεις και των δύο ομάδων των οδηγών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι οδηγοί που έπασχαν από κρυολόγημα ή γρίπη, είχαν 11% χειρότερες επιδόσεις οδήγησης σε σύγκριση με τους άλλους οδηγούς. Οι χρόνοι αντίδρασης και η εγρήγορση τους ήταν σημαντικά μειωμένοι σε σύγκριση με τους οδηγούς που ήσαν υγιείς.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται το παράδειγμα του φταρνίσματος. Το φτάρνισμα διαρκεί περίπου 2 δευτερόλεπτα. Όταν φταρνίζεται ο οδηγός, βρίσκεται σε πολύ άσχημη θέση διότι δεν έχει τον έλεγχο που χρειάζεται για να μπορεί να οδηγεί σωστά. Όσο πιο μεγάλη είναι η ταχύτητα του όταν φταρνίζεται τόσο περισσότερα μέτρα θα διανύσει στα δύο δευτερόλεπτα της διάρκειας του φταρνίσματος.

Ο κίνδυνος είναι λοιπόν μεγάλος όταν ο οδηγός φταρνίζεται και ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος όταν η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη. Στη γρίπη και το κρυολόγημα το φτάρνισμα είναι συχνό και γίνεται εύκολα κατανοητό, ότι κάτω από τις συνθήκες αυτές ο κίνδυνος δυστυχημάτων γίνεται πολύ μεγαλύτερος.

Η ασφαλής οδήγηση απαιτεί όπως ο οδηγός είναι πλήρως συγκεντρωμένος και έχει καλές αντιδράσεις. Ακόμη και ήπιες μορφές κρυολογήματος ή γρίπης μειώνουν σημαντικά τις εν λόγω βασικές δεξιότητες.

Παρά τη σοβαρότητα του προβλήματος της μείωσης των ικανοτήτων των οδηγών, όταν πάσχουν από γρίπη ή κρυολόγημα που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια των μηνών του χειμώνα, η ενημερότητα του κοινού είναι πολύ χαμηλή για το θέμα αυτό.

Συχνά οι άνθρωποι δεν κατανοούν και δεν εκτιμούν σωστά πόσο οι διάφορες ασθένειες μπορούν να τους μειώνουν τις ικανότητες οδήγησης τους. Στις περιπτώσεις, που αισθάνονται κουρασμένοι με ζαλάδες, έντονους πονοκέφαλους και φταρνίσματα είναι προτιμότερο να αποφεύγουν να οδηγούν. Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις, που επηρεάζονται τα μάτια τους λόγω κάποιας πάθησης.

Χρειάζεται επίσης προσοχή με τα φάρμακα που λαμβάνουν για τη γρίπη ή το κρυολόγημα. Κάποτε αγοράζουν από φαρμακεία χωρίς συμβουλή του γιατρού διάφορα σκευάσματα για την αντιμετώπιση των εν λόγω παθήσεων. Όμως υπάρχουν ουσίες που ενώ είναι σε θέση να απαλύνουν τα συμπτώματα της γρίπης και του κρυολογήματος, προκαλούν ταυτόχρονα υπνηλία, κούραση και μειώνουν την ταχύτητα αντίδρασης των οδηγών.

Είναι λοιπόν απαραίτητο άτομα που παίρνουν φάρμακα ή άλλα σκευάσματα που αγόρασαν από κάπου μόνα τους να ελέγχουν ή να ρωτούν το γιατρό τους εάν αυτά έχουν παρενέργειες που καθιστούν επικίνδυνη την οδήγηση.

Σε περίπτωση που κάποιος νιώθει ότι δεν είναι καλά στην υγεία του δεν πρέπει να ριψοκινδυνεύει οδηγώντας και να βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων χρηστών του οδικού δικτύου και τη δική του.

Προτιμότερο είναι να καλέσει κάποιον άλλο, φίλο, συγγενή ή ταξί για να κάνει κάτι που δεν μπορεί να αναβληθεί παρά να οδηγήσει με μειωμένες ικανότητες λόγω γρίπης, κρυολογήματος ή άλλης πάθησης.