Η μεγαλύτερη ζημιά στην ψυχική υγεία ενός παιδιού, μπορεί να γίνεται στα χρόνια που προηγούνται του χωρισμού των γονιών του, λόγω διαζυγίου.

Το να παραμένουν οι γονείς μαζί μόνο χάριν των παιδιών τους, δεν είναι πάντοτε η ορθή επιλογή.

Είναι σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο τι συμβαίνει στα παιδιά πριν από το διαζύγιο παρά μόνο να επικεντρώνονται όλες οι προσπάθειες στο να βοηθούνται τα παιδιά μετά το χωρισμό των γονιών τους.

Δεδομένου ότι στα περισσότερα διαζύγια εμπλέκονται και παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να εξετάζονται οι επιπτώσεις του χωρισμού των γονιών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το διαζύγιο. Η ποιότητα της οικογενειακής ζωής πριν από το χωρισμό και οι επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία και εξέλιξη των παιδιών δεν έχουν μέχρι σήμερα μελετηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό.

Καναδοί ερευνητές, με βάση τη θέση, ότι το διαζύγιο δεν είναι απλά ένα γεγονός αλλά μια διαδικασία που διαχρονικά επηρεάζει τον ψυχικό κόσμο των παιδιών, συγκρίναν παιδιά των οποίων οι γονείς χώρισαν και παιδιά των οποίων οι γονείς δεν πήραν διαζύγιο.

Το σύνολο των παιδιών που συμπεριλήφθηκαν στη μακροχρόνια αυτή έρευνα ήταν 17.000. Κάθε 2 χρόνια γίνεται νέα αξιολόγηση των παιδιών. Οι ηλικίες των παιδιών κυμαίνονται μεταξύ 0 και 11 ετών.

Η μεθοδολογία αυτή επιτρέπει να διαχωριστούν οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών που οφείλονται στο διαζύγιο και όχι σε άλλα οικογενειακά χαρακτηριστικά.

Με βάση τα ευρήματα, έγιναν οι ακόλουθες διαπιστώσεις:

1. Οι διαφορές στην ψυχική υγεία των παιδιών των οποίων οι γονείς χώρισαν σε σύγκριση με τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν χώρισαν, υπήρχαν πολύ πριν από το διαζύγιο
    
2. Πριν από το διαζύγιο τα παιδιά είχαν ψηλότερα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς σε σύγκριση με παιδιά των οποίων οι γονείς δεν πήραν διαζύγιο
    
3. Επιπρόσθετα επιβεβαιώθηκε ότι οι γονείς που χωρίζουν, είναι συνήθως νεότεροι στην ηλικία, αναφέρουν ψηλότερα επίπεδα οικογενειακής δυσλειτουργίας, κατάθλιψης και χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τον έγγαμο βίο τους.
   
   Τα εν λόγω χαρακτηριστικά που αυξάνουν τον κίνδυνο για διαζύγιο, συσχετίζονται και με την ποιότητα της ψυχικής υγείας των παιδιών. Αυτό σημαίνει ότι όταν υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις, η ψυχική υγεία των παιδιών, επηρεάζεται αρνητικά ακόμη και όταν οι γονείς δεν χωρίζουν. Αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την αντίληψη ότι είναι το γεγονός του διαζυγίου που βλάπτει την ψυχική υγεία του παιδιού. Με λίγα λόγια σε ανάλογες περιπτώσεις, η αποφυγή του διαζυγίου με τη δικαιολογία ότι πιθανόν είναι καλύτερα για τα παιδιά, δεν είναι η ορθή προσέγγιση
    
4. Εκτός από τις διαφορές που υπάρχουν πριν από το διαζύγιο, βρέθηκε ότι υπάρχουν και αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών και μετά το διαζύγιο. Κατά μέσο όρο, τα παιδιά των οποίων οι γονείς χώρισαν, παρουσίαζαν αύξηση των επιπέδων άγχους και κατάθλιψης που είχαν ήδη πριν από το διαζύγιο. Όμως σε ορισμένες οικογένειες με ψηλό επίπεδο δυσλειτουργίας, ο βαθμός αντικοινωνικής συμπεριφοράς των παιδιών μειωνόταν μετά από το διαζύγιο.

Η εργασία αυτή, προσθέτει νέα στοιχεία στις γνώσεις μας σχετικά με τις επιδράσεις του γονικού διαζυγίου στον ευάλωτο και ιδιαίτερα ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των παιδιών.

Το γεγονός ότι η ψυχική υγεία των παιδιών βλάπτεται πριν από το διαζύγιο λόγω χαρακτηριστικών που καθιστούν την οικογένεια δυσλειτουργική, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης με στόχο μια καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών για προστασία της ψυχικής υγείας των παιδιών.