Τι προκαλεί καρκίνο ή λευχαιμία στα παιδιά και στους έφηβους; Η ανεύρεση των αιτιών μπορεί να οδηγήσει σε αποτελεσματική πρόληψη.
Η αναζήτηση για τις αιτίες που προκαλούν λευχαιμία και άλλους καρκίνους στα παιδιά συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Παρά το γεγονός ότι έχει παρατηρηθεί κατά τα τελευταία 50-60 χρόνια μια αύξηση της τάξης του 50% στη συχνότητα των λευχαιμιών στα παιδιά στις ανεπτυγμένες χώρες, εντούτοις η επιστήμη δεν κατάφερε ακόμη να ανακαλύψει τις αιτίες που ευθύνονται για το θλιβερό αυτό γεγονός.
Η αναζήτηση αυτή είναι μια δύσκολη υπόθεση και συχνά προκαλεί πολλές επίμαχες καταστάσεις και ίσως συχνά αδικαιολόγητες ανησυχίες.
Η απόδειξη του ότι ένας περιβαλλοντικός παράγοντας, μια ουσία, ένα φάρμακο ή ένα διατροφικό στοιχείο, ευθύνεται για την πρόκληση λευχαιμίας είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Συνήθως κλινικές παρατηρήσεις και υποψίες, οδηγούν στη διενέργεια επιδημιολογικών ερευνών. Οι εργασίες αυτές που μπορεί να γίνουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο αριθμό ασθενών και με διάφορες μεθοδολογίες, μπορεί να δείξουν ή να απορρίψουν ένα συσχετισμό μεταξύ ενός συγκεκριμένου παράγοντα και αυξημένου κινδύνου προσβολής από λευχαιμία.
Η ύπαρξη συσχετισμού σε μια έρευνα δεν σημαίνει αναγκαστικά, ότι ο συγκεκριμένος υπό διερεύνηση παράγοντας είναι πράγματι αιτία πρόκλησης λευχαιμίας. Η απόδειξη αιτιολογικής σχέσης μεταξύ ενός παράγοντα και λευχαιμίας ή άλλου καρκίνου απαιτεί πολύ περισσότερα.
Οι βασικές αυτές αρχές έρχονται στο μυαλό διαβάζοντας την έρευνα Γάλλων γιατρών οι οποίοι σε έρευνά τους, διαπίστωσαν ότι τα εντομοκτόνα και μικροβιοκτόνα, που χρησιμοποιούνται στο σπίτι, μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο για οξεία λευχαιμία στα παιδιά.
Συγκεκριμένα οι Γάλλοι γιατροί στα πλαίσια του Εθνικού Ινστιτούτου για την Υγεία και την Ιατρική Έρευνα (INSERM), διερεύνησαν τις περιπτώσεις 280 παιδιών που είχαν μόλις διαγνωσθεί με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία.
Κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων με τους γονείς των παιδιών, συνέλεξαν πολλές πληροφορίες σχετικά με το επαγγελματικό ιστορικό και των δύο γονέων, τη χρήση εντομοκτόνων στο σπίτι και στον κήπο και τη χρήση ειδικών σαμπουάν για την αντιμετώπιση ψειρών.
Στη συνέχεια έκαναν την ίδια εργασία συλλέγοντας λεπτομερείς πληροφορίες από τους γονείς και από άλλα 288 παιδιά, με ανάλογα χαρακτηριστικά ηλικίας και φύλου, τα οποία όμως δεν έπασχαν από λευχαιμία.
Η σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων των παιδιών έδειξε:
- Ο κίνδυνος προσβολής από οξεία λευχαιμία ήταν διπλάσιος για τα παιδιά των οποίων οι μητέρες δήλωσαν ότι χρησιμοποίησαν εντομοκτόνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ή και μετά τη γέννηση του παιδιού
- Η έκθεση των παιδιών σε εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα του κήπου συσχετιζόταν με περισσότερο από διπλάσιο κίνδυνο προσβολής από οξεία λευχαιμία
- Η χρήση σαμπουάν για την καταπολέμηση ψειρών στα παιδιά, σύμφωνα με τα όσα έδιναν ως πληροφορίες οι μητέρες, συσχετιζόταν με σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο προσβολής για οξεία λευχαιμία.
Οι ερευνητές τονίζουν, ότι τα δεδομένα που προέκυψαν από την εργασία τους, δεν επιτρέπουν την ενοχοποίηση ενός συγκεκριμένου φαρμακευτικού ή χημικού παράγοντα ως αιτία πρόκλησης λευχαιμίας στα παιδιά.
Η σχέση μεταξύ εντομοκτόνων, μικροβιοκτόνων, μυκητοκτόνων και οξείας λευχαιμίας στα παιδιά, παραμένει θέμα προς διερεύνηση.
Είναι όμως γεγονός, ότι τα στοιχεία που προέκυψαν μαζί με ανάλογα δεδομένα, από προηγούμενες έρευνες για τη σχέση εντομοκτόνων στο σπίτι και οξείας λευχαιμίας στα παιδιά, πρέπει να προβληματίσουν κατά πόσο επιβάλλεται ή όχι μια προληπτική δράση.
Η κριτική που μπορεί να ασκηθεί για την εν λόγω εργασία είναι ότι έγινε σε μικρό αριθμό περιστατικών, γεγονός το οποίο αυξάνει τα περιθώρια λάθους.
Επίσης βασίστηκε σε πληροφορίες που έδωσαν οι μητέρες ανάλογα με αυτά που οι ίδιες θυμούνταν. Η πληροφόρηση αυτής της μορφής, δεν είναι η καλύτερη δυνατή όσον αφορά στην αξιοπιστία.
Τελειώνοντας θέλουμε να επαναλάβουμε αυτό που είπαμε στην αρχή ότι η αναζήτηση των αιτιών της παιδικής λευχαιμίας είναι δύσκολη υπόθεση.
Η έρευνα που σας παρουσιάζουμε, προσπαθεί να ρίξει φως στο βασανιστικό αυτό ερώτημα.
Ενώ προσθέτει κάποια νέα στοιχεία στις γνώσεις μας, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα αλλά συνεισφέρει στις βάσεις για συνέχιση και διεξαγωγή νέων καλύτερων προσπαθειών για ανεύρεση της αλήθειας στον ευαίσθητο αυτό τομέα.
