Η αλλεργία, η ιγμορίτιδα και το άσθμα είναι διαφορετικές παθήσεις οι οποίες όμως μπορεί να συσχετίζονται.
Εάν η αλλεργία στο αναπνευστικό σύστημα ή η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα και σωστά, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να επιδεινωθούν και να προκαλέσουν άσθμα ή βρογχίτιδα. Επίσης δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που δεν γίνεται ορθή διάγνωση και αντιμετώπιση των ασθενειών αυτών, με αποτέλεσμα να γίνονται χρόνιες.
Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται, εάν κάποιος παρουσιάζει εποχιακές αλλεργίες, να ζητά συμβουλή άμεσα από το γιατρό του, για την ορθή και έγκαιρη αντιμετώπιση των προβλημάτων και για να αποφευχθεί η εξέλιξη σε πιο δύσκολες παθήσεις.
Επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από ιγμορίτιδα ή αλλεργίες, το 20% έως 40% έχουν άσθμα. Από το γενικό πληθυσμό μόνο το 5% πάσχει από άσθμα.
Μεταξύ αυτών που πάσχουν από άσθμα, το 80% παρουσιάζει και ασθένειες της μύτης. Αντίθετα στο γενικό πληθυσμό, μόνο το 20% έως 40% παρουσιάζει προβλήματα με τη μύτη.
Εάν κάποιος πάσχει από αλλεργία του αναπνευστικού συστήματος, μπορεί να παρουσιάζει μια αλλεργική ρινίτιδα. Μια ουσία από το περιβάλλον όπως η γύρης των φυτών είναι δυνατόν να ενεργεί σαν αλλεργιογόνο και να προκαλεί παθολογικές αντιδράσεις στη μύτη και στο άνω αναπνευστικό σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει φλεγμονή με τη μύτη να τρέχει, τα μάτια να έχουν φαγούρα και συχνά να είναι κόκκινα.
Η αλλεργία στο άνω μέρος του αναπνευστικού συστήματος, μπορεί να προκαλεί στένωση των διόδων στη μύτη, απόφραξη στην αποβολή της βλέννας και άλλων υγρών με αποτέλεσμα να δημιουργείται στάση και μόλυνση από βακτηρίδια ή άλλους μικροοργανισμούς. Είναι τότε που μπορεί η κατάσταση να παρουσιάσει επιπλοκές με πρόκληση ιγμορίτιδας.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι εάν δεν ελεγχθούν σωστά τα προβλήματα που προκαλεί μια αλλεργία όπως η αλλεργική ρινίτιδα τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παρουσιαστεί και ιγμορίτιδα.
Η ιγμορίτιδα είναι μια μόλυνση των διαφόρων κοιλοτήτων που υπάρχουν στα οστά του προσώπου, οι οποίες επικοινωνούν με το αναπνευστικό σύστημα.
Η ιγμορίτιδα προκαλεί:
- Πονοκέφαλους.
- Πυρετό και κούραση.
- Δυσκολίες στην αναπνοή.
- Κακοσμία του στόματος.
- Απώλεια της οσμής.
- Εκκρίσεις της μύτης προς τα έξω ή πίσω προς το φάρυγγα (καταρροή).
Για την αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας χρειάζονται αποσυμφοριτικά ή αποιδηματικά φάρμακα που θα μειώσουν την τοπική φλεγμονή, αντιβιοτικά για να καταπολεμήσουν την τοπική βακτηριδιακή μόλυνση που πιθανόν να υπάρχει και φάρμακα εναντίον του πόνου.
Εάν η αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας δεν γίνει σωστά ή παραμεληθεί τότε υπάρχει ο κίνδυνος η ασθένεια να γίνει χρόνια. Τότε είναι δυσκολότερο να αντιμετωπισθεί και μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες αναπνευστικές ασθένειες.
Η ιγμορίτιδα με τη σειρά της μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης άσθματος και βρογχίτιδας.
Ο βήχας, η δύσπνοια, ιδιαίτερα όταν ο ασθενής κάνει κάποια μορφή σωματικής εξάσκησης, ή όταν γελά μπορεί να είναι σημεία άσθματος. Επίσης τα ίδια σημεία που εμφανίζονται όταν ο ασθενής πίνει κάτι παγωμένο ή τρώει παγωτό ή ακόμη όταν εκτίθεται στον κρύο αέρα, δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση.
Συμπερασματικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι οποιαδήποτε διαταραχή στο άνω αναπνευστικό σύστημα που οφείλεται σε μια αλλεργία όπως η ρινίτιδα και η ιγμορίτιδα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Αυτοί που υποφέρουν από εποχιακές αλλεργίες, είναι περισσότεροι ευάλωτοι και θα πρέπει να συμβουλεύονται άμεσα το γιατρό τους σε περιπτώσεις ενοχλήσεων για να αποφύγουν την επιδείνωση, την εξέλιξη σε χρόνιες καταστάσεις και χειρότερα την πρόκληση άλλων ασθενειών.
