Οι αιτίες που ευθύνονται για την πρόκληση μολύνσεων στους νεφρούς είναι πολλές.
Η αναγνώριση των παραγόντων αυτών, συμβάλλει στην πρόληψη και καλύτερη αντιμετώπιση των μολύνσεων των νεφρών που εάν δεν αντιμετωπισθούν κατάλληλα, μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στη νεφρική λειτουργία ή να θέσουν τη ζωή σε κίνδυνο.
Συνήθως οι νεφρικές μολύνσεις προκαλούνται όταν βακτηρίδια από την ουρήθρα εισέρχονται στην ουροδόχο κύστη, προκαλούν κυστίτιδα και στη συνέχεια ανέρχονται δια των ουρητήρων και προσβάλλουν τους νεφρούς.
Σπανιότερα, οι νεφροί μολύνονται από βακτηρίδια που κυκλοφοράν στο αίμα του ασθενούς (βακτηριαιμία, σηψαιμία). Η πηγή εισόδου στον οργανισμό και η εστία μόλυνσης βρίσκεται αλλού αλλά τα μικρόβια διαμέσου του αίματος φτάνουν στους νεφρούς.
Οι πιθανές αιτίες μολύνσεων των νεφρών, περιλαμβάνουν:
1. Κυστίτιδα (μόλυνση της ουροδόχου κύστης)
2. Καθετήρας που τοποθετείται στην κύστη για διοχέτευση των ούρων
3. Εξετάσεις με ενδοσκοπική μέθοδο (κυστεοσκόπιο) της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης
4. Χειρουργικές επεμβάσεις στο ουροποιητικό σύστημα
5. Αύξηση του μεγέθους του προστάτη
6. Πέτρες στους νεφρούς
7. Ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος που εμποδίζουν την κανονική ροή των ούρων.
Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πυελονεφρίτιδας από ότι οι άνδρες. Η ουρήθρα των γυναικών έχει μικρότερο μήκος από ότι η ουρήθρα των ανδρών. Έτσι τα μικρόβια μπορούν ευκολότερα να εισέλθουν στην ουροδόχο κύστη και να τη μολύνουν.
Επίσης η γυναικεία ανατομία, διευκολύνει λόγω εγγύτητας, την είσοδο στην κύστη βακτηριδίων που προέρχονται από την περιοχή του πρωκτού και του κόλπου. Τα βακτηρίδια αυτά αφού εισέλθουν στην κύστη, μπορούν στη συνέχεια να ανέλθουν και να προκαλέσουν πυελονεφρίτιδα.
Τα εμπόδια στη ροή των ούρων στο ουροποιητικό σύστημα, διευκολύνουν τις μολύνσεις των νεφρών. Καταστάσεις αυτού του τύπου μπορούν να δημιουργηθούν από εκ γενετής ή επίκτητες ανατομικές ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες στους νεφρούς, καλοήθη μεγέθυνση ή καρκίνο του προστάτη.
Στην κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση, τα ούρα επιστρέφουν από την ουροδόχο κύστη πίσω προς τους ουρητήρες και τους νεφρούς. Στην παιδική ηλικία, η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση είναι συχνή αιτία πυελονεφρίτιδας. Ο κίνδυνος για μόλυνση των νεφρών λόγω της πάθησης αυτής παραμένει ψηλός σε όλες τις ηλικίες.
Οι καθετήρες στην ουροδόχο κύστη, χρησιμοποιούνται για διάφορους λόγους. Επιτρέπουν την έξοδο των ούρων από την ουροδόχο κύστη των ούρων σε ασθενείς με προβλήματα προστάτη, σε ασθενείς που χειρουργούνται, σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης, σε κλινήρεις ασθενείς και σε άτομα με ορισμένες νευρολογικές παθήσεις. Όταν ένας καθετήρας παραμένει στην ουροδόχο κύστη για μεγάλα χρονικά διαστήματα ευνοεί τη μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος.
Νευρολογικές παθήσεις που προκαλούν απώλεια της αίσθησης στην ουροδόχο κύστη, διευκολύνουν τις μολύνσεις των νεφρών. Οι ασθενείς με βλάβες του νωτιαίου μυελού ή άλλων νεύρων που ελέγχουν την ουροδόχο κύστη, κινδυνεύουν περισσότερο.
Οι αδυναμίες της άμυνας του οργανισμού, αυξάνουν τον κίνδυνο πυελονεφρίτιδας. Το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί από διάφορες ασθένειες όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, το AIDS και άλλες.
Ταυτόχρονα, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ορισμένων ασθενειών όπως η χημειοθεραπεία, τα ανοσοκατασταλτικά που χρησιμοποιούνται σε αυτοάνοσες ασθένειες ή για την πρόληψη απόρριψης μοσχευμάτων σε μεταμοσχευμένους ασθενείς, αυξάνουν τον κίνδυνο πυελονεφρίτιδας.
Η αντιμετώπιση μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος πρέπει να γίνεται έγκαιρα και να λαμβάνονται μέτρα ελαχιστοποίησης των καταστάσεων που προάγουν την είσοδο βακτηρίων σε αυτό.
Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα, υπάρχει κίνδυνος επανάληψης των μολύνσεων των νεφρών, με σοβαρό κίνδυνο για τη νεφρική λειτουργία.