Η
σύφιλη είναι ασθένεια που μεταδίδεται δια μέσου του σεξ. Προκαλείται από
το βακτηρίδιο ωχρά σπειροχαίτη (Treponema Pallidum).
Το βακτηρίδιο της σύφιλης δημιουργεί στους ασθενείς έλκη και πληγές στα
γεννητικά όργανα ή αλλού και εξάνθημα. Σε ακραίες περιπτώσεις, ιδιαίτερα
όταν δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, είναι σε θέση να προκαλεί θανατηφόρες
βλάβες στην καρδία, στο αναπνευστικό και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Είναι επίσης δυνατό να προκαλεί παραφροσύνη.
Στους ασθενείς, η σύφιλη δημιουργεί αρχικά την πρωτογενή βλάβη και μετά
το δευτερογενές εξάνθημα που εμπλέκει τις παλάμες και των χεριών και το
κάτω μέρος των ποδιών. Χαρακτηρίζεται επίσης από
μεγάλες περιόδους λανθάνουσας κατάστασης κατά τις οποίες ενώ η ασθένεια
υπάρχει, δεν εκδηλώνεται.
Εάν η σύφιλη παραμείνει χωρίς θεραπεία, τότε είναι δυνατό χρόνια μετά,
να εκδηλωθεί στο τρίτο της στάδιο στο οποίο εμπλέκονται διάφορα όργανα. Οι
συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές για τον ασθενή.
Η ανακάλυψη και ευρεία χρήση της πενικιλίνης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο
πόλεμο, οδήγησε σε σημαντική πτώση τον αριθμό των περιστατικών σύφιλης.
Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, λόγω των αλλαγών της σεξουαλικής
συμπεριφοράς των αθρώπων που προκλήθηκαν εξαιτίας του φόβου για
AIDS, καταγράφηκε νέα πτώση των περιπτώσεων
σύφιλης.
Δυστυχώς παγκοσμίως, από το τέλος της δεκαετίας του 1990 και μετά,
άρχισε να παρατηρείται μια πολύ σημαντική αύξηση των νέων κρουσμάτων της
νόσου.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρείται έξαρση των
περιστατικών σύφιλης είναι:
- Η πρόοδος που επιτεύχθηκε με τα
αντιιικά φάρμακα κατά του ιού HIV
που προκαλεί το AIDS
- Οι αλλαγές συμπεριφοράς των ανθρώπων σε σχέση με το ασφαλές σεξ
- Οι ευκολίες επικοινωνίας που αναπτύχθηκαν μεταξύ των αθρώπων και
που περιλαμβάνουν τεχνολογίές όπως το διαδίκτυο
|
Η πρόοδος στη θεραπεία του
AIDS, δημιούργησε την ψευδαίσθηση μεγαλύτερης ασφάλειας από τον
απειλητικό παράγοντα HIV που μεταδίδεται με το
σεξ. Με τη μείωση του φόβου, αναπτύχθηκαν εκ νέου, επικίνδυνες σεξουαλικές
συμπεριφορές που οδηγούν σε μολύνσεις με μικρόβια που μεταδίδονται λόγω
σεξ.
Η καλύτερη επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων που προσφέρει το διαδίκτυο,
οδήγησε στη δημιουργία ομάδων ομοφυλοφίλων και ετεροφυλόφιλων που
αναζητούν και βρίσκουν πιο εύκολα ερωτικούς συντρόφους διεθνώς.
Παρατηρούνται μάλιστα ομάδες ομοφυλόφιλων ανδρών που είναι μολυσμένοι από
τον ιό HIV, που αναζητούν άλλους ομοφυλόφιλους
άνδρες επίσης μολυσμένους από τον ίδιο ιό, για να κάνουν σεξ χωρίς χρήση
προφυλακτικού.
Το εν λόγω φαινόμενο διευκολύνει τη μετάδοση της σύφιλης. Μεταξύ των
ομοφυλόφιλων που έχουν σύφιλη, ένα σημαντικό ποσοστό είναι επίσης
μολυσμένοι από τον ιό HIV.
Σύμφωνα με πρόσφατα επιδημιολογικά στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου
και Πρόληψης Ασθενειών των Ηνωμένων Πολιτειών (Centers
of Disease Control and Prevention, CDC) και της Ευρωπαϊκής
Ένωσης (European Centre for Disease Prevention and Control,
ECDC), οι επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές συνεχίζουν να
οδηγούν σε έξαρση των περιστατικών σύφιλης και AIDS.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο τα περιστατικά σύφιλης, έχουν δεκαπλασιαστεί σε
διάστημα 10 ετών. Στη Γαλλία έχουν αυξηθεί 16 φορές σε διάστημα 3 ετών.
Στους άνδρες στην Ολλανδία διπλασιάστηκαν σε 4 χρόνια ενώ στη Γερμανία
τριπλασιάστηκαν σε 12 χρόνια. Ανάλογες αυξήσεις καταγράφηκαν και στις
Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα από τα προβλήματα που παρατηρήθηκαν λόγω αύξησης του αριθμού νέων
περιπτώσεων σύφιλης, ήταν η διάγνωση της πάθησης από τους γιατρούς.
Πράγματι λόγω απουσίας προηγούμενων εμπειριών, οι γιατροί δυσκολεύονταν
αρχικά να κάνουν τη διάγνωση της πάθησης.
Στα πρώτα στάδια της έξαρσης της νόσου που παρατηρείται κατά την
τελευταία δεκαετία, επηρεάζονταν περισσότερο οι ομοφυλόφιλοι άνδρες.
Σταδιακά όμως, η νόσος άρχισε να ξαπλώνεται και να επηρεάζει ευρύτερα
στρώματα των πληθυσμών, ετεροφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες.
Οι ειδικοί κρούουν επίσης τον κώδωνα του κινδύνου μετάδοσης του
μικροβίου από τις έγκυες γυναίκες στα παιδιά τους. Η συγγενής σύφιλη είναι
αιτία σοβαρών προβλημάτων στο παιδί.
Πολλοί άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από τη σύφιλη δεν το γνωρίζουν
και για αυτό τη μεταδίδουν στους σεξουαλικούς τους συντρόφους. Η διάγνωση
γίνεται εύκολα με σχετικές εξετάσεις. Η νόσος θεραπεύεται πλήρως με
αντιβιοτικά.