Είναι ευρέως διαδεδομένη η αντίληψη ότι η πρόωρη αφυπηρέτηση οδηγεί σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Επίσης πολλοί πιστεύουν, ότι εάν θα εργαστούν περισσότερα χρόνια, με την αφυπηρέτηση να γίνεται καθυστερημένα, τότε ο θάνατος θα επέλθει συντομότερα.
Όμως πόσο αυτό αντιστοιχεί στην πραγματικότητα;
Παρά το γεγονός ότι οι πάνω αντιλήψεις είναι καλά εδραιωμένες στο μυαλό των ανθρώπων, εντούτοις δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία, που να τεκμηριώνουν κάτι τέτοιο.
Μια έρευνα από το Τέξας ρίχνει περισσότερο φως στις επιδράσεις της πρόωρης αφυπηρέτησης στη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων.
Εξετάστηκαν τα στοιχεία από 3.500 εργαζομένους, που αφυπηρέτησαν στην ηλικία των 55, 60 ή 65 ετών. Η παρακολούθηση διήρκεσε για 26 χρόνια, για να μπορέσει να φανεί κατά πόσο η πρόωρη αφυπηρέτηση προσφέρει πλεονέκτημα όσον αφορά στην επιβίωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν τα ακόλουθα:
- Η πρόωρη αφυπηρέτηση δεν οδηγεί σε μακροζωία
- Οι εργαζόμενοι που αφυπηρέτησαν στα 55 τους είχαν σημαντικά πιο αυξημένη θνησιμότητα από ότι αυτοί που αφυπηρέτησαν στα 65 τους. Στην πραγματικότητα, κατά τα 10 πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την αφυπηρέτηση, οι θάνατοι σε αυτούς που αφυπηρέτησαν στα 55 τους, ήταν σχεδόν διπλάσιοι σε σύγκριση με εκείνους που αφυπηρέτησαν στα 65 τους
- Αντίθετα εκείνοι που αφυπηρέτησαν στα 60 τους, είχαν διάρκεια ζωής ανάλογη με τη διάρκεια ζωής των εργαζομένων που αφυπηρέτησαν στα 65 τους
- Η μείωση της διάρκειας ζωής σε εργαζομένους που αφυπηρετούσαν πρόωρα, παρατηρείτο τόσο στις χαμηλές όσο και στις ψηλές κοινωνικοοικονομικές τάξεις.
Διατυπώνεται η κριτική, ότι η μειωμένη διάρκεια ζωής αυτών που αφυπηρετούν πρόωρα, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόωρη αφυπηρέτηση μπορεί να γίνεται εξαιτίας προβλημάτων υγείας που με τη σειρά τους δυνατόν να προκαλούν γρηγορότερα το θάνατο.
Όμως ο παράγοντας αυτός λήφθηκε υπόψη στην εν λόγω έρευνα και φάνηκε ότι δεν επηρεάζει τα πιο πάνω συμπεράσματα.
Πιστεύουμε ότι τα δεδομένα που μας προσφέρει η εργασία αυτή, είναι πολύ χρήσιμα στο διάλογο που γίνεται τα τελευταία χρόνια σχετικά με το όριο αφυπηρέτησης.
Είναι βέβαιο ότι η εργασία, η επαγγελματική απασχόληση, προσφέρει πολλά στον άνθρωπο: Αυτοεκτίμηση, κοινωνικές επαφές, ψυχική ικανοποίηση, εισόδημα, πνευματική δραστηριοποίηση και συχνά σωματική άσκηση.
Το πέρασμα σε μια κατάσταση σχετικής αδράνειας που προκαλείται από μια πρόωρη αφυπηρέτηση, μπορεί να μην είναι η ιδανική κατάσταση που πολλοί ονειρεύονται ότι θα είναι.
Το προσδόκιμο επιβίωσης αυξάνεται και αναμένεται ακόμη να αυξηθεί. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν επιλογές για δραστηριοποίηση και απασχόληση στο μέτρο του δυνατού των ηλικιωμένων.
Η επιλογή του χρονικού ορίου αφυπηρέτησης, η απασχόληση των συνταξιούχων, η ενεργός συμμετοχή τους και η ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στους ίδιους όσο και στην κοινωνία γενικότερα.
