Όταν δύο άτομα φιλιούνται με πάθος από το στόμα, αναπόφευκτα γίνεται μεταξύ τους, ανταλλαγή υγρών του στόματος. Το βαθύ φιλί, στόμα με στόμα, είναι αναπόσπαστο μέρος της ερωτικής συμπεριφοράς και της σεξουαλικής διέγερσης. Πολλοί διερωτώνται, εάν το φιλί είναι αιτία μετάδοσης μολυσματικών παθήσεων.
Ποια είναι η σχέση μετάδοσης παθογόνων μικροοργανισμών, σοβαρών ασθενειών και φιλιού; Τι είναι η "νόσος του φιλιού"; Ας δούμε μερικά βασικά σημεία για το ζήτημα.
Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί, που μεταδίδονται από τα υγρά του στόματος
Είναι γεγονός, ότι κατά την ανταλλαγή των υγρών του στόματος, από τους ερωτικούς συντρόφους υπάρχει ο κίνδυνος μετάδοσης μολυσματικών μεταδοτικών νοσημάτων. Ωστόσο, ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είναι χωρίς μηχανισμούς άμυνας, εναντίον πιθανών μολυσματικών παραγόντων.
Υπάρχουν παράγοντες, οι οποίοι είναι λιγότερο ή περισσότερο ευάλωτοι στα συστήματα άμυνας του ανθρώπου. Οι πιθανότητες μόλυνσης εξαρτώνται:
- Από το είδος του συγκεκριμένου παθογόνου μικροοργανισμού
- Από τον αριθμό των μικροβίων που εισβάλλουν στον οργανισμό του ανθρώπου
- Από το σημείο εισόδου τους στον οργανισμό
- Από την κατάσταση του ατόμου που δέχεται τα μικρόβια.
Ο ιός HIV που προκαλεί το AIDS και ο ιός της ηπατίτιδας Β, μεταδίδονται εύκολα κατά τη συνουσία. Αντίθετα, ο ιός της ηπατίτιδας C, δεν μεταδίδεται τόσο εύκολα κατά τη σεξουαλική επαφή.
Ορισμένες μολύνσεις μεταδίδονται δυσκολότερα από άλλες, κατά την ανταλλαγή των υγρών του στόματος, που γίνεται κατά το βαθύ φιλί. Ο ιός HIV, πολύ σπάνια, (εάν ποτέ αυτό συμβαίνει), μεταδίδεται κατά το φιλί.
Εάν υπάρχει μετάδοση του ιού HIV από το βαθύ φιλί, τότε πιθανότατα οφείλεται σε ανοικτές πληγές που υπάρχουν στο στόμα, που επιτρέπουν την έκθεση στο αίμα ατόμου μολυσμένου από τον ιό και όχι απλά στο σάλιο.
Υπάρχουν όμως και πολλοί ιοί, που μεταδίδονται εύκολα από το φιλί, στόμα με στόμα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο ιός του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV 1), ο ιός του Epstein Barr που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση, οι ιοί της ηπατίτιδας Β, C και A, ο ιός Coxasackie (προκαλεί τη νόσο "χέρια-πόδια-στόμα"), οι ιοί του κρυολογήματος και της γρίπης.
Επιπλέον ορισμένα βακτήρια μεταδίδονται από το βαθύ φιλί, στόμα με στόμα. Σε αυτά, περιλαμβάνονται ο μηνιγγιτιδόκοκκος (προκαλεί μηνιγγίτιδα), ο στρεπτόκοκκος (προκαλεί στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα και αμυγδαλίτιδα) και τα βακτηρίδια της τερηδόνας.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση, η "νόσος του φιλιού" και ο ιός του Epstein Barr (EBV)
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση, που αποκαλείται επίσης "νόσος του φιλιού", είναι κοινή νόσος που προκαλείται, από τον ιό του Epstein Barr. Ωστόσο είναι σημαντικό να τονισθεί, ότι στις πλείστες περιπτώσεις, δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα.
Είναι γεγονός, ότι ο ιός EBV μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο δια μέσου του φιλιού. Όμως συνήθως δεν εκδηλώνεται μια κλινική εικόνα ασθένειας, που να επιτρέπει τη διάγνωση.
Με λίγα λόγια, η μάζα των ανθρώπων που μολύνονται από τον ιό EBV, δεν το καταλαβαίνουν, διότι δεν παρουσιάζουν νόσο. Ακόμη και εάν παρουσιάσουν τη λοιμώδη μονοπυρήνωση, ο κανόνας είναι ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα, αναρρώνουν πλήρως.
Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μέχρι 95% των ενηλίκων έχουν αντισώματα, που μαρτυρούν ότι στο παρελθόν μολύνθηκαν από τον ιό EBV. Όμως οι πλείστοι, δεν θυμούνται να πέρασαν οποιαδήποτε σχετική ασθένεια.
Για λόγους που παραμένουν άγνωστοι, μόνο λίγοι άνθρωποι παρουσιάζουν την τυπική εικόνα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, μετά από τη μόλυνση από τον ιό EBV.
Στην τυπική και συνηθέστερη εικόνας της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, ο ασθενής παρουσιάζει πυρετό, πονοκέφαλο, κούραση, πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις, πόνο στο λαιμό και αύξηση του μεγέθους των λεμφαδένων και της σπλήνας.
Υπάρχουν και άλλες παθήσεις που μιμούνται την κλινική εικόνα που προκαλεί η λοιμώδης μονοπυρήνωση. Διάφορες ιογενείς μολύνσεις, όπως η μόλυνση από τον κυτταρομεγαλοϊό (ιός CMV), προκαλούν ανάλογα σημεία και συμπτώματα. Η διάγνωση γίνεται με ειδικά εργαστηριακά τεστ, που ανιχνεύουν στο αίμα του ασθενούς, αντισώματα και αντιγόνα του ιού EBV.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τη λοιμώδη μονοπυρήνωση. Η συμπτωματική θεραπεία, που ανακουφίζει από τα συμπτώματα, περιλαμβάνει καλή ενυδάτωση με άφθονα υγρά, αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά.
Οι περισσότεροι ασθενείς, που παρουσιάζουν λοιμώδη μονοπυρήνωση αναρρώνουν πλήρως σε διάστημα 2 εβδομάδων. Σπάνια, παραμένει κούραση σε μερικούς ασθενείς για περισσότερο από ένα μήνα που σταδιακά υποχωρεί.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει σημαντική αύξηση της σπλήνας (σπληνομεγαλία), συστήνεται στους ασθενείς αποφυγή συμμετοχής σε σπορ με πρόσκρουση ή επαφή. Ο λόγος είναι ο κίνδυνος ρήξης της σπλήνας, όταν αυτή είναι αυξημένου μεγέθους.
Η πρόληψη της μετάδοσης του ιού EBV της λοιμώδους μονοπυρήνωσης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό οφείλεται στο ότι συχνά η μόλυνση δεν προκαλεί συμπτώματα ή ακόμη εάν προκαλεί, η νόσος είναι μεταδοτική προτού αυτά εκδηλωθούν.
Συνοπτικά, βλέπουμε ότι το φιλί σπάνια ευθύνεται για σημαντικά προβλήματα υγείας.
Η "νόσος του φιλιού" με συμπτώματα, δεν είναι συχνή μετά τη μετάδοση του ιού EBV από το φιλί, αλλά ακόμη και εάν εκδηλωθεί, πρόκειται για κατάσταση με γρήγορη και πλήρη ανάρρωση.
