Υπολογίζεται με τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα σήμερα, ότι στις ανεπτυγμένες χώρες μέχρι 4% των πατέρων, μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς να γνωρίζουν ότι οι ίδιοι δεν είναι οι βιολογικοί πατέρες των παιδιών.

Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1 στις 25 οικογένειες μπορεί να επηρεάζεται από το πρόβλημα.

Το ζήτημα πιθανόν να μην έχει ακόμη αναγνωρισθεί σε όλη του την έκταση. Αναμένεται ότι η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί λόγω αύξησης των γενετικών τεστ.

Οι γενετικοί έλεγχοι που γίνονται για διάφορους σκοπούς όπως για παράδειγμα για δωρεά οργάνων για μεταμοσχεύσεις, για έλεγχο γενετικών κληρονομικών νόσων, τη λευχαιμία, τον καρκίνο, για την κυστική ίνωση, τις καρδιοπάθειες, αυξάνονται.

Παράλληλα οι αστυνομικές αρχές, χρησιμοποιούν στις έρευνες τους συχνότερα γενετικές μεθόδους για έλεγχο πατρότητας.

Παρατηρείται επίσης αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή τεστ πατρότητας λόγω αμφιβολιών που τους προβληματίζουν.

Οι επιπτώσεις της αποκάλυψης σε ένα άνδρα ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του είναι τεράστιες. Μια τέτοια αποκάλυψη, οδηγεί συχνά σε διαζύγιο και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στον άνδρα αλλά και στη γυναίκα. Δεν είναι σπάνιες επίσης οι περιπτώσεις που οι αποκαλύψεις αυτές συνοδεύονται από απειλές ή έκφραση βίας από τον άνδρα. Όμως μια τέτοια αποκάλυψη δεν έχει μόνο συνέπειες για τον άνδρα ή τη γυναίκα που εμπλέκονται. Η ζωή των παιδιών αλλάζει ριζικά λόγω της γενετικής αυτής πληροφόρησης. Έρευνες σε παιδιά των οποίων αποκαλύφθηκε ότι ο πατέρας τους δεν ήταν ο βιολογικός τους πατέρας, δείχνουν ότι τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν ψυχολογικές διαταραχές, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, αντικοινωνική συμπεριφορά, επιθετικότητα.

Δυστυχώς σήμερα η κοινωνία μας όπως επίσης και οι αρμόδιες υπηρεσίες σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, δεν είναι προετοιμασμένες για να αντιμετωπίζουν με κατάλληλο τρόπο τη νέα αυτή κατάσταση.

Ο τρόπος κοινοποίησης των αποτελεσμάτων στους ενδιαφερόμενους, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό πρέπει να γίνεται, η κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη στον άνδρα, στη γυναίκα, στα παιδιά, δεν έχουν ακόμη κωδικοποιηθεί και εμπεδωθεί στο βαθμό που χρειάζεται.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ που μελέτησαν το ζήτημα και δημοσιεύουν τα εν λόγω στοιχεία, επισημαίνουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο οι ενδιαφερόμενοι συχνά λαμβάνουν αποτελέσματα του τεστ πατρότητας διαμέσου του ταχυδρομείου.

Είναι πράγματι εξαιρετικά οδυνηρό και απαράδεκτο κατά τη γνώμη μας μια τόσο σημαντική πληροφόρηση που πιθανόν να έχει δραματικές προεκτάσεις να κοινοποιείται διαμέσου ταχυδρομείου σε μια πολύ ανεπτυγμένη χώρα. Αυτό δείχνει ότι διεθνώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη ρύθμισης του προβλήματος, καλύτερης αντιμετώπισης και εκπαίδευσης των εμπλεκομένων επαγγελματιών για να βοηθούν αποτελεσματικότερα.

Με τη συνεχή αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή γενετικού τεστ πατρότητας, οι ανάγκες προσφοράς υψηλού επιπέδου υπηρεσιών συμβουλευτικής και υποστήριξης για ένα τόσο σοβαρό, ευαίσθητο ζήτημα, γίνονται επιτακτικές.

Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ ανάλυσαν τα σχετικά επιστημονικά βιβλιογραφικά δεδομένα που δημοσιεύτηκαν από το 1950 έως το 2004. Διαπίστωσαν ότι περιπτώσεις όπου ο άνδρας στην οικογένεια ή στο ζευγάρι που νομίζει ότι είναι ο πατέρας του παιδιού αλλά αποδεικνύεται με το τεστ πατρότητας ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας, ανέρχονται ανάλογα με τις κοινωνικές ομάδες, από το 1% έως το 30%.

Οι μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, παρατηρούνται σε φτωχότερες τάξεις, νεαρότερες γυναίκες, γυναίκες με πολλούς ερωτικούς συντρόφους.

Επισημαίνεται ότι σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, 1 στις 5 γυναίκες με μακροχρόνιους δεσμούς, έχει εμπλακεί σε εξωσυζυγικές ερωτικές σχέσεις. Παράλληλα περίπου 30% των κυήσεων συμβαίνουν χωρίς να έχουν προγραμματιστεί.

Ανάλογα στοιχεία έχουν δημοσιευτεί και για άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την έκταση, τις κοινωνικές και οικογενειακές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το πρόβλημα της διαφορετικής πατρότητας.

Οι νέες γνώσεις, η εξέλιξη της επιστήμης, οι σύγχρονες τεχνολογίες, μας δίνουν νέες δυνατότητες αλλά και υποχρεώσεις. Η πληροφόρηση πρέπει να μετατραπεί σε σοφία για την ορθή χρήση προς το καλό των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια.

Δεν θα ήταν υπερβολή να τονίσουμε ότι χρειάζεται επειγόντως ρύθμιση, κωδικοποίηση και εκπαίδευση των εμπλεκομένων υπηρεσιών και επαγγελματιών για το πως, πότε, που και με ποιους άλλους υποστηρικτικούς παράγοντες θα πρέπει να ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των τεστ πατρότητας.

Εκτός από τις ιατρικές, γενετικές, νομικές πτυχές είναι απαραίτητο να υπάρχει η υποδομή για την παρακολούθηση της κάθε περίπτωσης, για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης στον άνδρα που ανακαλύπτει ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του, για τη γυναίκα, την οικογένεια και ιδιαίτερα για τη μακροχρόνια υποστήριξη του παιδιού.