Οι διακοπές είναι απαραίτητες για την υγεία και μπορούν να σώσουν τη ζωή μας.
Επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι άνδρες ηλικίας από 35 έως 57 ετών, που παίρνουν κανονικές διακοπές, έχουν μειωμένο κίνδυνο θανάτου κατά 20%, σε σχέση με αυτούς που στερούνται τις διακοπές τους.
Στις εργαζόμενες γυναίκες ηλικίας από 45 έως 64 ετών που παίρνουν τις διακοπές τους, ο κίνδυνος θανάτου μειώνεται κατά 50%, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν παίρνουν κανονικά τις διακοπές τους.
Στην εποχή μας οι υπερβολικές ώρες εργασίας, σε δύσκολο περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από πολλές προκλήσεις ανασφάλεια και άγχος, η υγεία των εργαζομένων υποφέρει και οι βλάβες που προκύπτουν μπορεί να είναι ανεπανόρθωτες.
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα κινδύνου.
Το σύνδρομο της ολοκληρωτικής εξάντλησης λόγω υπερβολικής εργασίας (burn out syndrome) γίνεται όλο και πιο συχνό. Χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα:
- Υπερβολική κούραση
- Κατάθλιψη
- Έλλειψη ενδιαφέροντος και απουσία ενθουσιασμού για θέματα σχετικά με την εργασία και άλλα
- Προβλήματα του στομαχιού
- Συχνές φιλονικίες και προσκρούσεις με συναδέλφους και στην οικογένεια
- Κρίσεις υπερφαγίας ή αντίθετα υποσίτισης
- Μείωση της σεξουαλικής ορμής
- Αύξηση του καπνίσματος και λήψης αλκοολούχων ποτών.
Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, οι καλές διακοπές γίνονται πλέον μια επιτακτική ανάγκη.
Είναι ο μόνος τρόπος για να μπορούν οι εργαζόμενοι σε όλες τις βαθμίδες να ξεκουραστούν αποτελεσματικά και να μπορέσει ο οργανισμός τους να ανακάμψει και να επιδιορθώσει τις βλάβες σε ψυχικό και σωματικό επίπεδο που συσσωρεύονται καθημερινά από τους ξέφρενους ρυθμούς στους οποίους υποβάλλεται.
Όμως για να γίνει αυτό εφικτό απαιτείται τουλάχιστο να τηρούνται δύο βασικές προϋποθέσεις:
Η χρονική διάρκεια της περιόδου ανάπαυσης πρέπει να είναι ικανοποιητική
Δυστυχώς σήμερα σε πολλές χώρες παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία προβλέπει ικανοποιητικό αριθμό ημερών για διακοπές, εντούτοις ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων για διάφορους λόγους δεν παίρνει τις ημέρες που δικαιούται.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, που κατέχουν το παγκόσμιο ρεκόρ των λιγότερων διακοπών, οι εργαζόμενοι παίρνουν κατά μέσο όρο 8 έως 13 ημέρες το χρόνο διακοπές. Οι πλείστοι Ευρωπαίοι παίρνουν από 4 έως 6 εβδομάδες πληρωμένες διακοπές.
Στην Ιαπωνία, που επίσης οι ώρες εργασίας και οι απαιτήσεις είναι πολύ ψηλές, έχει περιγραφεί το σύνδρομο θανάτου λόγω υπερβολικής εργασίας και υπερκόπωσης, το οποίο φαίνεται να είναι αρκετά συχνό και το ονομάζουν Karoshi
Οι λόγοι για τους οποίους ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων δεν παίρνει τις διακοπές που δικαιούται, είναι διότι οι απαιτήσεις από τους εργοδότες είναι αυξημένες και κάποτε πιεστικές.
Υπάρχει φόβος απόλυσης τους, σε ένα έντονο ανταγωνιστικό περιβάλλον και νιώθουν έντονα την ανάγκη να δείξουν ενδιαφέρον. Η επιθυμία για προαγωγή τους μπορεί να συντείνει στην κατάσταση αυτή.
Η ποιότητα των διακοπών πρέπει να είναι καλή!
Η ποιότητα των διακοπών πρέπει να είναι καλή και ιδιαίτερα να υπάρχει αποκοπή από τα θέματα σχετικά με την εργασία.
Δυστυχώς όμως η σύγχρονη τεχνολογία, αντί να μας απελευθερώσει και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής μας, μας έχει σκλαβώσει περισσότερο και μας έχει κάνει να δουλεύουμε περισσότερο.
Πολύ συχνά, λόγω των σύγχρονων τεχνολογιών επικοινωνίας όπου και εάν βρισκόμαστε, ακόμα και στις διακοπές μας , μπορούμε να εργαζόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Το φορητό τηλέφωνο, οι φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο εισβάλλουν όχι μόνο στην προσωπική και οικογενειακή μας ζωή αλλά και στις διακοπές μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο οργανισμός μας ψυχικά και σωματικά δεν μπορεί να ξεκουραστεί, να επουλώσει τις πληγές του και να ανακάμψει.
Οι δύο πιο πάνω παράγοντες, έχουν αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για την υγεία μας και για την οικογένειά μας αλλά είναι και αντιπαραγωγικοί για την εργασία που κάνουμε.
Έρευνες έχουν δείξει ότι εργαζόμενοι οποιασδήποτε βαθμίδας, εάν εργάζονται πολλές ώρες χωρίς ξεκούραση, δημιουργούν άλλα προβλήματα:
- Η αποτελεσματικότητα τους μειώνεται
- Γίνονται ευερέθιστοι
- Έχουν συχνές προστριβές και συγκρούσεις με συναδέλφους τους
- Δημιουργείται στρες και ένταση στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέες πηγές καταπόνησης και έντασης.
Τελειώνοντας θα τονίσουμε ότι το πρόβλημα των πολλών ωρών εργασίας και απουσίας ικανοποιητικών διακοπών σε χρόνο και σε ποιότητα, είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλημα με κοινωνικές, οικογενειακές και ιατρικές προεκτάσεις.
Πρέπει όλοι, εργοδότες και εργαζόμενοι, διευθυντές και υπάλληλοι, να συνειδητοποιήσουν τα προβλήματα που δημιουργούνται και να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η ορθή αντιμετώπιση θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την προσωπική υγεία των εργαζόμενων, για την οικογένειά τους, για την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητά τους.