Η μυρωδιά ενός άνδρα λόγω του ιδρώτα του, μπορεί σε μερικές γυναίκες να είναι ευχάριστη ενώ σε άλλες αποκρουστική.

Τι είναι εκείνο που κάνει την ίδια οσμή, να επιδρά διαφορετικά και να προκαλεί ακριβώς αντίθετες αισθήσεις σε διαφορετικές γυναίκες;

Γιατί οι οσμές του ιδρώτα που προέρχονται από τις ορμόνες του σεξ, από κάποιους άνδρες να είναι ελκυστικές για ορισμένες γυναίκες ενώ για άλλες, το αντίθετο;

Οι απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα είναι σημαντικές διότι θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιδράσεις των πτητικών, χημικών ουσιών των οσμών στις κοινωνικές και σεξουαλικές συμπεριφορές των ανθρώπων.

Για πρώτη φορά, ερευνητές από τη Νέα Υόρκη και τη Βόρειο Καρολίνα, έχουν βρει ότι αυτό οφείλεται στα γονίδια της γυναίκας η οποία δέχεται την οσμή ενός άνδρα. Ο πολυμορφισμός των γονιδίων, δημιουργεί φυσιολογικές παραλλαγές της όσφρησης που εξηγεί τις διαφορές.

Οι άνθρωποι έχουν 400 υποδοχείς που βρίσκονται στη μύτη τους οι οποίοι δέχονται τις πτητικές ουσίες που βρίσκονται στις διάφορες οσμές. Οι ουσίες αυτές ενώνονται με τους υποδοχείς τους και η σχετική πληροφόρηση μεταφέρεται ταχύτατα στο εγκέφαλο για επεξεργασία και αναγνώριση.

Οι άνθρωποι με την όσφρηση τους, είναι ικανοί να αναγνωρίζουν 10.000 διαφορετικές οσμές. Αυτό σημαίνει ότι οι 400 υποδοχείς με διαφορετικούς συνδυασμούς εμπλέκονται στην αναγνώριση κάθε οσμής.

Για κάθε υποδοχέα οσμής, υπάρχει ένα γονίδιο στο DNA το οποίο κωδικοποιεί την παραγωγή του. Οι Αμερικανοί ερευνητές απέδειξαν ότι τα γονίδια αυτά παρουσιάζουν γενετικές διαφοροποιήσεις (πολυμορφισμό) με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να έχουν μικρές αλλά σημαντικές διαφορές (φυσιολογικές παραλλαγές) στους υποδοχείς των οσμών. Το αποτέλεσμα είναι ότι υπάρχουν συχνά άνθρωποι που αισθάνονται με διαφορετικό τρόπο τις ίδιες οσμές.

Η έρευνα εστιάστηκε στις χημικές ουσίες ανδροστενόνη και ανδροσταδιενόνη. Προέρχονται από τη διάσπαση της ανδρικής ορμόνης του σεξ, την τεστοστερόνη και εκκρίνονται στον ιδρώτα και στα ούρα.

Οι ερευνητές ζήτησαν από 391 εθελοντές να μυριστούν τις 2 αυτές χημικές ουσίες και να περιγράψουν το τι αισθάνονταν. Οι περιγραφές περιλάμβαναν: Καθόλου μυρωδιά, ευχάριστη μυρωδιά όπως βανίλια και γλυκό, άσχημη μυρωδιά αηδιαστική και όπως τα ούρα.

Παράλληλα λήφθηκαν από τους εθελοντές, δείγματα αίματος για να γίνουν γενετικές μελέτες στο DNA τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο λόγος για τον οποίο για την ίδια μυρωδιά υπήρχαν πολύ διαφορετικές αισθήσεις, ήταν ο γενετικός πολυμορφισμός του γονιδίου OR7D4.

Ακόμη και μικρές αλλαγές του γονιδίου αυτού, προκαλούσαν εντελώς διαφορετικές αισθήσεις της οσμής σε διαφορετικούς ανθρώπους.

Επισημαίνεται ότι στα γουρούνια, οι δύο αυτές ουσίες του ιδρώτα έχουν ισχυρή σεξουαλική επίδραση (δρουν ως φερομόνες). Επηρεάζουν τις γουρούνες, τους δημιουργούν διάθεση για σεξ και διευκολύνουν έτσι την αναπαραγωγή του είδους.

Στους ανθρώπους ακόμη δεν έχουν γίνει κατανοητές οι δράσεις των δύο αυτών ουσιών του ιδρώτα των ανδρών. Υπάρχουν κάποια ερευνητικά στοιχεία που σχετίζουν την ψυχική διάθεση και τα επίπεδα ορισμένων ορμονών στο αίμα ως αποτέλεσμα της επίδρασης των ουσιών αυτών διαμέσου της όσφρησης.

Είναι σημαντικό να γίνουν περισσότερες έρευνες για να διαλευκανθούν οι επιδράσεις των διαφόρων χημικών, πτητικών ουσιών των οσμών στην κοινωνική και σεξουαλική συμπεριφορά των ανθρώπων.