Πολλά παχύσαρκα παιδιά και έφηβοι κινδυνεύουν άμεσα να παρουσιάσουν διαβήτη.

Η ικανότητα του οργανισμού τους να διαχειρίζεται τη γλυκόζη μειώνεται, εκδηλώνεται αντίσταση στην ινσουλίνη και αυτές είναι οι καταστάσεις που προηγούνται της πλήρους εγκατάστασης του διαβήτη τύπου 2.

Ο διαβήτης τύπου 2 παρουσιάζεται κυρίως στους ενήλικες. Η παχυσαρκία είναι ένας από τους κυριότερους προδιαθεσικούς παράγοντες που οδηγούν στον διαβήτη αυτό.

Στα παιδιά και στους έφηβους δεν υπήρχε ο διαβήτης τύπου 2. Δυστυχώς όμως, ένα από τα πολλά αρνητικά αποτελέσματα της σύγχρονης επιδημίας της παχυσαρκίας που ταλανίζει την υγεία μας, είναι η ανησυχητική εμφάνιση κρουσμάτων διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά. 

Η μόνιμη χρόνια αναπηρία που προέρχεται από το διαβήτη αυξάνεται και αποτελεί ένα τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό βάρος.

Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, Αμερικανοί γιατροί από το πανεπιστήμιο του Yale στο Κονέκτικατ μελέτησαν την ανοχή στη γλυκόζη σε 55 παιδιά ηλικίας από 4 έως 10 ετών και σε 112 έφηβους ηλικίας από 11 έως 18 ετών.

Όλα τα παιδιά αυτά επελέγησαν από μια ειδική κλινική στην οποία είχαν σταλεί για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας από την οποία έπασχαν. Όλα τα παιδιά είχαν βάρος μεγαλύτερο από το 95% των παιδιών της ηλικίας τους.

Υπέβαλαν τα παιδιά και τους έφηβους σε ένα ειδικό τεστ, το τεστ ανοχής στη γλυκόζη, το οποίο στόχο έχει να δείξει πως διαχειρίζεται ο οργανισμός τις ποσότητες γλυκόζης με τις οποίες επιφορτώνεται.

Το τεστ αυτό διαρκεί περίπου 2 ώρες. Δίνεται στους ασθενείς να πιουν διάλυμα που περιέχει 1,75 mg γλυκόζης ανά κιλό βάρους σώματος. Στη συνέχεια μετρούνται διαδοχικά η γλυκόζη αίματος, η ινσουλίνη και τo πεπτίδιο C.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 25% των παιδιών είχαν προδιαβητική κατάσταση, με παθολογικό τεστ ανοχής στη γλυκόζη.

Επίσης 4% των παιδιών αποδείχτηκε ότι είχαν διαβήτη τύπου 2, ο οποίος ακόμη δεν είχε εκδηλωθεί κλινικά.

Διαπιστώθηκε ακόμη ότι τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα των παιδιών με παθολογικά αποτελέσματα, ήσαν ψηλά. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι υπάρχει ο μηχανισμός αντίστασης στην ινσουλίνη όπως παρατηρείται στο διαβήτη των ενηλίκων.

Η παχυσαρκία προκαλεί αντίσταση στη φυσιολογική δράση της ινσουλίνης ενώ ταυτόχρονα μέσα στο αίμα παρατηρούνται αυξημένες συγκεντρώσεις της.

Είναι η πρώτη φορά που μια κλινική μελέτη αποδεικνύει ότι πράγματι η παχυσαρκία στα παιδιά και στους έφηβους, προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη και οδηγεί αρχικά σε προδιαβητική κατάσταση και στο τέλος στον διαβήτη τύπου 2.

Τα δεδομένα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά διότι δείχνουν πόσο μεγάλη απειλή για το μέλλον των παιδιών μας είναι η παχυσαρκία.

Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν τους κίνδυνους και να γίνονται συνεχώς αποτελεσματικές εκστρατείες διαφώτισης των γονιών, των εκπαιδευτικών και των παιδιών για τους κινδύνους της παχυσαρκίας και για τους τρόπους αντιμετώπισής της.