Ο έρπης των γεννητικών οργάνων μεταδίδεται από το σεξ. Η συχνότητα του παρουσιάζει αύξηση.

Προκαλεί έλκη στην περιγεννητική περιοχή και εντός των γεννητικών οργάνων, πόνο, αίσθημα καύσου στην περιοχή που έχει προσβληθεί και δυσκολίες ούρησης. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν προκαλούνται σημαντικά συμπτώματα με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη γνωρίζει ότι μεταφέρει τον ιό.

Ο κυριότερος ένοχος για τη μόλυνση αυτή, είναι ο έρπητας τύπου 2 (Herpes Simplex Virus 2, HSV-2).

Δεν υπάρχει θεραπεία που είναι σε θέση να εξαλείψει τον ιό HSV-2 από το ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν όμως φάρμακα που μπορούν να καταστέλλουν τη δραστηριότητα του ιού. Έτσι είναι δυνατόν να προλαμβάνονται οι εξάρσεις και τα συμπτώματα που προκαλεί κατά καιρούς η επαναδραστηριοποίηση του ιού στο ανθρώπινο σώμα.

Ακόμη ένα θέμα που αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης, είναι η αναγνώριση της μόλυνσης με τον ιό HSV-2 με εξετάσεις αίματος και η χρήση της πληροφόρησης αυτής για σκοπούς πρόληψης.

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα δείχνει ότι ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού HSV-2που ευθύνεται για τις περισσότερες περιπτώσεις του έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να μειωθεί κατά 50% χάρις στην ανάλυση που τεκμηριώνει πρόσφατη προσβολή από τον ιό και στην πληροφόρηση των σεξουαλικών συντρόφων.

Γιατροί από την Ουάσιγκτον, μελέτησαν 199 ασθενείς που είχαν πρόσφατα προσβληθεί από τον ιό HSV-2. Ο κίνδυνος οι εν λόγω ασθενείς να μεταδώσουν τον ιό, μειωνόταν κατά 50% όταν γνώριζαν ότι είχαν προσβληθεί από τον ιό και όταν πληροφορούσαν για αυτότους σεξουαλικούς τους συντρόφους.

Αυτό σημαίνει ότι οι αναλύσεις αίματος που δείχνουν πρόσφατη μόλυνση από τον ιό HSV-2, θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος της πρόληψης για τη νόσο εάν φυσικά οι προσβληθέντες από τη νόσο ενημερώνουν για αυτό, τους σεξουαλικούς τους συντρόφους.

Είναι γεγονός ότι η διάδοση του ιού HSV-2 είναι σημαντική. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπολογίζεται ότι 20% των εφήβων και ενηλίκων, έχουν προσβληθεί από ιό που προκαλεί έρπητα των γεννητικών οργάνων με κυριότερο τον ιό HSV-2. Επειδή συχνά ο ιός δεν προκαλεί συμπτώματα, οι ασθενείς δεν το γνωρίζουν για να ενημερώνουν τους σεξουαλικούς τους συντρόφους και να περιορίζεται έτσι η εξάπλωση της νόσου.

Δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί κατά πόσο είναι χρήσιμο να γίνεται συστηματικός έλεγχος για ανίχνευση αντισωμάτων που να δείχνουν ότι κάποιος είναι φορέας του ιού ή όχι και ανάλογα να λαμβάνονται τα μέτρα προφύλαξης. Βέβαια στις περιπτώσεις που υπάρχει η παραμικρή υποψία για κάτι τέτοιο, είναι προτιμότερο ο ιολογικός έλεγχος να πραγματοποιείται.

Συνοπτικά βλέπουμε τρία σημαντικά εργαλεία για την πρόληψη του έρπητα γεννητικών οργάνων:

1. Η χρήση προφυλακτικού

2. Η χορήγηση αντι-ιικών φαρμάκων που καταστέλλουν την επαναδραστηριοποίηση του ιού HSV-2

3. Η ανίχνευση της μόλυνσης με τον ιό για σκοπούς πληροφόρησης του ή της σεξουαλικού συντρόφου.

Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι η υπεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά και η πληροφόρηση του ή της συντρόφου, όταν υπάρχει μόλυνση με τον ιό HSV-2, προσφέρουν επιπρόσθετη προστασία, από τη συχνή, σεξουαλικώς μεταδιδόμενη πάθηση του έρπητα των γεννητικών οργάνων.