Το σεξ στις γυναίκες, που παίρνουν αντισυλληπτικό χάπι επηρεάζεται, διότι αυτό μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες για μειωμένη σεξουαλική επιθυμία βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Το αντισυλληπτικό χάπι μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά.
Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται.
Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη.
Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών. Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή.
Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη. Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.
Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας.
Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν.
Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά.
Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι.
Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι.
Είναι γεγονός, ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.
Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση.
Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική.
Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση.
Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ.
Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία.
Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία.
Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.