Το χιούμορ παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων.

Το γέλιο δραστηριοποιεί περιοχές του εγκεφάλου και επηρεάζει την ψυχολογική κατάσταση, τη σωματική υγεία και την κοινωνικότητα.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το γέλιο ενεργεί ως ένα φάρμακο. Ενεργοποιεί λειτουργικές μονάδες του εγκεφάλου όπως τον επικλινή πυρήνα που βρίσκεται στα κέντρα επιβράβευσης του εγκεφάλου, δημιουργώντας έτσι ευφορία και μια καλύτερη ψυχολογική κατάσταση.

Η δράση του γέλιου στον εγκέφαλο είναι ανάλογη με αυτήν της κοκαΐνης. Όταν κάποιος γελά μετά από ένα καλό ανέκδοτο ή μετά από μια κωμική ταινία, τότε στον εγκέφαλο του, ενεργοποιείται ο ίδιος πυρήνας που δραστηριοποιείται όταν παίρνει μια δόση κοκαΐνης.

Την ενδιαφέρουσα αυτή ανακάλυψη έκαναν ερευνητές από το πανεπιστήμιο Stanford της Καλιφόρνιας, οι οποίοι εξέτασαν με ισχυρές απεικονιστικές μεθόδους, το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν κάποιος ακούει ανέκδοτα, απολαμβάνει χιούμορ ή γελά.

Διάλεξαν επιτυχημένες γελοιογραφίες και τις έδειξαν σε 16 εθελοντές. Κατά τη δοκιμασία αυτή οι εθελοντές υποβάλλονταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία. Η εξέταση αυτή, είναι μια πολύ ισχυρή απεικονιστική μέθοδος που δείχνει σε πραγματικό χρόνο ποιες λειτουργικές μονάδες του εγκεφάλου δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι καλές γελοιογραφίες ενεργοποιούσαν στον εγκέφαλο τον >επικλινή πυρήνα nucleus accumbens ο οποίος αποτελεί μέρος του συστήματος επιβράβευσης του εγκεφάλου.

Το σύστημα αυτό περιέχει ψηλά επίπεδα της χημικής ουσίας ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη λειτουργεί ως νευροδιαβιβαστής και προκαλεί ευφορία. 

Όταν οι εθελοντές έβλεπαν ανιαρές γελοιογραφίες, ο επικλινής πυρήνας δεν έδειχνε ξεχωριστή δραστηριότητα. Αντίθετα είναι γνωστό ότι τα κέντρα επιβράβευσης και ο επικλινής πυρήνας δραστηριοποιούνται από την κοκαΐνη, τα χρήματα και από τη θέα όμορφων προσώπων.

Άλλες έρευνες έδειξαν ότι το γέλιο και το χιούμορ, μειώνουν το στρες και τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.

Πιστεύουμε ότι η σημασία των ανακαλύψεων αυτών είναι μεγάλη διότι δείχνει άμεσα τη σχέση των οργανικών και λειτουργικών μονάδων του εγκεφάλου από τη μια και της ανθρώπινης συμπεριφοράς από την άλλη.

Για παράδειγμα θα μπορούσε με τον τρόπο αυτό να ελεγχθεί η δράση και αποτελεσματικότητα ορισμένων αντικαταθλιπτικών φαρμάκων σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη.

Η κατάσταση του ασθενούς θα μπορούσε να ελεγχθεί πριν και μετά από μια θεραπεία για να φανεί κατά πόσο η κλινική εξέλιξη του, όταν παίρνει ένα φάρμακο, μεταφράζεται και με λειτουργικές απεικονιστικές αλλαγές του εγκεφάλου του.

Η επιστήμη σήμερα καταφέρνει να δείξει καλύτερα τις σχέσεις μεταξύ της προσωπικότητας και των βιολογικών χαρακτηριστικών του εγκεφάλου. Οι προεκτάσεις των ανακαλύψεων αυτών αναμένονται να έχουν κοινωνικές, φιλοσοφικές αλλά και θεραπευτικές εφαρμογές.