Έρχονται στιγμές στη ζωή των εφήβων που όλα τους κάνουν να νιώθουν άγχος και στρες. Πλημμυρίζουν με ανησυχίες και πολλά πράγματα στο σπίτι, στο σχολείο, τους κάνουν δυστυχισμένους.

Το αίσθημα αυτοεκτίμησης τους, για πολλούς λόγους μπορεί να υποφέρει. Αισθάνονται συχνά άβολα για τη σωματική τους εικόνα, για την αποδοχή τους από τους φίλους και συνομήλικους τους.

Οι αλλαγές στο ορμονικό περιβάλλον στον οργανισμό των εφήβων συνοδεύονται από αλλαγές στη συμπεριφορά, στην ψυχική διάθεση και από την τάση προς ανεξαρτικοποίηση.

Οι γονείς από τη μεριά τους, δεν σταματούν να ζητούν από τους έφηβους τους, μια συμπεριφορά γεμάτη υπευθυνότητα, συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Οι αλλαγές που παρουσιάζει το παιδί τους σε σχέση με το πως το γνώριζαν πρωτύτερα, είναι κάτι δύσκολο να αποδεχθούν.

Η νέα τάξη πραγμάτων που δημιουργεί η εφηβεία, προκαλεί στρες όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους γονείς. Οι γονείς εκτός των άλλων έχουν φόβους για απειλές που καραδοκούν για τα παιδιά τους: Ναρκωτικά, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και ιδιαίτερα το AIDS, η εφηβική εγκυμοσύνη, το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ, οι κακές παρέες, τα οδικά δυστυχήματα.

Ταυτόχρονα έχουν την ευθύνη της οικονομικής και υλικής υποστήριξης των παιδιών τους. Τα έξοδα αυξάνονται, όλα ακριβαίνουν, οι απαιτήσεις κάθε μορφής από τους έφηβους που συνεπάγονται νέα και ψηλά κόστα, δεν σταματούν.

Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι και οι ίδιοι οι γονείς μπορεί να έχουν τα δικά τους προσωπικά και επαγγελματικά προβλήματα. Όλα αυτά συμβάλλουν στη δημιουργία έντονων, δύσκολων καταστάσεων, γεμάτες στρες τόσο για τους έφηβους όσο και για τους γονείς.

Πως μπορούμε λοιπόν να κάνουμε κάτι για να ελέγξουμε καλύτερα τις δύσκολες αυτές καταστάσεις, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής όλης της οικογένειας; Και ακόμη ποιο σημαντικό τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στην εφηβική ηλικία αυξάνοντας την αυτοπεποίθηση και το αίσθημα αυτοεκτίμησης τους;

Αρχικά ως γονείς πρέπει να κατανοήσουμε καλά και να ξεχωρίσουμε αυτά που συμβαίνουν στη δική μας ζωή σε αντίθεση με αυτά που συμβαίνουν στη ζωή του παιδιού μας.

Είναι βέβαιο ότι ως γονείς, θέλουμε να κάνουμε ότι καλύτερο για τα παιδιά μας. Όμως για λόγους καλύτερης αντιμετώπισης, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σε όλα αυτά που συμβαίνουν, υπάρχουν δυο ειδών καταστάσεις: Αυτές που έχουμε τις δυνατότητες να ελέγχουμε και αυτές που είναι σε κάθε περίπτωση πέραν του δικού μας ελέγχου.

Για αυτά στα οποία μπορούμε να επέμβουμε ή να ελέγξουμε είναι καλό να κάνουμε ότι που μπορούμε, για να βελτιώνουμε τις καταστάσεις που όλοι μαζί βιώνουμε.

Αλλά πρέπει επίσης να είμαστε επιεικείς με τους εαυτούς μας. Αυτά που είναι πέραν των δυνατοτήτων μας, δεν πρέπει να τα αφήνουμε να δηλητηριάζουν τη δική μας ύπαρξη και αυτή των παιδιών μας.

Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να σκεφτόμαστε και για τα παιδιά μας. Δεν μπορούμε να διορθώσουμε όλα τα κακά της κοινωνίας και να απομακρύνουμε όλες τις απειλές που πιθανόν να υπάρχουν.

Εκείνο όμως που μπορούμε να κάνουμε, είναι να υποστηρίζουμε συνεχώς, με έξυπνο και κομψό τρόπο, τα παιδιά μας με τρόπο τέτοιο που να ενδυναμώνεται η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση τους. 

Ισχυροποιώντας τον χαρακτήρα των παιδιών μας, τους προσφέρουμε τις δυνατότητες προστασίας του εαυτού τους για όλη τους τη ζωή.

Μια πολύ καλή μέθοδος ισχυροποίησης του αισθήματος αυτοεκτίμησης των παιδιών στην προεφηβική και εφηβική ηλικία, είναι ο έπαινος κάθε φορά που κάνουν κάτι καλό. Ακόμη και το ευγενικό ευχαριστώ μετά από μια καλή πράξη, όσο απλή και να είναι αυτή, αποτελεί μια μορφή επαίνου.

Ακόμη καλύτερα είναι εάν οι γονείς ψάχνουν και εντοπίζουν οτιδήποτε καλό έχει κάνει το παιδί στις μέρες που πέρασαν, όσο δύσκολο και εάν αυτό μπορεί να φαίνεται. Μιλώντας για αυτό με το παιδί τους και προσφέροντας τον έπαινο τους με ωραίο, συνετό τρόπο, βάζουν γερά θεμέλια και κτιζουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους στην εφηβική ηλικία.

Η μέθοδος αυτή, δηλαδή της τακτικής αναγνώρισης των καλών πραγμάτων που κάνει ο έφηβος και στη συνέχεια η έκφραση επαίνου για αυτά, μπορεί να αποδώσει πολλά.

Ανοίγει κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των γονιών και των εφήβων, μειώνει το στρες στην οικογένεια και κτίζει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση των εφήβων.