Όταν φεύγουν τα παιδιά από το σπίτι για σπουδές και πάνε να εγκατασταθούν κάπου αλλού, σε μια άλλη πόλη ή στο εξωτερικό, οι γονείς τους βιώνουν πολλά δύσκολα συναισθήματα. Ανησυχούν μεταξύ άλλων εάν όλα θα είναι καλά και ασφαλή εκεί που θα πάνε τα παιδιά τους, εάν οι συγκάτοικοι τους θα είναι καλοί, κατά πόσο θα τρώνε ικανοποιητικά και εάν θα τους αρέσουν οι σπουδές που διάλεξαν.  

Η μεταβατική αυτή περίοδος είναι γεμάτη ανησυχίες για τους γονείς αλλά και για τα παιδιά που πρέπει να αρχίσουν μια νέα γεμάτη προκλήσεις ζωή. Πρέπει να κάνουν τις εμπειρίες τους, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να αναλάβουν πλέον τις δικές τους ευθύνες για την καθημερινή τους ζωή, για τα οικονομικά τους και τον προγραμματισμό εργασίας τους για τις σπουδές τους.  

Οι αγωνίες που βιώνουν οι γονείς λόγω της αλλαγής στη ζωή του παιδιού τους που φεύγει από το σπίτι και μεταβαίνει μακριά για σπουδές είναι εντελώς φυσιολογικές. Όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, να εξελίσσονται ομαλά, να μην κάνουν λάθη και να μη διατρέχουν οποιονδήποτε κίνδυνο.

Ωστόσο είναι σημαντικό οι γονείς να προσέχουν να μην επεμβαίνουν, να μην προσπαθούν να διαχειρίζονται προβλήματα του παιδιού τους ή να φροντίζουν για αυτό σε βαθμό μεγαλύτερο από ότι χρειάζεται. Οι ανησυχίες και οι φόβοι είναι συχνά πολύ μεγάλοι και μερικοί γονείς συνεχώς τηλεφωνούν και προσπαθούν να συνεχίζουν να διαχειρίζονται τα καθημερινά προβλήματα των παιδιών τους όπως πριν, όταν ήσαν στην οικογενειακή φωλιά.

Η περίοδος αυτή της ζωής των παιδιών τους έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία. Οι γονείς πρέπει να τους δώσουν την ευκαιρία και την ανεξαρτησία που χρειάζονται για να μπορέσουν να αναπτύξουν τις δικές τους ικανότητες και να επιλύουν τα προβλήματα της δικής τους ζωής.

Θεωρητικά ένα παιδί 18 ή 19 ετών είναι ενήλικας. Όμως για να φτάσουν στην πνευματική και συναισθηματική ωριμότητα χρειάζονται ακόμη αρκετό χρόνο. Στην κρίσιμη μεταβατική αυτή φάση που συχνά συμπίπτει με τη φοιτητική ζωή, οι γονείς είναι καλό να διατηρούν ένα διακριτικό ρόλο.

Οι γονείς μπορούν να βοηθούν το παιδί τους παρακολουθώντας το τι συμβαίνει χωρίς να γίνονται φορτικοί με τις παρεμβάσεις τους. Για μικρά συνήθη προβλήματα και για μη επείγουσες καταστάσεις καλύτερα είναι να διατηρούν μια απόσταση έτσι ώστε το παιδί τους να μπορέσει να κάνει τις προσπάθειες του και να αποκτήσει τις εμπειρίες του.

Σε διάφορα καθημερινά προβλήματα είναι προτιμότερο να βοηθούν το παιδί τους στο να βρίσκει το ίδιο τρόπο και λύσεις παρά να του δίδουν έτοιμες απαντήσεις για όλες τις δυσκολίες. Επίσης είναι καλό να κατευθύνουν το παιδί τους στο να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε βοήθεια από σύμβουλους ή άλλης μορφής υποστήριξη που δυνατόν να προσφέρει το πανεπιστήμιο ή άλλου είδους εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο φοιτά. Έτσι το βοηθούν να μαθαίνει πως το ίδιο να επιλύει κρίσεις ή δύσκολες καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζει.

Οι γονείς θα πρέπει να διατηρούν μια προσεκτική στάση, να διαχειρίζονται σωστά τους δικούς τους φόβους και αγωνίες για να μην παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των παιδιών τους προς την ώριμη και υπεύθυνη ενήλικη ζωή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν μια τακτική επικοινωνία με το παιδί τους που βρίσκεται μακριά.

Η σύγχρονη τεχνολογία μας προσφέρει πολλά εργαλεία για εύκολη και χαμηλού κόστους επικοινωνία. Στους νέους αρέσει η επικοινωνία με μικρά μηνύματα τύπου SMS ή με άλλα προγράμματα άμεσης έγγραμμης επικοινωνίας στο διαδίκτυο.

Το διαδίκτυο προσφέρει πολλές τέτοιες δυνατότητες και οι γονείς που εξοικειώνονται με αυτές τις τεχνολογίες έχουν να κερδίσουν πολλά τόσο στο επίπεδο της καλύτερης επικοινωνίας με τα παιδιά τους όσο και από οικονομικής άποψης.

Παρά ο γεγονός ότι στους νέους αρέσει η επικοινωνία με μικρά μηνύματα μέσω κινητού τηλεφώνου, μέσω προγραμμάτων άμεσης επικοινωνίας ή κοινωνικής δικτύωσης στο διαδίκτυο, χρειάζεται προσοχή από τους γονείς για να μην τους βομβαρδίζουν συνεχώς με διαφόρων ειδών παρεμβάσεις. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο υπάρχει ο κίνδυνος αντίδρασης ή άρνησης με αντιπαραγωγικά αποτελέσματα.

Μια προσέγγιση που βοηθά στη δύσκολη αυτή μεταβατική περίοδο είναι οι γονείς να θεωρούν τους εαυτούς τους ως σύμβουλους των παιδιών τους. Στο νέο αυτό ρόλο τους μπορούν να βάζουν ερωτήσεις και να προσφέρουν συμβουλές καθοδήγησης. Βρίσκονται εκεί για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, να πουν τις απόψεις τους αλλά είναι το παιδί τους που θα πάρει τις αποφάσεις του, που θα οργανώσει το σχέδιο δράσης του για να λύνει τα προβλήματα του και να προχωρεί μπροστά.

Τελικά οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι ο ρόλος τους ήταν καθοριστικός όταν το παιδί τους ήταν μικρότερο σε ηλικία τότε που έπρεπε να το εκπαιδεύσουν σε σημαντικούς τομείς όπως η διαχείριση χρημάτων, η κοινωνική μόρφωση, η συνέπεια, η εργατικότητα, η επίλυση προβλημάτων, η λήψη αποφάσεων και άλλους.

Όσο πιο καλά έχουν τότε κάνει την προετοιμασία του παιδιού τους τόσο πιο εύκολα και αποτελεσματικά αυτό θα είναι σε θέση να επιλύει τα προβλήματα της φοιτητικής ζωής και να εξελιχθεί ομαλά προς την ώριμη συναισθηματική και ενήλικη ζωή.