Στη ζωή των μεσήλικων ζευγαριών μπορούν να συμβούν πολλά γεγονότα που μπορούν να προκαλέσουν αναστάτωση με επηρεασμό της συζυγικής ζωής.
Η μεσήλικη φάση της ζωής χαρακτηρίζεται ως περίοδος υψηλού κινδύνου για την έγγαμη ζωή και για διαζύγιο.
Τα παιδιά, που επειδή μεγάλωσαν έφυγαν από το σπίτι, μια σημαντική ασθένεια που παρουσιάζεται, ο θάνατος ενός γονιού ή άλλου σημαντικού προσώπου, η εμμηνόπαυση, οι ψυχολογικές μεταβολές, λόγω ηλικίας και οι αλλαγές προτεραιοτήτων συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των καταστάσεων που δυνατόν να αλλοιώνουν τις αλληλεπιδράσεις και τη δύναμη των δεσμών μεταξύ των δύο στο ζευγάρι.
Σε μια από τις έρευνες που έγιναν για το ζήτημα του διαζυγίου στους μεσήλικες και πιο ηλικιωμένους, εξετάστηκαν οι συνθήκες γύρω από αυτό και οι επιπτώσεις του σε άνδρες και γυναίκες. Στην έρευνα συμμετείχαν 1.147 άνθρωποι, 581 άνδρες και 566 γυναίκες ηλικίας από 40 έως 79 ετών που είχαν πάρει διαζύγιο όταν ήσαν ηλικίας μεταξύ 40 και 70 ετών.
Μεταξύ των ευρημάτων σημειώνουμε τα ακόλουθα:
- Οι άνθρωποι 40 ετών ή περισσότερο, γενικά αισθάνονται ότι το διαζύγιο είναι συναισθηματικά σημαντικά πιο συντριπτικό από ότι η απώλεια εργασίας, ότι ισοδυναμεί με την προσβολή από μια πολύ σοβαρή ασθένεια και ότι είναι σχεδόν εξίσου καταστροφικό όπως ο θάνατος του ή της συζύγου
- Στη λίστα των λόγων που οδηγούν στο διαζύγιο βρίσκεται πρώτη η λεκτική, η σωματική ή η συναισθηματική κακοποίηση ή κακομεταχείριση. Ακολουθούν οι διαφορές σε αξίες και τρόπου ζωής, η συζυγική απιστία και η κατάχρηση αλκοόλ ή η χρήση ναρκωτικών
- Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πολλούς φόβους εξαιτίας του διαζυγίου. Ο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να μείνουν μόνοι που δηλώθηκε σχεδόν από τους μισούς συμμετέχοντες (45%). Άλλοι φόβοι είναι οι οικονομικές δυσκολίες και ο κίνδυνος νέων αποτυχιών
- Παρά τις ανησυχίες και τα ψυχικά τραύματα που υφίστανται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών του διαζυγίου, οι διαζευγμένοι αυτής της ηλικιακής ομάδας αντεπεξέρχονται αρκετά καλά στη ζωή μετά το διαζύγιο. Το 76% δήλωσαν ότι έκαναν τη σωστή απόφαση όταν χώρισαν. Οι χαρακτηριστικές έννοιες που χρησιμοποίησαν για να περιγράψουν τη νέα τους κατάσταση ήταν η ελευθερία, η εκπλήρωση αυτών που ήθελαν και η ολοκλήρωση της προσωπικότητας τους
Παλαιότερα το διαζύγιο συνέβαινε συχνότερα σε ανθρώπους κάτω των 40 ετών. Τώρα παρατηρείται μια συνεχής αυξητική τάση διαζυγίων σε πιο ηλικιωμένα άτομα, μεσήλικες.
Είναι πιθανόν, ότι επειδή οι άνθρωποι παντρεύονται τώρα πιο αργά στη ζωή τους, αυτό οδηγεί σε διαζύγια σε μεγαλύτερες ηλικίες. Επίσης η διάρκεια ζωής των ανθρώπων έχει αυξηθεί και ίσως κάποιοι άνθρωποι να μη θέλουν να περάσουν τόσα χρόνια σε μια σχέση που δεν τους δίνει όσα ζητούν.
Ας μην ξεχνούμε επιπλέον την οικονομική ανεξαρτησία που έχουν σήμερα οι γυναίκες. Η ανάγκη για μεγαλύτερη προσωπική ευτυχία, οι αυξημένες απαιτήσεις ή προσδοκίες μαζί με την οικονομική ανεξαρτησία δημιουργούν πιο εύκολα τις προϋποθέσεις για διαζύγιο.
Η αύξηση του διαζυγίου σε μεσήλικες μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των ανθρώπων που αισθάνονται κατάθλιψη ή δυστυχία.
Ωστόσο η κατάσταση αυτή μπορεί για πολλούς να είναι παροδική διότι βρίσκουν συνήθως τον τρόπο για μια νέα αρχή και να κάνουν τους εαυτούς τους πιο ευτυχισμένους.