Η ακράτεια ούρων οφείλεται στην απώλεια έλεγχου της ουροδόχου κύστης. Πρόκειται για πολύ συχνή πάθηση που επηρεάζει μέχρι το 50% των γυναικών.

Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά είναι συχνότερη στους ηλικιωμένους και στις γυναίκες. Στις γυναίκες είναι δύο φορές συχνότερη από ότι στους άνδρες.

Η ακράτεια κάποτε αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με φάρμακα ή με ειδικές ασκήσεις. Όμως κατά τα τελευταία 20 χρόνια, όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν χειρουργικές μεθόδους για βελτίωση του ελέγχου της ουροδόχου κύστης.

Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές μέθοδοι για τη θεραπεία της ακράτειας ούρων. Ωστόσο μόνο λίγες έρευνες έχουν εξετάσει τα υπέρ και τα κατά των διαφόρων επιλογών που προσφέρονται.

Πρόσφατα ερευνητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συγκρίναν σε 520 γυναίκες, δύο από τις χειρουργικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται με τη μεγαλύτερη συχνότητα. Οι γυναίκες έπασχαν από ακράτεια κατά την προσπάθεια (stress incontinence). Πρόκειται για τη διαφυγή ούρων όταν οι ασθενείς κάνουν κάποια προσπάθεια λόγω ανεπάρκειας του σφιγκτήρα.

Η ακράτεια κατά την προσπάθεια είναι από τις συχνότερες μορφές ακράτειας ούρων. Συμβαίνει κατά το βήχα, το γέλιο, το φτάρνισμα, το τρέξιμο ή την ανύψωση βαριών αντικειμένων. Η αύξηση της πίεσης στην κοιλιά κατά τις καταστάσεις αυτές προκαλεί την ακράτεια λόγω του ότι ο μηχανισμός του σφιγκτήρα δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει κανονικά και να συγκρατήσει τα ούρα στην κύστη.

Οι μισές γυναίκες χειρουργήθηκαν με τη μέθοδο των αναρτήσεων με ταινίες (fascial sling, τοποθέτηση βιολογικής, αυτόλογης ταινίας γύρω από την ουρήθρα για να αποκαταστήσει την ακράτεια ούρων) και οι υπόλοιπες μισές με τη μέθοδο κολποανάρτησης Βurch.

Μετά από δύο χρόνια, το συνολικό ποσοστό ίασης από την ακράτεια ούρων ήταν σημαντικά ψηλότερο με την επέμβαση των ταινιών (47%) από ότι με την επέμβαση τύπου Burch colposuspension (38%). Δυστυχώς οι γυναίκες στην πρώτη μορφή επέμβασης, παρουσίαζαν περισσότερες επιπλοκές.

Τα κυριότερα προβλήματα που παρουσίαζαν ήταν δυσκολίες ούρησης και ουρολοιμώξεις. Παρόλα αυτά, οι γυναίκες που δήλωναν ευχαριστημένες με τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας ήσαν περισσότερες στην ομάδα των ταινιών παρά στην άλλη.

Τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής μπορεί να είναι βοηθητικά για τις ασθενείς και τους γιατρούς κατά τη διαδικασία της επιλογής της καλύτερης δυνατής θεραπείας στην κάθε περίπτωση ακράτειας ούρων.

Επισημαίνεται ότι υπάρχουν τώρα και συνθετικές ταινίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκτός από τις αυτόλογες, δηλαδή αυτές που γίνονται από ιστούς της ασθενούς. Πολλές γυναίκες διαλέγουν τις συνθετικές παρά τις αυτόλογες, βιολογικές ταινίες.

Τώρα διεξάγονται κλινικές θεραπευτικές δοκιμές που συγκρίνουν τις νεότερες θεραπείες που χρησιμοποιούν συνθετικές ταινίες με τις παλαιότερες θεραπείες. Φαίνεται ότι τουλάχιστον 50% των γυναικών πιθανόν να είναι χωρίς συμπτώματα μετά από χειρουργική θεραπεία για ακράτεια ούρων.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η ακράτεια δεν είναι απλά μια ενόχληση. Παρά το γεγονός ότι δεν προκαλεί πόνο και δεν απειλεί τη ζωή των γυναικών, εντούτοις μειώνει δραστικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.

Ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας του προβλήματος, είναι η σεξουαλική λειτουργία. Με τη βελτίωση της ακράτειας ούρων, βελτιώνεται και η σεξουαλική ζωή των γυναικών.