Το στρες είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής. Ο προσδιορισμός του στρες είναι αρκετά δύσκολος διότι σημαίνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα από εμάς.

Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα στη σκέψη μας σχετικά με το στρες. Λέγονται πολλά για αυτό και αρκετά από αυτά δεν είναι παρά μόνο μύθοι.

Για να μπορέσουμε καλύτερα να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει και να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το στρες, είναι σημαντικό να απομακρύνουμε τους μύθους και να γνωρίζουμε την πραγματικότητα.

1. Μύθος πρώτος: Το στρες μας κάνει πάντα κακό

Αυτό είναι λανθασμένο. Το στρες είναι απαραίτητο στην ανθρώπινη ύπαρξη. Εάν είναι πιο λίγο απ' ότι πρέπει δεν υπάρχει η αναγκαία εγρήγορση και ικανότητα για αποτελεσματική άμεση δράση. Εάν είναι παραπάνω απ' ότι πρέπει εξουθενώνει μέχρι εξοντώσεως τον οργανισμό.

Το στρες μπορεί να είναι το φιλί του θανάτου ή αντίθετα μπορεί να είναι το άρωμα της ζωής.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως μπορούμε να χειριστούμε το στρες στη ζωή μας. Το στρες που μπορούμε να ελέγξουμε μας κάνει παραγωγικούς και ευτυχισμένους. Το στρες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε μπορεί να μας πληγώνει και ακόμα στο τέλος να μας σκοτώσει.

2. Μύθος δεύτερος: Το στρες είναι το ίδιο για όλους

Αυτό είναι λανθασμένο. Το στρες είναι διαφορετικό για τον καθένα από εμάς. Το τι προκαλεί στρες στον ένα μπορεί να μην προκαλεί στρες στον άλλο.

Ο καθένας από εμάς βιώνει και ανταποκρίνεται στο στρες με το δικό του πλήρως διαφορετικό τρόπο.

3. Μύθος τρίτος: Το στρες υπάρχει παντού και γι' αυτό δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα εναντίον του

Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Μπορείτε να προγραμματίσετε τη ζωή σας με τρόπο τέτοιο που το στρες να μη σας υπερνικήσει και να σας καταβάλει.

Ο αποτελεσματικός προγραμματισμός απαιτεί να να βάζετε προτεραιότητες, να επεξεργάζεστε και να λύνετε τα απλά προβλήματα πρώτα και στη συνέχεια να προχωράτε σε πιο δύσκολα ζητήματα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του στρες που δεν τυγχάνει καλής διαχείρισης είναι η δυσκολία στην τοποθέτηση προτεραιοτήτων. Στην περίπτωση αυτή όλα τα προβλήματα φαίνονται να έχουν την ίδια σημασία και το στρες κυριαρχεί παντού.

4. Μύθος τέταρτος: Οι καλύτερες μέθοδοι για την καταπολέμηση του στρες είναι αυτές που είναι το περισσότερο δημοφιλείς.

Αυτό δεν ισχύει. Δεν υπάρχουν τεχνικές που να είναι αποτελεσματικές για όλους. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, οι ζωές μας και τα προβλήματα μας είναι διαφορετικά, όπως επίσης και οι αντιδράσεις μας.

Η καλύτερη αντιμετώπιση του στρες για το κάθε άτομο, περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης.

5. Μύθος πέμπτος: Όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα σημαίνει ότι δεν υπάρχει στρες.

Και αυτό είναι λανθασμένο. Η απουσία των συμπτωμάτων δεν σημαίνει και απουσία στρες. Στην πραγματικότητα η απόκρυψη των συμπτωμάτων του στρες που δημιουργούν ορισμένα φάρμακα, πιθανόν να έχουν αρνητικά αποτελέσματα.

Η ύπαρξη των συμπτωμάτων του στρες επιτρέπουν την αναγνώριση του προβλήματος και δημιουργούν την ανάγκη λήψης μέτρων, που στόχο έχουν τη μείωση του με ένα καλύτερο τρόπο χειρισμού του.

6. Μύθος έκτος: Μόνο τα σοβαρά συμπτώματα του στρες χρειάζονται αντιμετώπιση.

Αυτή δεν είναι μια ορθή προσέγγιση.

Τα λιγότερο σοβαρά συμπτώματα του στρες όπως οι πονοκέφαλοι, οι γαστρίτιδες, αποτελούν τα πρώτα προειδοποιητικά σημεία ότι η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου.

Είναι τα σημεία που μας καλούν να λάβουμε μέτρα για να διαχειριστούμε καλύτερα το στρες και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής μας.