Κύτταρα από μυελό των οστών ανθρώπων, χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία σπερματοζωάριων πρώιμου σταδίου.

Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στον τομέα της χρήσης των αρχέγονων κυττάρων του μυελού των οστών για θεραπευτικούς σκοπούς, με πολλές προεκτάσεις στην αντιμετώπιση της στειρότητας των ανδρών.

Στην πρωτοποριακή αυτή εξέλιξη, Γερμανοί ερευνητές, πήραν μυελό των οστών από άνδρες εθελοντές. Απομόνωσαν αρχέγονα πολυδύναμα μεσεγχυματικά κύτταρα τα οποία βρέθηκαν σε προηγούμενες έρευνες να έχουν την ιδιότητα να αναπτύσσονται και να διαφοροποιούνται σε διάφορους άλλους ιστούς του σώματος όπως για παράδειγμα σε μυς.

Καλλιέργησαν τα αρχέγονα αυτά κύτταρα κάτω από συνθήκες που ευνοούσαν τη διαφοροποίηση τους σε ανδρικά αναπαραγωγικά κύτταρα. Μελέτες των κυττάρων αυτών με μεθόδους μοριακής βιολογίας, έδειξαν γενετικούς δείκτες που υπάρχουν σε μερικώς ανεπτυγμένα σπερματογόνια κύτταρα.

Τα κύτταρα αυτά αντιπροσωπεύουν ένα πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης των ανδρικών γενετικών κυττάρων. Στους περισσότερους άνδρες τα σπερματογόνια κύτταρα, αναπτύσσονται σε πλήρως λειτουργικό σπέρμα. Στο πείραμα των Γερμανών ερευνητών αυτό δεν κατέστη δυνατό.

Σε προηγούμενες έρευνες, η ίδια επιστημονική ομάδα δημιούργησε σπερματογόνια κύτταρα από μυελό οστών ποντικιών. Στη συνέχεια τα κύτταρα αυτά μεταμοσχεύτηκαν σε όρχεις ποντικιών. Παρατηρήθηκε ότι άρχισαν τότε να πολλαπλασιάζονται χωρίς όμως να αναπτυχθούν περισσότερο για να γίνουν ώριμα σπερματικά κύτταρα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές χρειάζονται ακόμη εργασίες τριών έως πέντε ετών μέχρι που να καταφέρουν όπως ελπίζουν, να δουν εάν τα σπερματογόνια κύτταρα που δημιούργησαν μπορούν εξελιχθούν σε ώριμα σπερματοζωάρια.

Εάν οι νέες αυτές τεχνικές στεφθούν με επιτυχία, θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την αντιμετώπιση της στειρότητας. Όμως ήδη εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις για την αναπαραγωγή ανθρώπων με τη χρήση γαμετών, σπερματοζωάριων ή ωαρίων που δημιουργήθηκαν τεχνητά.

Η νομοθεσία πιθανόν να απαγορεύει τέτοια εγχειρήματα. Φυσικά τα πειράματα αυτά, είναι πολύ χρήσιμα διότι μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα τη βιολογία της δημιουργίας των σπερματοζωάριων.

Τα σοβαρά ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα είναι κατά πόσο οι χειρισμοί που γίνονται στα αρχέγονα κύτταρα για να διαφοροποιηθούν σε σπερματογόνια κύτταρα, προκαλούν αλλοιώσεις και στο γενετικό κώδικα που θα μεταφέρουν στο νέο άνθρωπο που θα δημιουργηθεί όταν το ώριμο σπερματοζωάριο που θα προκύψει θα γονιμοποιήσει ένα ωάριο. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες.

Τέτοια ερωτήματα είναι προς το παρόν, εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθούν. Δεν αποκλείεται όμως οι εξελίξεις και οι νέες γνώσεις που θα αποκτηθούν κατά τη διερεύνηση της νέας αυτής τεχνικής, να επιτρέψουν την ανάπτυξη ασφαλών θεραπειών κατά της ανδρικής στειρότητας.