Για τους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο υπάρχει ένα ευρύ φάσμα θεραπειών, χειρουργικών και μη χειρουργικών.
Ο πόνος και ο περιορισμός της λειτουργικότητας της άρθρωσης είναι τα κυριότερα προβλήματα που προκαλεί στον ασθενή η αρθρίτιδα του γονάτου.
Η αποτελεσματικότητα της κάθε μορφής θεραπείας ποικίλει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Ο ασθενής πρέπει να ενημερώνεται πλήρως από το γιατρό του, για τα υπέρ και τα κατά της κάθε μεθόδους που δυνατόν να ενδείκνυται για την περίπτωσή του.
Η επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας κοινής απόφασης μεταξύ του γιατρού και του ασθενή.
Οι στόχοι στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι οι ακόλουθοι:
- Ο έλεγχος του πόνου και η ανακούφιση από αυτόν
- Η βελτίωση της λειτουργίας της άρθρωσης
- Η διατήρηση κανονικού βάρους σώματος
- Ο ασθενής να έχει ένα υγιεινό τρόπο ζωής.
Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις στην οστεοαρθρίτιδα περιλαμβάνουν:
- Ξεκούραση
- Απαλλαγή της άρθρωσης από επιβαρύνσεις
- Φυσιοθεραπεία και άσκηση
- Θεραπείες ανακούφισης χωρίς φάρμακα
- Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Εναλλακτικές θεραπείες
- Χειρουργικές θεραπείες.
Στα πρώτα στάδια της οστεοαρθρίτιδας του γονάτου η αντιμετώπιση γίνεται με μη χειρουργικά μέτρα (συντηρητικά μέτρα):
1. Υιοθέτηση υγιεινού τρόπου ζωής και μείωση σωματικού βάρους.
Η απώλεια του περιττού σωματικού βάρους πρέπει να είναι, από τα πρώτα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι περισσότεροι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα του γονάτου είναι υπέρβαροι.
Η καταπόνηση της άρθρωσης του γονάτου μειώνεται παράλληλα με τη μείωση του βάρος του σώματος. Αυτό βοηθά στην ανακούφιση από τα συμπτώματα και στην ίαση της οστεοαρθρίτιδας.
Παράλληλα οι ασθενείς χρειάζεται να αποφεύγουν δραστηριότητες που επιβαρύνουν τα γόνατα, όπως το τρέξιμο, τη χρήση σκαλοπατιών ή το πήδημα και να επιλέγουν το κολύμπι, το περπάτημα ή την ποδηλασία.
Η ξεκούραση του ασθενούς είναι σημαντική, για την αποφυγή της καταπόνησης της ήδη βεβαρημένης κατάστασης της άρθρωσης.
2. Άσκηση και φυσιοθεραπεία.
Η φυσιοθεραπεία και οι κατάλληλες ασκήσεις, ειδικά για την περίπτωση του κάθε ασθενούς, που θα συστήσει ο φυσιοθεραπευτής ή ο γιατρός του, μπορούν να βοηθούν στη λειτουργικότητα της άρθρωσης των γονάτων, βελτιώνοντας την ευκαμψία, τις κινήσεις και τη μυϊκή δύναμη. Τονίζεται το ότι οι ασκήσεις στο νερό βοηθούν σημαντικά.
Παράλληλα τα μέτρα αυτά βοηθούν επιπλέον στην ανακούφιση από τον πόνο και στην ευεξία του ασθενούς.
3. Το κρύο και η θερμότητα.
Τόσο το κρύο όσο και η θερμότητα βοηθούν στην ανακούφιση, από τα συμπτώματα της αρθρίτιδας.
Η τοποθέτηση θερμών επιθεμάτων μειώνουν την ακαμψία ή δυσκαμψία των μυών ή της άρθρωσης, ενώ το κρύο ανακουφίζει, από τους μυϊκούς σπασμούς και τον πόνο.
4. Υποστηρικτικά μέσα για το γόνατο.
Το μπαστούνι, τα παπούτσια με εδικές σόλες, για απορρόφηση της ενέργειας από κραδασμούς και πιέσεις, οι στηρίξεις του γονάτου με επιγονατίδες, ιμάντες και άλλα στηρίγματα γόνατος είναι βοηθητικά στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι τα στηρίγματα του γονάτου είναι ιδιαίτερα βοηθητικά στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, όταν κεντράρονται στη μια μεριά του γονάτου. Τα στηρίγματα συμβάλουν στη βελτίωση της σταθερότητας και της λειτουργικότητας του γονάτου.
Ο ειδικός γιατρός θα συστήσει στον ασθενή ποιο είναι το καταλληλότερο στήριγμα γονάτου για την περίπτωσή του.
