Τα
παιδιά που παρακολουθούν προγράμματα που περιέχουν σκηνές βίας στην
τηλεόραση, όταν ενηλικιώνονται συμπεριφέρονται με βίαιο τρόπο.Το
ανεπιθύμητο και δυσάρεστο αυτό αποτέλεσμα παρατηρείται σε αγόρια και σε
κορίτσια. Επιπρόσθετα το κατά πόσο αρχικά ένα παιδί ήταν επιθετικό,
δεν παίζει κανένα ρόλο. Οι παρενέργειες της παρακολούθησης της βίας στην
τηλεόραση εμφανίζονται στην ενήλικη ζωή, ανεξάρτητα από τα αρχικά
χαρακτηριστικά του παιδιού.
Οι πολύ σοβαρές και ανησυχητικές αυτές διαπιστώσεις,
έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά από άλλα δεδομένα που προέκυψαν
από καλά σχεδιασμένες ψυχολογικές και κοινωνικές έρευνες, που δείχνουν
πόσο πολύ η τηλεόραση επηρεάζει τη δημιουργία των χαρακτήρων των
παιδιών μας. |
Σε μια από τις πολύ λίγες μακροχρόνιες έρευνες που εξέτασαν το τι
συμβαίνει σε παιδιά που έβλεπαν βία στην τηλεόραση όταν γίνονται ενήλικες,
επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Michingan,
παρακολούθησαν από το 1977, 329 παιδιά.
Τα παιδιά αυτά αξιολογήθηκαν αρχικά όσον αφορά το τι έβλεπαν στην
τηλεόραση και πόσο συχνά. Η ηλικία των παιδιών κατά την έναρξη της έρευνας
ήταν από 6 έως 9 χρονών. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις σειρές που έβλεπαν
τα παιδιά. Ορισμένες από αυτές θεωρήθηκαν ιδιαίτερα βίαιες λόγω των σκηνών
που κατ΄ επανάληψη προέβαλλαν.
Τα παιδιά έτυχαν μιας διαχρονικής παρακολούθησης και όταν ήσαν πλέον
ενήλικες, κατά τη δεκαετία του 1990.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που παρακολουθούσαν τα
προγράμματα με τις περισσότερες σκηνές βίας, 15 χρόνια μετά, όταν γίνονταν
ενήλικες, παρουσίαζαν τα περισσότερα χαρακτηριστικά επιθετικότητας.
Για παράδειγμα τα παιδιά αυτά, όταν ήσαν πλέον άνδρες ή γυναίκες είχαν
περισσότερα περιστατικά βίας εναντίον του συζύγου ή συντρόφου τους παρά τα
άλλα παιδιά που κοίταζαν λιγότερη βία στην τηλεόραση.
Εκτός από το χρόνο και την ποιότητα των προγραμμάτων που έβλεπαν
στην τηλεόραση τα παιδιά, υπήρχαν ακόμη 2 παράγοντες που επηρέαζαν το
βαθμό επιθετικότητας που εκφραζόταν στην ενήλικη ηλικία. Οι 2 αυτοί
παράγοντες ήταν το πόσο ένα παιδί ταυτοποιούσε τον εαυτό του με ένα βίαιο
χαρακτήρα που έβλεπε στην τηλεόραση και το πόσο το παιδί αντιλαμβανόταν
εάν αυτά που έβλεπε ήσαν πραγματικά ή όχι.
Συμπερασματικά οι ερευνητές τονίζουν ότι και για τους
3 παράγοντες, δηλαδή μεγάλου βαθμού παρακολούθηση βίας στην τηλεόραση,
ψηλού βαθμού ταυτοποίηση με ένα από τους βίαιους χαρακτήρες και
αυξημένο ποσοστό αντίληψης ότι αυτά που έβλεπαν στην τηλεόραση
αντιστοιχούν με πραγματικά γεγονότα, οδηγούσαν τα παιδιά στο να
γίνονται βίαιοι ενήλικες. |
Οι αρνητικές επιδράσεις των βίαιων προγραμμάτων της τηλεόρασης
παρατηρούνταν ανεξάρτητα από το κοινωνικό ή οικονομικό επίπεδο μιας
οικογένειας, ανεξάρτητα από το διανοητικό επίπεδο του παιδιού και
ανεξάρτητα από διάφορους παράγοντες σε σχέση με τους γονείς των παιδιών.
Δηλαδή η βία στην τηλεόραση από μόνη της αρκούσε για να
δημιουργείται βίαιος χαρακτήρας στην ενήλικη ζωή.
Οι διαπιστώσεις αυτές πρέπει να μας ανησυχήσουν ιδιαίτερα. Δεν είναι η
πρώτη φορά που σοβαρές έρευνες μας κρούουν τον κώδωνα κινδύνου για τις
σοβαρές επιπτώσεις που μπορούν να έχουν ορισμένα προγράμματα στην
τηλεόραση πάνω στη δημιουργία του χαρακτήρα των παιδιών μας.
Οι γονείς θα πρέπει να κάνουν ότι μπορούν για να περιορίζουν την
παρακολούθηση βίαιων προγραμμάτων, τηλεοπτικών σειρών και έργων από τα
παιδιά τους. Βλέπουμε μάλιστα από την έρευνα που σας παρουσιάζουμε σήμερα,
ότι χρειάζεται ακόμη περισσότερη προσοχή στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας.